Όσο ο 31χρονος αστυνομικός που ακρωτηριάστηκε από φωτοβολίδα που έπεσε στο πόδι του δίνει τη μάχη για τη ζωή του κατά τη διάρκεια επεισοδίων στου Ρέντη, οι δηλώσεις που έκανε ο Νικήτας Κακλαμάνης προκαλούν αίσθηση. Μάλιστα, στο Πρωινό, μετά τη μετάδοση σχετικού βίντεο ακολούθησε χαμός μεταξύ των συντελεστών της εκπομπής.

«Δεν ξέρω τι να ευχηθεί κανείς γι’ αυτό το παιδί. Σαν γιατρός θα έλεγα αν ο Θεός τον αγαπά, καλύτερα να τον πάρει όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό από το στόμα ενός γιατρού. Φοβάμαι ότι 15 λεπτά με την καρδιά σταματημένη, οι εγκεφαλικές βλάβες θα είναι τέτοιες που δεν ξέρω τι ζωή θα έχει αν επιζήσει αυτό το παιδί. Όσο σκληρό και αν είναι αυτό για τη μάνα του, τον πατέρα του, τη γυναίκα του», είπε ο Νικήτας Κακλαμάνης.

«Σκέφτομαι τους συγγενείς του παιδιού αυτού που περιμένουν να ακούσουν από τους γιατρούς οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που ακούσαμε από τον κύριο Κακλαμάνη», είπε αρχικά ο Βαγγέλης Περρής.

Στη συνέχεια, η Φωτεινή Πετρογιάννη ξέσπασε:

«Δεν έχει δικαίωμα να μιλάει κανείς πλην της οικογένειας του ανθρώπου αυτού. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγαίνει και να λέει ότι εγώ πιστεύω ότι πρέπει να γίνει αυτό, ακόμα και αν είναι γιατρός. Ένας άνθρωπος παλεύει, δεν μπορούμε να βγάζουμε το τεφτέρι να κάνουμε υπολογισμούς. Οι άνθρωποι είναι έξω από ένα δωμάτιο και ζουν με την ελπίδα».

Διαφώνησε ο Γιώργος Λιάγκας.

«Εγώ θα πω κάτι, πολλές φορές όταν ζουν οι άνθρωποι και πάνε οι γιατροί και τους λένε “κοιτάξτε, ο άνθρωπος σας ζει με τεχνητή υποστήριξη. Ωστόσο, είναι δεδομένο πως θα πεθάνει αν τον αποσωληνώσουμε, άρα δωρίστε τα όργανά του για να κάνετε καλό σε άλλους ανθρώπους.

Εκεί, λοιπόν, δεν είναι πολύ σκληρό όταν ένας άνθρωπος ακόμη κι όταν ένας με μηχανική υποστήριξη ζει, αναπνέει… Δεν είναι Θεοί οι γιατροί. Και σου λέει ο κ. Κακλαμάνης από ότι του έχουν πει 15 λεπτά ήταν νεκρός, 15 λεπτά δεν δούλευε η καρδιά του, 15 λεπτά δεν λάμβανε οξυγόνο ο εγκέφαλος και τα υπόλοιπα όργανα.

Άρα με ιατρική ακρίβεια γνωρίζουμε πως θα έχει τέτοιες βλάβες που η ζωή του θα είναι μη-ζωή.

Δεν μιλάω για τον συγκεκριμένο. Μιλάμε γενικά. Ένας άνθρωπος που έμεινε 15 λεπτά νεκρός… Ποια ελπίδα; Η ιατρική είναι ξεκάθαρη.

Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν στο σπίτι τους άτομα “φυτά”, “φυτά”, που έπαθαν μια εγκεφαλική παράλυση ή οτιδήποτε άλλο και είναι επί μήνες “νεκροί”. Και ξέρετε τί μου λένε; “Μακάρι να τον πάρει ο Θεός να ηρεμήσουμε κι εμείς κι αυτός, αφού δεν ζει”. Το βλέπουν σε έναν άνθρωπο δίπλα που είναι “φυτό”».

Αυτό λέω κι εγώ, ο κ. Κακλαμάνης είπε μια “ψυχρή” αλήθεια.

Ήταν η οικογένεια έτοιμη να την πάρει κάποιος τηλέφωνο στο σπίτι και να πει “ξέρετε έτυχε στο δικό σας άνθρωπο, κάποιος να πετάξει μια φωτοβολίδα να του καρφωθεί στο πόδι, να πεθάνει 15 λεπτά, να του κόψουμε το πόδι και να χαροπαλεύει;”. Ήταν έτοιμη;

Δεν πρέπει, όμως, ένας γιατρός να τους προετοιμάσει, ότι το πιθανότερο είναι ο άνθρωπος αυτός μετά, αν ξυπνήσει, δεν θα είναι το ίδιο με πριν; Δεν πρέπει να τους το πούνε;

Έχω συγγενείς γιατρούς, χειρουργούς που καθημερινά παίζουν στα χειρουργεία με τη ζωή και το θάνατο. Οι άνθρωποι αυτοί που είναι οι μικροί Θεοί της καθημερινότητας, γιατί αυτοί είναι οι ήρωες, εμείς σκα…ά δουλειά κάνουμε. Αντιμετωπίζουν διαφορετικά τη ζωή και το θάνατο. Δικαιούνται οι γιατροί να μιλούν διαφορετικά. Για εμάς ακούγεται απάνθρωπο, αλλά για εκείνους είναι μια άλλη προσέγγιση».