Η «Ληστεία της Συμφοράς» επέστρεψε για δεύτερη χρονιά, αποδεικνύοντας πως κάποιες φορές δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο για να κάνεις το κοινό να γελάσει με την ψυχή του. Και η παράσταση του Νικορέστη Χανιωτάκη έχει βρει τον τρόπο για να κάνει όλο το θέατρο να γελάει με τα όσα απίθανα διαδραματίζονται επί σκηνής.
Αν και για να είμαι ειλικρινής, οι πρωταγωνιστές κοπιάζουν αυτές τις 2,5 ώρες που κρατά η παράσταση, σωματικά, αφού δε σταματούν λεπτό να κινούνται. Και τι δεν κάνουν επί σκηνής: τρέχουν, κρέμονται με αλυσίδες από ψηλά, κλείνονται σε έναν ψηλό αεραγωγό, τρέχουν στον διάδρομο ανάμεσα στους θεατές, σκαρφαλώνουν, πέφτουν, αλλάζουν κοστούμια και ρόλους μέσα σε δευτερόλεπτα. Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός και αυτό έχει ενδιαφέρον, γιατί αν μη τι άλλο δεν πλήττεις.
Είδαμε την παράσταση «Ληστεία της συμφοράς» και σας έχουμε παρακάτω τρεις λόγους για να τη δείτε κι εσείς:
Γιατί θα γελάσετε:
Αν ψάχνετε για μια παράσταση που δεν θα σας προβληματίσει, για μια κωμωδία από εκείνες που σε κάνουν να γελάς και να το απολαμβάνεις, τότε η «Ληστεία της συμφοράς» είναι ιδανική επιλογή. Και είναι αυτό ακριβώς που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όταν την παρακολούθησα από κοντά. Σχεδόν όλο το θέατρο – όλων των ηλικιών – γελούσε δυνατά και αλήθεια είχα καιρό να δω θεατές να γελάνε αυθόρμητα και με την ψυχή τους. Αφού ανησύχησα με τη δική μου περίπτωση επειδή δεν γελούσα πάντα, μήπως έχω κάποιο θέμα. Αν μη τι άλλο, είναι υπέροχο να βλέπεις τόσους ανθρώπους να γελάνε και να το ευχαριστιούνται.
Για το καστ:
Ο θίασος είναι 9μελης, δεν τον λες και μικρό. Αλλά πάνω στη σκηνή βλέπεις μια παρέα που ευχαριστιέται πρώτα η ίδια το έργο και ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Ο Ιωάννης Απέργης είναι απολαυστικός, ενώ εξαιρετικοί είναι και η Κατερίνα Γερονικολού, ο Γιάννης Στεφόπουλος και η Αρετή Πασχάλη, όχι ότι οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές υπολείπονται. Εξάλλου, ο Νικορέστης Χανιωτάκης έχει κάνει μια εξαιρετική διασκευή που βοηθάει τους πρωταγωνιστές του.
Για την όλη ατμόσφαιρα:
Η ιστορία τοποθετείται στην Αθήνα στο μακρινό 1958. Στο κομμάτι των κουστουμιών και του στυλ των ηθοποιών έχει γίνει πολύ καλή δουλειά, μεταφέροντας μας σε εκείνη την εποχή. Επίσης, αν και τα σκηνικά αλλάζουν συνεχώς, παρατηρείς πως έχει δοθεί σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Γενικά, είναι μια καλοδουλεμένη παράσταση υψηλών προδιαγραφών με υπέροχα σκηνικά, κοστούμια, ειδικά εφέ, ακροβατικά, ζωντανή μουσική και ας… πάνε όλα λάθος!
Η υπόθεση
Αθήνα 1958.
Μία τρελή απόδραση. Ένα τεράστιο διαμάντι. Έξι εντελώς ανίκανοι κλέφτες. Ένας αιώνια μαθητευόμενος ταμίας. Ένας απελπισμένος φύλακας που κοιμάται -κυριολεκτικά- όρθιος.
Οι οιωνοί δεν είναι και οι καλύτεροι!
Δύο κατάδικοι δραπετεύουν από τις φυλακές της Δραπετσώνας και σχεδιάζουν να κλέψουν ένα διαμάντι αμύθητης αξίας που φυλάσσεται στην Alexandras Bank, μια περιφερειακή ελληνική τράπεζα επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας!
Όταν, όμως, μπλέκουν κι άλλοι στο κόλπο, οι εξελίξεις είναι απρόσμενες και όλα πάνε στραβά.
Θα καταφέρει ο δραπέτης Μάκης Ρέτζος και η συμμορία του, να κάνουν τη ληστεία της χρονιάς;
Σε μία νύχτα θεαματικής τρέλας όλα να τα περιμένει κανείς…
Μήπως η «ληστεία της χρονιάς» καταλήξει σε «ληστεία… της συμφοράς»;
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Διασκευή-Σκηνοθεσία-Στίχοι: Νικορέστης Χανιωτάκης
Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Μαθές
Φωτογραφίες παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης
Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά): Ιωάννης Απέργης, Κατερίνα Γερονικολού, Παναγιώτης Γουρζουλίδης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Θάνος Μπίρκος, Αρετή Πασχάλη, Θάνος Σκόπας, Γιάννης Στεφόπουλος, Γιώργος Χρανιώτης.
Ημέρες & Ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη, Πέμπτη: 20:00
Παρασκευή : 21:00, Σάββατο: 18:00 και 21:00
Κυριακή: 19:00
Διάρκεια παράστασης: 120’ (με διάλειμμα)
Θέατρο Λαμπέτη
Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, Αθήνα
Τηλέφωνο : 211 1000 365
