Ηταν 6 Φεβρουαρίου. Παραμονή του τεράστιας σημασίας ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι. Ο Γιούργκεν Κλοπ αισθανόταν ήδη ότι υπήρχε ένα βαθύτερο πρόβλημα και έσπευσε να το κατονομάσει δημοσίως. Μόνο που γνώριζε ότι το ζήτημα που έπρεπε να διαχειριστεί αναφορικά με την πτώση στης ομάδας του, δεν ήταν μόνο εκείνο της φυσικής αγωνιστικής εικόνας, αλλά κάτι πιο βαθύ: Αυτό δηλαδή στο οποίο ακόμα δεν έχει καταφέρει να βρει λύση. Είχαν προηγηθεί λίγες μέρες νωρίτερα οι τρελές εντός έδρας ήττες από Μπέρνλι και Μπράιτον.

«Τρέξαμε πάρα πολύ σε αυτά τα ματς. Και μπήκαμε δυνατά σε όλες τις μονομαχίες. Και είχαμε και αντοχές στο τέλος. Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι σημαντικό: Οτι η ομάδα δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα φυσικής κατάστασης, αλλά πνευματικής συγκέντρωσης. Τα παιδιά έδειξαν ότι το ήθελαν πολύ, αλλά για κάποιον λόγο δεν μπορούσαμε να το πετύχουμε. Ισως είναι ζήτημα συγκέντρωσης. Ισως να πρέπει να δούμε όλοι μαζί έναν εναλλακτικό τρόπο πνευματικής προσέγγισης των αγώνων».

Η επόμενη μέρα θα οδηγούσε στην τεσσάρα από τη Σίτι, ενώ θα ακολουθούσε και το ιστορικό διπλό της Εβερτον (σ.σ.: χωρίς νίκη εκεί μέσα από το 1999). Κάπως έτσι οι Reds έχουν βρεθεί να καταγράφουν σοβαρές αρνητικές επιδόσεις. Οπως οι τέσσερις σερί ήττες στο “Ανφιλντ” (σ.σ.: αντίστοιχο από το 1923) και το ότι έχουν επτά ήττες στο πρωτάθλημα, όσες δηλαδή στο προηγούμενο διάστημα έκαναν σε 100 αγώνες.

Για να μην πιάσουμε όμως όλη τη στατιστικολαγνοία και αραδιάσουμε αρνητισμό για τη Λίβερπουλ, ας επικεντρωθούμε στο τι καλείται ο Γερμανός τεχνικός να καταφέρει φέτος και όλα τα θηρία που πρέπει να τα βάλει. Εξι αγωνιστικές νωρίτερα, η ομάδα του βρισκόταν στην κορυφή. Τώρα είναι 6η στο -19 από την 1η θέση και η μάχη που ρεαλιστικά της αναλογεί να δώσει, είναι αυτή για να προλάβει να μπει στην τετράδα, από την οποία απέχει ήδη πέντε βαθμούς.

Αφορμή για το εν λόγω blog αποτελεί περισσότερο η είδηση ότι ο Τζόρνταν Χέντερσον μπήκε στο χειρουργείο. Οι Κόκκινοι ξεμένουν και από τον αρχηγό τους και μαζί με εκείνον η συνολική λίστα τραυματιών στη σεζόν έφτασε στο αδιανόητο για Φεβρουάριο, νούμερο 18. Δεν είναι ρεκόρ στη φετινή Premier League. Η Εβερτον έχει ήδη 20, ενώ Αρσεναλ και Λέστερ ακολουθούν με 17 και 15 αντίστοιχα, με τη Μάντσεστερ Σίτι να μετράει 14. Το θέμα όμως με τη Λίβερπουλ είναι ότι πρόκειται για πιο μακροχρόνιους, καθώς όλοι μαζί οι τραυματίες της έχουν χάσει 155 ματς, ενώ πχ. της Εβερτον 106 (Λέστερ 96, Σίτι 93, Αρσεναλ 91).

Ο Κλοπ και η διοίκηση σαφώς και δεν ευθύνονται για το ότι ο Φαν Ντάικ λείπει 20 αγώνες τώρα, ο Γκόμες 18 και Μάτιπ 16, αφήνοντας ορφανό το κέντρο της άμυνας. Εχουν όμως το μερίδιό τους, όταν το καλοκαίρι αποχωρούσε ο Ντέγιαν Λόβρεν και αποφάσιζαν ότι δεν υπήρχε λόγος ενίσχυσης στη θέση. Τότε τους είχαν φανεί πολλά τα 20 εκατ. ευρώ για τον Ντούγιε Τσαλέτα-Τσαρ και τώρα χρησοπλήρωσαν τον Οζάν Καμπάκ, ρίχνοντάς τον ξαφνικά από την ουραγό Σάλκε, στα βαθιά της Αγγλίας. Γενικότερα και φυσικά στον απολογισμό του ταμείου, ο μεταγραφικός σχεδιασμός κρίνεται ανεπαρκής.

Οι συνέπειές του λειτουργούν με τη μορφή του “φαινόμενου της πεταλούδας” στη βάση της ομάδας. Με τους βασικούς σέντερ μπακ εκτός, δεν είναι μόνο η αναγκαστική μετατόπιση των Χέντερσον, Φαμπίνιο στην άμυνα που μετέτρεψε απρόβλεπτα τα αγωνιστικά δεδομένα. Είναι και ότι δεν αφήνεται περιθώριο ξεκούρασης για τους υπόλοιπους. Ρόμπερτσον, Αλεξάντερ-Αρνολντ, Βαϊνάλντουμ και η τριάδα μπροστά (Μανέ, Σαλάχ, Φιρμίνο) δεν έχουν πάρει ανάσα. Εκεί είναι λοιπόν που έρχεται η απάντηση στην αναζήτηση του Κλοπ μετά την ήττα από τη Μπράιτον. Δεν γίνεται οι βασικοί σου να παίζουν όλα τα ματς σε όλες τις διοργανώσεις και να το κάνουν τέσσερα χρόνια τώρα. Θα καούν. Και εάν δεν το κάνουν σωματικά, θα τους συμβεί πνευματικά, κοστίζοντάς τους σε απώλεια συγκέντρωσης, ίσως και επιθυμίας.

Στην πολυτάραχη και θρυλική ιστορία της ηΛίβερπουλ έχει κληθεί να κάνει τεράστιες ανατροπές. Μόνο που η συγκεκριμένη δείχνει ίσως η πιο δύσκολη. Επειδή είναι μακρόπνοη. Ενα μακροβούτι χωρίς ανάσα. Αυτό που πρέπει να κάνει τώρα και μέχρι το τέλος της σεζόν. Της πιο ιδιαίτερης αγωνιστικής σεζόν στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Χωρίς σωστή προετοιμασία και απανωτά παιχνίδια χωρίς διάλειμμα, όπως ορίζει η πανδημία του κορονοϊού.

Ο Κλοπ ελπίζει σε επιστροφές. Βλέπει όμως ότι ενώ πάνε να γυρίσουν ορισμένοι, κάποιοι άλλοι θα τραυματιστούν με τη σειρά τους. Και σε όλ’ αυτά προστίθενται και θανατικά. Η μητέρα του Γερμανού προπονητή, ο πατέρας του Αλισον. Και η Λίβερπουλ πρέπει να τα νικήσει όλα. Και τις ατυχίες και τον κακό σχεδιασμό και τη θλίψη και να καλύψει το βαθμολογικό κενό. Και δεν την παίρνει για άλλες απώλειες. Τα κανονάκια, τις ζωές της, τα έχει κάψει. Τώρα θα πρέπει να κάνει στροφή μέσα της, να ακούσει την εσωτερική δύναμη που κουβαλάει σαν club, τις φωνές που ηχούν σιωπηλά από το Kop. Και να τα καταφέρει. Να μην χάσει τα πολύτιμα έσοδα του Champions League. Γιατί τότε, θα πρέπει να ξεκινήσει του χρόνου από μία άγνωστη αφετηρία, που ίσως τη γυρίσει σε μία άλλη, κακή εποχή. Ενα ξαφνικό, το απόλυτο σοκ μετά τη μέγιστη χαρά του τίτλου.

Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο Κλοπ και οι παίκτες του, είναι να αφήσουν στην άκρη όλες τις δίκαιες δικαιολογίες και να διαβάσουν το πιο χρηστικό ρητό για την περίπτωσή τους…

«Ξεκίνα από εκεί που είσαι. Χρησιμοποίησε αυτά που έχεις»!

Πηγή: gazzetta.gr