Ο Ben Katz τους τελευταίους μήνες ασχολείται με την αποσυναρμολόγηση και συναρμολόγηση ενός παλιού πατινιού, με σκοπό να φτιάξει αυτό που περιγράφει ως «ηλεκτρικό σκούτερ παντός εδάφους».
Το μείγμα αποτελείται από ρομποτικές κατασκευές, εξαρτήματα από mountain bikes μεγαλύτερες ρόδες, αναρτήσεις, πρωτότυπο δισκόφρενο και πολλά αλουμινένια τμήματα για να γλυκάνει η εξωτερική εμφάνιση. Οι τελευταίες πινελιές λείπουν, αλλά κατά τα άλλα είναι έτοιμο για δράση, όπως φαίνεται και στο βίντεο, που μπορείτε να δείτε παρακάτω.
Ο Katz φοίτησε στο σχολείο «Παιδεία» (Paideia) της Ατλάντα και ήταν μέλος της ρομποτικής ομάδας εκεί. Εμπνεύστηκε για την ανακατασκευή του πατινιού του μετά από τη γνωριμία με τον Charles Guan, δημιουργό πολλών ηλεκτρικών οχημάτων στο ΜΙΤ, κατά τη διάρκεια της τελευταίας του χρονιάς εκεί. Από καθαρή «σύμπτωση» έτυχε να έχει ήδη συγκεντρώσει αρκετά απαραίτητα μέρη για τη συναρμολόγηση, όταν αποσυναρμολογήθηκαν κάποια ρομποτικά projects…
Η κατασκευή ξεκίνησε διαλύοντας πλήρως το ταλαιπωρημένο του Royce Union Transit, πατίνι που απ’ ότι ο ίδιος ισχυρίζεται είναι μια ελαφρώς καλύτερη εκδοχή του απανταχού παρόντος Razor.
Παίρνοντας το πλαίσιο, ο Katz πρόσθεσε ρόδες 12,5 ιντσών, ελαστικά με θάλαμο αέρα, στην πίσω ρόδα προσαρμόστηκε γρανάζι με 60 δόντια, απομεινάρι από τα σχολικά χρόνια αυτό, και φυσικά προστέθηκαν καινούργιες αναρτήσεις εμπρός και πίσω.
Το πιρούνι προέρχεται από mountain bike, πάνω στο οποίο προσαρμόστηκε η αυτοσχέδια ανάρτηση με μοχλικό και ηγούντα βραχίονα. Κάτι αντίστοιχο έγινε και με το πίσω μέρος, με την προσαρμογή δύο αμορτισέρ. Όταν ήρθε η ώρα για μια δοκιμή χωρίς μοτέρ πάντως, ο Katz αναγκάστηκε να ξαναχτίσει το πιρούνι ώστε να βελτιωθεί η απόδοση.
Η μετάδοση προέρχεται από πρώην ρομποτικά projects, και συγκεκριμένα 3 μοτέρ CIM, τα οποία συναρμολογήθηκαν και στριμώχτηκαν σε ένα αλουμινένιο κουτί που τοποθετήθηκε στο κάτω μέρος του σκούτερ.
«Ο κινητήρας που χρησιμοποίησα με έναν controller Kelly KDS72200E αποδίδει 120A συνεχούς παροχής και δυνατότητα για 200A σε στιγμιαία κορύφωση και μέχρι τα 72V. Σφραγίστηκε σε ένα αλουμινένιο περιτύλιγμα, ώστε να είναι ασφαλές από νερό και σκουπίδια».
«Υπάρχουν κάποια εκτεθειμένα σημεία, αλλά αυτά βρίσκονται ανάμεσα στο deck και το κουτί μπαταρίας, άρα είναι κάπως καλυμμένα. Πάντως, εγώ δεν θα οδηγούσα το σκούτερ στη βροχή ή σε υγρές συνθήκες, χωρίς τουλάχιστον να προσθέσω φτερά ώστε να εμποδίσω τα νερά να εισχωρήσουν στο σκούτερ από τις ρόδες» είπε ο Katz.
Το λεβιέ του φρένου στα πατίνια βρίσκεται συνήθως στο πίσω μέρος κι έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το scooter του Katz. Το φρένο του βρίσκεται στο πίσω μέρος του, που όμως ενεργοποιεί δαγκάνες και στις δύο πλευράς ενός γραναζιού που παρεμβάλλεται στην κίνηση, δημιουργώντας έτσι ένα πρωτότυπο καινοτόμο δισκόφρενο.
Το πιστό παλιό mountain bike ήταν πάλι ο δωρητής για το νέο τιμόνι, στο οποίο όμως πλέον καταλήγει η ντίζα του γκαζιού. Ο Katz προσάρμοσε ένα νέο πάτωμα από carbon το οποίο αντικατέστησε τελικά με ένα πολυκαρμπονικό ενώ πρόσθεσε και έναν «αγωνιστικό» κόκκινο διακόπτη ασφαλείας για ταχεία απενεργοποίηση – διακοπή του κυκλώματος ρεύματος.
Μπροστά από το μοτέρ, κάτω από το deck, ο Katz τοποθέτησε τις οκτώ μπαταρίες Turnigy Li-Pol χωρητικότητας 5000 mAh μέσα σε ένα αλουμινένιο κουτί, το οποίο δείχνει επιρρεπές σε μετακινήσεις off road. Ο Katz ωστόσο υποστηρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
«Οι μπαταρίες είναι λιγότερο εκτεθειμένες από ό,τι φαίνεται να είναι», είπε. «Χρησιμοποιώ σκληρές μπαταρίες λιθίου, που βρίσκονται ήδη σε ένα πλαστικό περίβλημα. Επιπλέον, το κουτί τους είναι προστατευμένο από ένα πολυκαρμπονικό στρώμα. Παρόλα αυτά σκοπεύω στο μέλλον να προστατεύσω πλήρως το κουτί με τις μπαταρίες».
«Σχετικά με τις μπαταρίες, η φόρτιση είναι κάπως αργή, αλλά αυτό οφείλεται στο φτηνό φορτιστή, και όχι στις μπαταρίες. Το σκούτερ έχει μπαταρίες 600 Wh, ενώ εγώ διαθέτω ένα φορτιστή 50 watt, σε περίπτωση που αδειάσουν εντελώς θα χρειαστεί τουλάχιστον μισή μέρα για να φορτίσουν».
«Κανονικά δεν αδειάζω ποτέ τις μπαταρίες σε τέτοιο βαθμό, οπότε η φόρτιση διαρκεί περίπου 3 με 4 ώρες. Ένας καλύτερος και ακριβότερος φορτιστής θα μπορούσε να ολοκληρώσει τη φόρτιση το πολύ σε δύο ώρες».
Αν και οι απαιτήσεις από ένα παντός εδάφους όχημα είναι κάπως φιλόδοξες, παρόλα αυτά το scooter του Katz καταφέρει να ανταπεξέλθει σε αρκετές εκτός δρόμου συνθήκες. Τουλάχιστον σε σχέση με το παλιό κλασικό πατίνι, έχοντας φτάσει και τη μέγιστη ταχύτητα των 40 χλμ./ώρα, χωρίς πια να καταβάλει προσπάθειες ώθησης ο αναβάτης.
«Οι αποκλίσεις στην αυτονομία μπορεί να είναι μεγάλες, ανάλογα με το πόσο επιθετικά οδηγείται και κάτω από ποιες συνθήκες. Το οδήγησα σε συνθήκες εντός και εκτός δρόμου, και έφτασα τα 8 μίλια ανά φόρτιση. Σε ευθεία και με διατήρηση της ίδιας ταχύτητας, θεωρώ ότι θα κρατήσει για 12 μίλια.(20 χιλιόμετρα)».
«Μέχρι τώρα το έχω δοκιμάσει σε άσφαλτο, σκληρό χώμα και γρασίδι. Η διαχείρισή του σε κάθε έδαφος είναι εύκολη. Το μόνο θέμα που αντιμετώπισα – και αυτό μόνο σε λακκούβες-, είναι ότι βγαίνει η αλυσίδα. Είναι κάτι που προσπαθώ να διορθώσω».
Το συνολικό κόστος μετατροπής κυμαίνεται στα 450 δολάρια, αλλά βέβαια ο Katz βρήκε πολλά από τα εξαρτήματα δωρεάν. Άρα ξεκινώντας από το μηδέν, θα υπολογίζαμε το κόστος περίπου στο διπλάσιο.
Αν ποτέ βρει το δρόμο για την παραγωγή το κόστος θα μειωθεί και πάλι. Ωστόσο το σημαντικότερο «πρόβλημά» του για την ευρεία διάθεση είναι η εξαιρετική αναλογία κιλών ανά ίππο, που το κάνει να επιταχύνει σαν superbike από στάση, άρα και εξαιρετικά απαιτητικό στη χρήση και την εκμάθηση.
Όπως φαίνεται και στην πρώτη βόλτα του Katz με το ηλεκτροκίνητο super πατίνι του, χρειάζεται χρόνος προσαρμογής…
