Ένας ξεναγός στην Ινδονησία γλίτωσε κυριολεκτικά από του χάρου τα δόντια, όταν ένας τεράστιος πύθωνας έξι μέτρων τον τράβηξε κάτω από το νερό και άρχισε να τυλίγεται γύρω από το σώμα και τον λαιμό του, όπως φαίνεται σε βίντεο που ήρθε στη δημοσιότητα.

Ο άνδρας, γνωστός μόνο με το μικρό του όνομα, Χέρου, είναι έμπειρος κυνηγός φιδιών και συμμετείχε σε αποστολή με τουρίστες στον ποταμό ενός απομονωμένου τμήματος του νησιού Βόρνεο, όταν εντόπισε το ερπετό κοντά στην όχθη. Θεώρησε πως μπορούσε να το ακινητοποιήσει, όμως το φίδι αντέδρασε αστραπιαία.

Σε βίντεο που κατέγραψαν μέλη της ομάδας και δημοσιεύτηκε στη βρετανική Daily Mail, ο πύθωνας φαίνεται να τραβά τον Χέρου από το σκάφος μέσα στο νερό. Για λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίζεται κάτω από την επιφάνεια, προτού αναδυθεί κρατώντας το κεφάλι του φιδιού σφιχτά για να αποτρέψει δάγκωμα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, όμως, το γιγάντιο ερπετό τύλιξε το σώμα του γύρω από τον κορμό και τον λαιμό του ξεναγού, προσπαθώντας να τον πνίξει με τη γνωστή τεχνική της συστολής.

Οι συνταξιδιώτες του, που αρχικά γελούσαν πιστεύοντας πως πρόκειται για πλάκα, κατάλαβαν γρήγορα τη σοβαρότητα της κατάστασης και έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Δύο άνδρες χρειάστηκαν, ο ένας κρατώντας το κεφάλι και ο άλλος την ουρά του πύθωνα, για να απελευθερώσουν τελικά τον Χέρου από τον πύθωνα.

Το φίδι αιχμαλωτίστηκε προσωρινά και μεταφέρθηκε στο σκάφος, όπου το πλήρωμα φωτογραφήθηκε μαζί του, προτού το απελευθερώσει και πάλι στη φύση. Ο Μοχάμεντ Αλίσα, μέλος της αποστολής που κατέγραψε το περιστατικό, δήλωσε: «Ήταν ο μεγαλύτερος και δυνατότερος πύθωνας που έχουμε συναντήσει ποτέ. Τον απελευθερώσαμε μετά. Η αρχή μας είναι να μη βλάπτουμε τα ζώα, η φωτογράφιση έγινε αποκλειστικά για επιστημονικούς λόγους».

Ο Χέρου στάθηκε εξαιρετικά τυχερός, καθώς δεν υπέστη τραυματισμούς και βγήκε σώος από τη δοκιμασία, αν και εμφανώς σοκαρισμένος.

Το νησί Βόρνεο φιλοξενεί αρκετά είδη πύθωνα, μεταξύ των οποίων τον βραχύουρο πύθωνα του Βόρνεο και τον δικτυωτό πύθωνα, το μακρύτερο φίδι στον κόσμο. Οι δικτυωτοί πύθωνες μπορούν να ξεπεράσουν τα έξι μέτρα μήκος και εντοπίζονται σε ολόκληρη τη νοτιοανατολική Ασία. Ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί ποτέ είχε μήκος δέκα μέτρων και βρέθηκε στη Σουλαουέζι το 1912.

Σε αντίθεση με τα δηλητηριώδη φίδια, οι πύθωνες σκοτώνουν τα θηράματά τους με στραγγαλισμό: επιτίθενται, τα δαγκώνουν με τα ισχυρά τους σαγόνια και στη συνέχεια τυλίγονται γύρω τους μέχρι να σταματήσει η αναπνοή. Μπορούν να καταπιούν ζώα πολύ μεγαλύτερα από το σώμα τους, ακόμα και χοίρους, ελάφια ή, σε σπάνιες περιπτώσεις, ανθρώπους.

Καθώς η καταστροφή των δασών και η ανθρώπινη δραστηριότητα περιορίζουν το φυσικό τους περιβάλλον, τα φίδια αναγκάζονται να πλησιάζουν κατοικημένες περιοχές. Κατά την ξηρή περίοδο, δεν είναι σπάνιο να εντοπίζονται σε χωριά ή ακόμα και σε υπονόμους της Ινδονησίας και της Μαλαισίας.

Παρότι σπάνια επιτίθενται σε ανθρώπους, το περιστατικό του Χέρου υπενθυμίζει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και την άγρια φύση και πόσο γρήγορα η περιέργεια μπορεί να μετατραπεί σε αγώνα για επιβίωση.