Η αξιότιμη κα Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε, ως γνωστόν, πως θα υπάρξει δραστική μεταβολή στην «λογική» της Τριτοβάθμιας -και όχι μόνο- εκπαίδευσης.
Πιο συγκεκριμένα θεώρησε αποτελεσματική λύση για την ανόρθωση της αθλιότατης κατάστασης της εκπαίδευσης να μειώσει τον αριθμό των απουσιών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οφείλω να πω πως αυτό είναι το μικρότερο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, ως μαθητές.
Όπως μάλλον καταλάβατε, είμαι μαθήτρια…
Φοιτώ στην τρίτη τάξη του Λυκείου και ως εκ τούτου θεωρώ πως είμαι ο πλέον αντικειμενικότερος κριτής για την παρούσα κατάσταση του ελληνικού σχολείου. Γιατί λοιπόν η κυρία υπουργός δεν ρωτάει τους ίδιους τους μαθητές πως μπορεί η παιδεία μας να βελτιωθεί; Πώς δηλαδή ακούγεται η γνώμη των εργατών, των δασκάλων, των αγροτών, των οδηγών φορτηγών κοκ;
Θεωρώ μέγα λάθος που δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στην σύσταση μιας καλύτερης παιδείας εφ’ όσον μάλιστα αφορά τους μαθητές ΑΜΕΣΑ; Ποιος είναι λοιπόν ο τρόπος να ακουστούμε; Θα πεις κανείς, «η βουλή των εφήβων».
Σοβαρά τώρα, δεν νομίζω κανείς υπουργός να λαμβάνει σοβαρά οτιδήποτε που λέγεται εκεί μέσα. Η γνώμη των αυριανών πολιτών του κράτους δεν λαμβάνονται καν υπ’ όψιν από το δημοκρατικό καθεστώς και τους φορείς του. Ειρωνεία έτσι; Μένει λοιπόν η κατάληψη. Ωστόσο και αυτό το μέσο έχει χάσει την αξία του λόγο του ότι τα τελευταία χρόνια τα αιτήματα των μαθητών είναι γελοία και αποσκοπούν μονάχα στο να χαθούν ώρες μαθήματος. Κανείς δεν μας ακούει, πως λοιπόν να αισθανθούμε ότι ανήκουμε εδώ;
Η ίδια η μητέρα Ελλάδα μας προδίδει και το αισθανόμαστε κάθε μέρα, όλο και εντονότερα. Το κύριο πρόβλημα της εκπαίδευσης σήμερα, στη χώρα μας, είναι ο τρόπος με τον οποίο εισάγονται οι μαθητές στο πανεπιστήμιο. Άμα άλλαζε αυτό, εκτός του ότι η παραπαιδεία που συχνά-πυκνά αναφέρεται ως πρόβλημα της σημερινής κοινωνίας, οι μαθητές δεν θα είχαν λόγο, ειδικά στην 3η Λυκείου όταν κάθονται σπίτι για να μελετήσουν, να απουσιάσουν από το σχολείο. Αλλάζοντας το σύστημα, λύνεται η πλειονότητα των προβλημάτων. Και όχι, η μετατροπή των 6 σε 4 μαθήματα δεν αλλάζει κάτι δυστυχώς.
Ζητάμε ουσιαστική γνώση, Θέλουμε να νιώσουμε ότι δεν είμαστε πιόνια σε ένα ατέρμονο παιχνίδι βελτίωσης αλλά οι ίδιοι οι παίκτες.
