Ο Τραμπ φέρεται να επιδιώκει να πείσει ακόμη τέσσερις χώρες να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο το «Make Europe Great Again», σύμφωνα με αναφορές για μια εκτενέστερη, ακόμη απόρρητη εκδοχή της εθνικής στρατηγικής ασφάλειας των ΗΠΑ που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη εβδομάδα.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις για τη δημιουργία ενός νέου φόρουμ παγκόσμιας ισχύος, του «C5» ή «Core Five», που θα υπερβαίνει την G7 και θα περιλαμβάνει τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία και τη Ρωσία.
Οι τέσσερις χώρες της ΕΕ που θεωρούνται πιθανοί στόχοι για να ακολουθήσουν το Brexit είναι η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Ιταλία και η Πολωνία, σύμφωνα με διαρροές που αναφέρει το αμερικανικό αμυντικό site Defense One.
Η απόρρητη εκδοχή της στρατηγικής, η οποία προειδοποιούσε για «πολιτισμική εξαφάνιση» στην Ευρώπη λόγω μαζικής μετανάστευσης και πολυπολιτισμικότητας, φέρεται να καλεί τις ΗΠΑ να «στηρίξουν κόμματα, κινήματα και πνευματικές ή πολιτισμικές προσωπικότητες που επιδιώκουν την κυριαρχία και τη διατήρηση/αποκατάσταση των παραδοσιακών ευρωπαϊκών τρόπων ζωής … παραμένοντας ταυτόχρονα φιλοαμερικανοί».
Το έγγραφο φέρεται να αναφέρει επίσης ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει «να συνεργαστούν περισσότερο» με τις τέσσερις χώρες που έχουν παράδοση αμφισβήτησης της ΕΕ, «με στόχο να τις απομακρύνουν από την [Ευρωπαϊκή Ένωση]».
Ο Λευκός Οίκος έχει αρνηθεί την ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης εκδοχής της εθνικής στρατηγικής ασφάλειας πέρα από αυτή που έχει δημοσιευτεί. Η εκπρόσωπος Άννα Κέλι δήλωσε στο Defense One: «Δεν υπάρχει εναλλακτική, ιδιωτική ή απόρρητη εκδοχή. Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι διαφανής και υπέγραψε μία NSS που καθοδηγεί σαφώς την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εκτελέσει τις ορισμένες αρχές και προτεραιότητές του».
Ο Τραμπ έχει εκφράσει σκέψεις για την ένταξη της Ρωσίας ή της Κίνας στην G7, την ομάδα των επτά πιο ανεπτυγμένων δημοκρατικών οικονομιών (Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, ΗΠΑ) με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η μυστική στρατηγική των ΗΠΑ προτείνει τη δημιουργία του C5, που θα συνεδριάζει τακτικά με συγκεκριμένα θέματα. Ένα από αυτά ήταν η ασφάλεια στη Μέση Ανατολή, με στόχο τη «νορμαλοποίηση» των σχέσεων Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας.
Η μη απόρρητη στρατηγική ανέφερε ότι «οι μέρες που οι ΗΠΑ στήριζαν ολόκληρη την παγκόσμια τάξη όπως ο Άτλας έχουν τελειώσει».
Η απόρρητη εκδοχή εξηγεί ότι η επιδίωξη της παγκόσμιας ηγεμονίας ήταν «λάθος στόχος και ανέφικτη».
Φέρεται να αναφέρει: «Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Αμερικανοί πολιτικοί της εξωτερικής πολιτικής πείστηκαν ότι η μόνιμη αμερικανική κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν προς το συμφέρον της χώρας μας. Ωστόσο, οι υποθέσεις άλλων χωρών μας αφορούν μόνο αν οι δραστηριότητές τους απειλούν άμεσα τα συμφέροντά μας».
Αυτή η λογική εξηγεί την εστίαση στην «πολιτοφυλακή» της Αμερικής, δίνοντάς της το δικαίωμα να πιέζει τη Βενεζουέλα, όπως έγινε πρόσφατα με την καταστροφή υποτιθέμενων σκαφών διακίνησης ναρκωτικών και την ανάπτυξη μεγάλης στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή.
«Θα ανταμείψουμε και θα ενθαρρύνουμε τις κυβερνήσεις, τα πολιτικά κόμματα και τα κινήματα της περιοχής που ευθυγραμμίζονται ευρέως με τις αρχές και τη στρατηγική μας», επισημαίνει η αναφορά του Defense One. «Αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε τις κυβερνήσεις με διαφορετική οπτική, με τις οποίες παρ’ όλα αυτά μοιραζόμαστε συμφέροντα και θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας».
