Τρεις γυναίκες από το Αφγανιστάν έσπασαν τη σιωπή τους και μίλησαν για τη σκληρότητα που υπέστησαν από τους Ταλιμπάν, αφού μαστιγώθηκαν δημόσια για «ηθικά εγκλήματα». Σύμφωνα με δικαστικά αρχεία και δημοσιεύματα, τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι, μεταξύ αυτών τουλάχιστον 200 γυναίκες, έχουν υποστεί δημόσια εξευτελιστική τιμωρία από το 2021, όταν οι Ταλιμπάν επέστρεψαν στην εξουσία, όπως αναφέρει ο Guardian.
Μεταξύ των κατηγοριών που αποδίδονται στις γυναίκες είναι η παρουσία τους έξω από το σπίτι χωρίς άνδρα συγγενή (μαχράμ) ή η συνομιλία με άγνωστους άνδρες.
Οι συγκλονιστικές ιστορίες των τριών γυναικών
Η Ντίμπα, 38 ετών, μητέρα επτά παιδιών και ράφτρα, συνελήφθη δύο φορές. Την πρώτη, επειδή νοίκιαζε ραπτομηχανή από άγνωστο άνδρα, και τη δεύτερη, επειδή βρισκόταν μόνη σε καφετέρια. Φορούσε παλτό και μεγάλο σάλι, ωστόσο οι Ταλιμπάν τη ρώτησαν γιατί δεν έχει μαχράμ και την κατηγόρησαν για προσβολή των θρησκευτικών αρχών. Παρέμεινε 20 ημέρες φυλακισμένη υπό άθλιες συνθήκες και τελικά καταδικάστηκε σε 25 μαστιγώσεις. «Με μαστίγωσαν δημόσια. Όταν γύρισα σπίτι, όλοι με κοιτούσαν με αηδία», είπε.
Η Σαχάρ, 22 ετών, οδηγήθηκε από τον ξάδερφό της σε κλινική λόγω ασθένειας. Οι Ταλιμπάν σταμάτησαν το όχημα, τους ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν τη Σαχάρ. Στο κρατητήριο τη χτύπησαν και την απείλησαν ότι θα τη σκοτώσουν. Αναγκάστηκε, υπό απειλές, να ομολογήσει ψευδώς ότι είχε σχέση με τον ξάδερφό της. Στο «δικαστήριο», οι Ταλιμπάν αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τον συγγενικό δεσμό. Η Σαχάρ καταδικάστηκε σε 30 μαστιγώσεις και ο ξάδερφός της σε 70. «Η μικρή μου αδελφή ήταν στο κοινό και έκλαιγε. Αυτό με διέλυσε», ανέφερε. Η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό της.
Η Καρίμα, 18 ετών σήμερα, συνελήφθη το 2023 όταν ήταν 16 ετών, ενώ πήγαινε για προμήθειες με τον ξάδερφό της. Παρέμεινε στη φυλακή δύο μήνες, έχοντας κρίσεις πανικού και παραισθήσεις. «Ξύπνησα με δεμένα και ματωμένα χέρια. Είπαν ότι με πάτησαν κάτω δεμένη», είπε. Μαστιγώθηκε 39 φορές δημόσια, ενώ ο ξάδερφός της 50. Αφέθηκαν ελεύθεροι όταν επουλώθηκαν οι πληγές τους. Της απαγορεύτηκε να φύγει από τη χώρα. Όπως οι άλλες δύο γυναίκες, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη της λόγω του κοινωνικού στιγματισμού.
Οι τρεις γυναίκες καταγγέλλουν δημόσια την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, τις ψευδείς κατηγορίες και τη βαθιά ντροπή που υπέστησαν. «Μπορεί να ζούμε, αλλά μέσα μας κάτι έχει πεθάνει», λέει η Σαχάρ
Οι μαρτυρίες αυτών των τριών γυναικών φωτίζουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες γυναίκες στο Αφγανιστάν υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν. Η δημόσια ταπείνωση, η φυσική βία και η κοινωνική απομόνωση αποτελούν καθημερινό εφιάλτη για όσες τολμούν να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους. Η διεθνής κοινότητα καλείται να δώσει φωνή σε αυτές τις γυναίκες και να απαιτήσει την προστασία των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
