Ένας διαγωνισμός σε πόλη της πρώην κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας, που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της μείωσης πληθυσμού προσφέροντας δεκαπενθήμερη δωρεάν διαμονή, έχει αφήσει άφωνους τους τοπικούς αξιωματούχους με την επιτυχία του.
Ο διαγωνισμός συγκέντρωσε περισσότερες από 1.700 αιτήσεις από όλο τον κόσμο για δοκιμαστική διαμονή στο Άιζενχιτενστατ, μια σοβιετικού τύπου πόλη στα σύνορα με την Πολωνία, κοντά στο Βερολίνο, η οποία χτίστηκε γύρω από ένα χαλυβουργείο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τον Guardian.
«Κι εμείς οι ίδιοι εκπλαγήκαμε από την απήχηση που είχε το πρόγραμμά μας Probewohnen (δοκιμαστική διαμονή)», δήλωσε την Πέμπτη στους δημοσιογράφους η Τζούλια Μπασάν, υπεύθυνη δημοτικής οικονομικής ανάπτυξης και επικεφαλής της καμπάνιας.

Όπως είπε, όσοι εκδήλωσαν ενδιαφέρον από τον Μάιο είχαν «ποικίλα κίνητρα», μεταξύ των οποίων και ένας ξένος άνδρας που απλώς ανέφερε ότι «ήθελε να παντρευτεί μια Γερμανίδα». Ωστόσο, η πλειοψηφία των αιτήσεων ήταν «πολύ ρεαλιστικές».
Οι δύο νικητές, και οι δύο Γερμανοί επαγγελματίες, θα μετακομίσουν τον Σεπτέμβριο σε ευρύχωρα επιπλωμένα διαμερίσματα στο κέντρο της πόλης και θα απολαύσουν ένα πρόγραμμα υποδοχής με… κόκκινο χαλί.
Η Μελανί Χέννιγκερ, 49 ετών, σύμβουλος πληροφορικής από τη Βρέμη και αυτοαποκαλούμενη «empty nester» (τα παιδιά της έχουν φύγει από το σπίτι), είπε ότι μεγάλωσε στη γειτονική Φρανκφούρτη επί του Όντερ και την ενδιέφερε να επιστρέψει στις ανατολικές της ρίζες.
«Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να ξαναγνωρίσω την περιοχή, γιατί διαφορετικά δεν θα είχα καμία δυνατότητα, αφού δεν γνωρίζω πλέον κανέναν εκεί», είπε. «Στην καλύτερη περίπτωση, μπορώ να ξαναριζώσω εκεί».
Ο άλλος επιτυχών, ο 39χρονος Γιόνας Μπράντερ, είναι σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ από το Βερολίνο που εργάζεται σε ταινία για το Άιζενχιτενστατ.
«Με ενδιαφέρει πολύ η πόλη και οι άνθρωποί της και θέλω να έρθω πολύ κοντά στη ζωή μέσα από τη δουλειά μου», είπε, προσθέτοντας ότι τον ελκύει η «ζωντανή ιστορία» της.

Το Άιζενχιτενστατ, που γιορτάζει τα 75 χρόνια του, ήταν η πρώτη πόλη που ιδρύθηκε -είτε στην Ανατολική είτε στη Δυτική Γερμανία- μετά την περίοδο των Ναζί. Χτίστηκε βάσει σοσιαλιστικού μοντέλου.
Ωστόσο, τα χρόνια μετά την ενοποίηση του 1990 υπήρξαν δύσκολα για την πόλη, η οποία σήμερα έχει λιγότερους από τους μισούς από τους 53.000 κατοίκους που μετρούσε πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Ο πληθυσμός που συρρικνώνεται και γερνά διαρκώς έχει επιδεινώσει την έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού για τη βιομηχανία, κάτι που οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε «σπιράλ θανάτου».
Το απτό αίσθημα παρακμής έχει ενισχύσει τη στήριξη στο ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), που κέρδισε σχεδόν το 40% των τοπικών ψήφων στις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου.
Η ισχύς του κόμματος σε πολλές περιοχές της Ανατολικής Γερμανίας συχνά προβάλλεται ως αποτρεπτικός παράγοντας για νέους κατοίκους, ιδιαίτερα για υψηλά καταρτισμένα άτομα από το εξωτερικό.
Ωστόσο, η Μπασάν είπε ότι το πρόγραμμα έδωσε την ευκαιρία στο Άιζενχιτενστατ να δείξει το καλύτερό του πρόσωπο, προβάλλοντας την ανακαινισμένη και προσιτή νεοκλασική κατοικία του, το καταπράσινο περιβάλλον ιδανικό για κολύμπι και ποδηλασία, καθώς και τις άφθονες ευκαιρίες για παιδική μέριμνα και εργασία.
«Είχαμε ακόμη και μια οικογένεια, από άλλη ευρωπαϊκή χώρα, που μας έμαθε μέσω του προγράμματος Probewohnen και μετακομίζει εδώ με δική της πρωτοβουλία. Έχουν ήδη υπογράψει συμβόλαιο εργασίας με τοπική εταιρεία», είπε. «Τα έκαναν όλα μόνοι τους κι εμείς είμαστε ενθουσιασμένοι».