Ήταν ένα πρωινό όπως όλα τα άλλα για πέντε Ουαλούς εργάτες οικοδομής το 1989, καθώς ξεκίνησαν να τοποθετούν σωλήνες σε ένα σπίτι στο Fitzhamon Embankment στο Κάρντιφ. Ωστόσο, σύντομα βρέθηκαν μπροστά σε μια φρικιαστική ανακάλυψη: τα λείψανα της 15χρονης Κάρεν Πράις, τυλιγμένα σε χαλί και θαμμένα σε ρηχό τάφο κοντά στην είσοδο ενός υπογείου διαμερίσματος στο νούμερο 29.

Η υπόθεση συγκλόνισε το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς η ταυτότητα του θύματος ήταν σχεδόν αδύνατο να επιβεβαιωθεί εκείνη την εποχή, πριν την καθιέρωση των τεστ DNA. Η αστυνομία στηρίχθηκε σε συνδυασμό παλαιών μεθόδων και νέας τεχνολογίας για να λύσει το μυστήριο της δολοφονίας.

Αυτή την εβδομάδα, ένα νέο ντοκιμαντέρ του Channel 5 παρουσίασε την ιστορία για το πώς οι ντετέκτιβ αποκάλυψαν την ταυτότητα της Κάρεν και ποιοι κρύβονταν πίσω από τον φρικτό της θάνατο.

Η εξαφάνιση και η ανακάλυψη

Η Κάρεν εντοπίστηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1989, οκτώ χρόνια μετά την εξαφάνισή της. Κανείς δεν την είχε αναζητήσει όλο αυτό το διάστημα, καθώς ζούσε σε ίδρυμα από την ηλικία των 10 ετών και είχε αποκτήσει το προσωνύμιο «Little Miss Nobody».

Όπως αναφέρει η Daily Mail, ο Πολ Φέντον, συνταξιούχος αστυνομικός αξιωματούχος της αστυνομίας της Νότιας Ουαλίας και από τους πρώτους που έφτασαν στη σκηνή, θυμήθηκε ότι οι Αρχές κινητοποιήθηκαν αμέσως μόλις διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για ανθρωποκτονία. Το σπίτι όπου βρέθηκε το σώμα ήταν τότε άδειο.

Οι οικοδόμοι, σε πλάνα που παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ, φαίνονται να αστειεύονται λέγοντας ότι το χαλί ίσως κρύβει ένα πτώμα, χωρίς να φαντάζονται ότι επρόκειτο για την αλήθεια.

Η Κάρεν είχε δεμένα χέρια και μία σακούλα στο κεφάλι. Η αστυνομία ξεκίνησε την έρευνα μόνο με τα οστά και τα ρούχα της.

Οι έρευνες της αστυνομίας

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Γουίτακερ, ιατροδικαστής οδοντίατρος, διαπίστωσε ότι επρόκειτο για κορίτσι 15 ετών, ενώ οι αποχρώσεις του ροζ στα δόντια της έδειχναν βίαιο θάνατο λόγω χτυπημάτων. Ωστόσο, κανένα δελτίο εξαφάνισης δεν αντιστοιχούσε στα στοιχεία της.

Η αστυνομία επισκέφθηκε οδοντιατρεία αναζητώντας ταυτοποίηση, χωρίς αποτέλεσμα. Τότε στράφηκαν στον Ρίτσαρντ Νιβ, ειδικό στην ιατροδικαστική ανακατασκευή προσώπου. Χρησιμοποιώντας εκμαγείο του κρανίου της, δημιούργησε ένα μοντέλο του πιθανού προσώπου της, το οποίο παρουσιάστηκε στην τηλεόραση.

Παράλληλα, μελέτη της εντομολογικής δραστηριότητας (βρήκαν προνύμφες μύγας στο χαλί, κάτι που έδειχνε ότι πρέπει να είχε σκοτωθεί μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου, όταν γεννιούνται τα αυγά) αποκάλυψε ότι η δολοφονία έγινε μεταξύ 1982 και 1984. Έτσι, η αστυνομία κατάφερε να εντοπίσει τους πρώην ενοίκους του διαμερίσματος.

Η δημοσιοποίηση της ανακατασκευής του προσώπου και της χρονικής περιόδου εξαφάνισης οδήγησε δύο κοινωνικούς λειτουργούς να δώσουν το όνομα «Κάρεν Πράις».

Το παρελθόν της Κάρεν

Οι Αρχές έμαθαν ότι η Κάρεν είχε μεγαλώσει μέσα σε δύσκολες οικογενειακές συνθήκες. Μετά το διαζύγιο των γονιών της, οδηγήθηκε σε ίδρυμα, από όπου συχνά το έσκαγε, μέχρι που εξαφανίστηκε οριστικά. Στο Κάρντιφ είχε αρχίσει να συναναστρέφεται «ανεπιθύμητους» ανθρώπους.

Τελικά, οδοντιατρικά αρχεία από ιατρείο στο βόρειο Κάρντιφ επιβεβαίωσαν την ταυτότητά της.

Οι δολοφόνοι

Η εκπομπή Crimewatch έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ο Ίντρις Αλί τηλεφώνησε δηλώνοντας ότι υπήρξε φίλος της Κάρεν και την είχε συστήσει στον Άλαν Τσάρλτον, έναν πορτιέρη που είχε τη φήμη ότι εκμεταλλευόταν ανήλικα κορίτσια.

Ο Άλαν ζούσε τότε στο υπόγειο όπου βρέθηκε η σορός. Ο Ίντρις αποκάλυψε ότι είχε συνοδεύσει την Κάρεν σε ένα πάρτι του Άλαν, μαζί με μια 13χρονη φίλη της (γνωστή ως «μάρτυρας D»). Εκεί, ο Άλαν ζήτησε να φωτογραφίσει τα κορίτσια γυμνά. Όταν η 13χρονη αρνήθηκε, τη χτύπησε. Η Κάρεν προσπάθησε να την υπερασπιστεί, αλλά ο Άλαν τη στραγγάλισε και της προκάλεσε θανάσιμο χτύπημα στο κεφάλι.

Το 1991, ο Άλαν Τσάρλτον και ο Ίντρις Αλί καταδικάστηκαν για τη δολοφονία. Στον Άλαν επιβλήθηκε ισόβια, ενώ ο Ίντρις αποφυλακίστηκε μετά από τρία χρόνια και δέκα μήνες, καθώς η καταδίκη του μετατράπηκε σε ανθρωποκτονία από αμέλεια.

Ο Άλαν παραμένει στη φυλακή μέχρι σήμερα, παρά τις αποτυχημένες εφέσεις του το 2016.

Η σημασία της υπόθεσης

Ο ντετέκτιβ Πολ Φέντον τόνισε: «Είχαμε μόνο σκελετικά λείψανα, δεν υπήρχαν κοινωνικά δίκτυα, δεν υπήρχαν κάμερες CCTV. Είχαμε μόνο την καλή, παραδοσιακή αστυνομική δουλειά».

Ο Τομπάιας Χούλτον, ειδικός στην αναγνώριση προσώπου στο Πανεπιστήμιο του Νταντί, σημείωσε ότι η υπόθεση της Κάρεν Πράις ήταν καθοριστική για την καθιέρωση της εγκληματολογικής ανακατασκευής προσώπου ως αξιόπιστης μεθόδου.