Ο δολοφόνος έφτασε τη νύχτα, ένας άνδρας με μάσκα πάνω σε μοτοσικλέτα που χτύπησε χωρίς προειδοποίηση και εξαφανίστηκε αμέσως. Την τελευταία περίοδο, σε ορισμένες περιοχές της Συρίας, έχει γίνει συχνό φαινόμενο, καθώς η εύθραυστη ενότητα της χώρας κλονίζεται από επιθέσεις εκδίκησης και σιιτικές ή σουνιτικές συγκρούσεις.
Οι κύριοι στόχοι ήταν οι Αλαουίτες, η θρησκευτική ομάδα του εκδιωχθέντος προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσαντ. Ωστόσο, την 1η Οκτωβρίου τα θύματα ήταν Χριστιανοί, τα ξαδέρφια Ουισάμ και Σαφίκ Μανσούρ, και οι δύο 39 ετών, που ήταν τόσο κοντά όσο δύο αδέλφια. Καθώς συζητούσαν με έναν φίλο τους πάνω από καφέ και τσιγάρα, δέχτηκαν μια καταιγίδα από πυρά.
Οι δολοφονίες σημειώθηκαν στο χωριό Ανάζ, στην περιοχή Οάσις των Χριστιανών (Wadi al-Nasara), μια περιοχή με λόφους στην επαρχία Χομς, δυτικά της Συρίας. Οι κάτοικοι αναφέρουν ότι ο δράστης προήλθε από την κατεύθυνση ενός γειτονικού χωριού Σουνιτών.
Κοντά στο φέρετρο του Ουισάμ, ο πατέρας του, Γιώργος, εξέφρασε την οργή του κατά των Αρχών, δηλώνοντας ότι οι Χριστιανοί της κοιλάδας έχουν μείνει ανυπεράσπιστοι. «Τα όπλα αφαιρέθηκαν από εμάς, αλλά παραμένουν στα χέρια ενός αντίπαλου (Σουνιτικού) χωριού», είπε. «Θέλουμε να φέρουμε όπλα για να αμυνθούμε. Δεν ξέρουν τίποτα για θρησκεία, αγάπη ή ειρήνη. Σήμερα είναι ο Ουισάμ, αύριο μπορεί να είναι ο καθένας».
Θρησκευτικές δολοφονίες
Η κοινότητα αισθάνεται ευάλωτη. Πριν από την πτώση του καθεστώτος, υποστήριζαν τον Άσαντ και εκείνος τους προστάτευε. Ο Ουισάμ ανήκε σε μια προ-Άσαντ πολιτοφυλακή που προστάτευε το χωριό του. Κάποιοι κάτοικοι λένε ότι γι’ αυτό ήταν στο στόχαστρο.
Ήταν επίθεση εκδίκησης ή θρησκευτική δολοφονία; Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος, αλλά τίποτα δεν μπορεί τώρα πια να επιστρέψει τον Ουισάμ στη σύζυγό του, Λιν, η οποία σκύβει πάνω από το φέρετρό του για το τελευταίο αντίο, προτού σωριαστεί.
Μαυροφορεμένοι πενθούντες σε δρόμους γεμάτους θλίψη μετέφεραν τα λευκά φέρετρα με τον Ουισάμ και τον ξάδερφό του. Το πλήθος φώναζε «Το αίμα των Χριστιανών είναι πολύτιμο», καθώς περνούσε μπροστά από τον τόπο της επίθεσης.
Η κοινότητα είναι δεμένη από πίστη, αλλά και από τον φόβο ότι ίσως να μην τους προστατεύσει η νέα ισλαμιστική ηγεσία της Συρίας, που ανέτρεψε τον Άσαντ τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους.
Ο μοναδικός επιζών της επίθεσης δεν προτίθεται να περιμένει για να το διαπιστώσει. Τραυματίστηκε στο χέρι και έσπασε τον αστράγαλό του κατά την απόδραση. Δεν θέλει να κατονομαστεί.
Μετά την πτώση του καθεστώτος, ο 36χρονος είχε επιστρέψει από τον Λίβανο με μεγάλες ελπίδες. «Όλοι επιστρέψαμε σπίτι, θέλοντας να ξεκινήσουμε νέες επιχειρήσεις. Αλλά αυτό που μας υποσχέθηκαν για ασφάλεια και μέλλον στη Συρία δεν το βλέπουμε. Οι πιο αγαπημένοι μου φίλοι είναι νεκροί. Θα πρέπει να φύγω ξανά από τη χώρα. Υπάρχουν πολλές εξτρεμιστικές ομάδες. Δεν ξέρω πού πηγαίνει η Συρία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Μία ώρα μακριά, στην πόλη Χομς, σχεδόν καθημερινά αναφέρονται απαγωγές και επιθέσεις με όπλα. Έχει καταγραφεί ένα μοτίβο θανατηφόρων επιθέσεων κατά των Αλαουιτών, δολοφονίες που γίνονται αθόρυβα και προκαλούν μικρή αντίδραση, σύμφωνα με το BBC.
Η πόλη φέρει πολλές «ουλές» από τη σύγκρουση, ορισμένοι δρόμοι είναι γεμάτοι συντρίμμια. Κάποιοι Αλαουίτες αναρωτιούνται τώρα αν θα επιβιώσουν από την ειρήνη.
Κατά τη διάρκεια της εποχής Άσαντ, η ένταξη σε αυτή τη θρησκευτική ομάδα, παρακλάδι του Σιιτισμού, είχε οφέλη. Τώρα όμως είναι κατάρα. Για τον Σααμπάν Αλ Εζελντίν, 46 ετών, ήταν καταδικαστική.
Ο ιδιοκτήτης καταστήματος πυροβολήθηκε τρεις φορές στις 28 Σεπτεμβρίου, καθώς έκλεινε την οικογενειακή επιχείρηση. Και πάλι, ο δολοφόνος ήταν ένας άνδρας με μάσκα πάνω σε μοτοσικλέτα.
Ο αδελφός του, Αδνάν, μιλά με θλίψη κοντά στο κτίριο που ανήκει στην οικογένεια από το 1970. «Οι άνθρωποι σκοτώνονται μόνο επειδή είναι Αλαουίτες», λέει. «Ο αδελφός μου αγαπιόταν από όλους, από όλους τους γείτονες, από όλες τις θρησκευτικές ομάδες. Δεν πείραξε ποτέ κανέναν», συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τον Αδνάν, δύο άλλοι Αλαουίτες σκοτώθηκαν την ίδια μέρα. «Αυτό που συμβαίνει τώρα μας οδηγεί στην αναγκαστική μετανάστευση», αναφέρει και συμπληρώνει: «Κάποιος προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση και να αντιταχθεί στη συνύπαρξη, ενώ ζούμε μαζί εδώ και εκατοντάδες χρόνια».
Η προσωρινή κυβέρνηση της Συρίας έχει υποσχεθεί να προστατεύσει όλους τους πολίτες, όχι μόνο τη σουνιτική πλειοψηφία. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μαζχάρ αλ-Γουάις, δηλώνει ότι θα υπάρξουν δημόσιες δίκες για εκείνους που κατηγορούνται για μαζική σιιτική βία νωρίτερα φέτος.
Χιλιάδες νεκροί
Περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι σκοτώθηκαν τον Μάρτιο, μετά από επίθεση σε πιστούς του Άσαντ, με κύρια θύματα τους Αλαουίτες. Τον Ιούλιο, περίπου 2.000 άνθρωποι, μαχητές και πολίτες, σκοτώθηκαν σε νέο κύμα σιιτικής βίας, κυρίως από τη μειονότητα των Δρούζων.
Οι πρόσφατες επιθέσεις είναι δύσκολο να αποτιμηθούν. Συνήθως είναι μεμονωμένες και σκεπάζονται από σιωπή. Πολλές οικογένειες φοβούνται να μιλήσουν. Μέσα από έλεγχο τοπικών ΜΜΕ και ανθρωπιστικών οργανώσεων, εκτιμάται ότι τουλάχιστον 40 Αλαουίτες σκοτώθηκαν σε ξεχωριστές επιθέσεις στη Χομς μεταξύ 5 Ιουνίου και 31 Οκτωβρίου. Τα θύματα περιλαμβάνουν φοιτητές, αγρότες, οδηγούς ταξί και δασκάλους.
Η Συριακή Δικτυακή Οργάνωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (SNHR) αναφέρει ότι τα περιστατικά δολοφονιών και απαγωγών αυξάνονται, με τις περιοχές με Αλαουίτες να πλήττονται περισσότερο. Οι περισσότερες επιθέσεις είναι πράξεις εκδίκησης κατά πρώην μελών του καθεστώτος ή υπόπτων συνεργατών.
Οι Αλαουίτες αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% του πληθυσμού της Συρίας, αλλά κατά τη διάρκεια της εποχής Άσαντ κατείχαν πολλές θέσεις σε στρατιωτικές και πληροφοριακές υπηρεσίες. Τώρα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο, ανεξάρτητα από το αν υποστήριζαν το καθεστώς ή όχι.
Σε ένα ταπεινό σπίτι σε μεικτή γειτονιά της Χομς, ένα υπνοδωμάτιο με ροζ τοίχους έχει μετατραπεί σε μνημείο. Ένα αντίτυπο του Κορανίου βρίσκεται πάνω σε μαξιλάρι, βιβλία σχολείου και γράμματα φίλων στοιβάζονται σε ένα γραφείο. Η μητέρα της Γκίνα, 14 ετών, η οποία δεν θέλει να κατονομαστεί, επισκέπτεται το δωμάτιο για να είναι κοντά στην κόρη της, που σκοτώθηκε στις 19 Αυγούστου από έναν άνδρα σε μοτοσικλέτα, ενώ βρισκόταν στο μπαλκόνι.
«Η Γκίνα ήταν η καλύτερη κόρη», λέει η μητέρα της. «Τόσο έξυπνη, τόσο καλή στο σχολείο, με πολλά σχέδια». Τα μικρότερα αδέλφια της πλέον δεν πηγαίνουν σχολείο, καθώς η μητέρα τους φοβάται.
«Οι οικογένειες Αλαουιτών αρχίζουν να φεύγουν, πουλάνε τα σπίτια τους και φεύγουν. Νομίζαμε ότι η κατάσταση θα καλυτερεύσει μετά την πτώση του Άσαντ. Μας είπαν ότι είναι απελευθέρωση. Τώρα φοβόμαστε τα πάντα. Τρέμουμε όταν ακούμε μοτοσικλέτα».
Η μητέρα της Γκίνα είναι σίγουρη για τον λόγο που στοχοποιήθηκε η οικογένειά της: «Ναι», λέει χωρίς δισταγμό, όταν τη ρωτούν αν η δολοφονία της κόρης της οφείλεται στο γεγονός ότι είναι Αλαουίτες.
Την ίδια μέρα, μια άλλη οικογένεια Αλαουιτών κηδεύει ένα αγαπημένο πρόσωπο που είχε απαχθεί και σκοτωθεί. Καμία σύλληψη δεν έχει γίνει για τη δολοφονία της Γκίνα ή τις επιθέσεις στην Κοιλάδα των Χριστιανών, που παραμένουν επίσης ανεξιχνίαστες.
