Ένα διαζύγιο σπάνια είναι εύκολο, και για το ζευγάρι που χωρίζει, αλλά και για τα παιδιά. Ωστόσο, γύρω από το ζήτημα έχει αναπτυχθεί μια παραφιλολογία, ενώ η ψυχολογική έρευνα, μέχρι σήμερα, βασιζόταν κυρίως σε μικρά δείγματα εθελοντών και σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και τα ευρήματα ήταν συχνά αντικρουόμενα.

Για να καλύψει αυτό το κενό στην επιστημονική βιβλιογραφία, μια νέα μεγάλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMJ Pediatrics Open ανέλυσε δεδομένα από περισσότερα από 62.000 μικρά παιδιά, ηλικίας 3 έως 5 ετών, και τους γονείς τους, εκ των οποίων οι 2.409 είχαν χωρίσει (ποσοστό 3,83% του δείγματος).

Η μελέτη με τίτλο «Parents’ divorce and early child development: a population-based study in China» εξέτασε τρεις δείκτες για να αξιολογήσει επιστημονικά πώς το διαζύγιο επηρεάζει την πρώιμη παιδική ανάπτυξη:

  • Τη συνολική βαθμολογία του λεγόμενου Δείκτη Ανθρώπινων Ικανοτήτων (Human Capability Index), ο οποίος συνδυάζει δεδομένα από εννέα διαφορετικούς τομείς.
  • Τις επιμέρους βαθμολογίες των εννέα τομέων: ανάγνωση, ομιλία, γραφή, μάθηση, επιμονή, αριθμητική γνώση, πολιτιστική γνώση, κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες, καθώς και σωματική υγεία.
  • Μια μεταβλητή «ναι/όχι» που έδειχνε αν το παιδί βρισκόταν αναπτυξιακά εντός φυσιολογικού εύρους σε σύγκριση με συνομήλικα παιδιά.

Τι έδειξαν τα αποτελέσματα

Σύμφωνα με το PsychologyToday, από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι:

  1. Τα παιδιά από οικογένειες διαζευγμένων γονέων είχαν στατιστικά χαμηλότερες συνολικές βαθμολογίες στον Δείκτη Ανθρώπινων Ικανοτήτων.
  2. Ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να βρίσκονται αναπτυξιακά στο ίδιο επίπεδο με τα παιδιά γονιών που παρέμεναν παντρεμένοι.

Η αναλυτική εξέταση των εννέα τομέων του Δείκτη έδειξε ότι τα παιδιά χωρισμένων γονέων είχαν χαμηλότερες επιδόσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς:

  • Οι πιο έντονες διαφορές εντοπίστηκαν στις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες, στη σωματική υγεία και στην ανάγνωση.
  • Μέτρια ήταν τα αποτελέσματα στην προφορική επικοινωνία, στην επιμονή, στην αριθμητική γνώση και στην πολιτιστική γνώση.
  • Οι μικρότερες διαφορές καταγράφηκαν στη γραφή και στη μάθηση.

Το κρίσιμο μήνυμα της έρευνας

Συνολικά, τα μικρά παιδιά από διαζευγμένες οικογένειες έτειναν να εμφανίζουν πιο αργή ψυχολογική, κοινωνική και σωματική ανάπτυξη σε σχέση με τα παιδιά από οικογένειες που παρέμεναν ενωμένες.

Όπως γίνεται σαφές, η έρευνα δείχνει ξεκάθαρα ότι απαιτείται περισσότερη ψυχολογική έρευνα ώστε να βρεθούν τρόποι με τους οποίους οι γονείς, η ευρύτερη οικογένεια, η κοινωνία και το σύστημα υγείας θα μπορούν να στηρίξουν αποτελεσματικά αυτή την ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα παιδιών, ώστε να παραμείνουν εντός του φυσιολογικού αναπτυξιακού πλαισίου.