Η υπομονή είναι η στρατηγική για την ένταξη της Άγκυρας στην Ε.Ε., αναφέρει σε σημερινή ανταπόκρισή του από την Ουάσιγκτον το κοινοτικό δελτίο πληροφόρησης Europolitique το οποίο αναφέρει ότι ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγκεμέν Μπαγίς, ο οποίος επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον στις 18 Μαρτίου έκανε και πάλι έκκληση για την ένταξη της χώρας του στην Ε.Ε., κάτι που θα αποτελούσε κατά την άποψή του την καλύτερη λύση για όλες τις πλευρές.

Ερωτηθείς από την Europolitique σχετικά με την έντονη αντίδραση της Γαλλίας και της Γερμανίας ως προς την προοπτική της πλήρους ένταξης της Τουρκίας απάντησε ότι το σύνολο των 27 διάκειται ευνοϊκά απέναντι στην ένταξη της Τουρκίας από τη στιγμή που το Συμβούλιο αποφάσισε με ομοφωνία την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Αναφορικά επίσης με τις διαθέσεις της κοινής γνώμης στην Τουρκία, αναφέρθηκε σε πρόσφατη σφυγμομέτρηση που δείχνει ότι το 64% του πληθυσμού διάκειται ευνοϊκά στο ζήτημα της ένταξης ενώ παράλληλα το 67% δεν πιστεύει ότι θα πραγματοποιηθεί. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Μπαγίς , το ποσοστό υποστήριξης άρχισε να μειώνεται μετά τις αρνητικές δηλώσεις της γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ και του γάλλου Προέδρου Σαρκοζί αλλά αυξήθηκε και πάλι κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Επιτροπής Μπαρόζο, ο οποίος προέβη σε θετικές δηλώσεις.

Αναφερόμενος σε όσα περιμένει η Τουρκία από την Ε.Ε. τόνισε ως προτεραιότητα τη βελτίωση της συνεργασίας στη μάχη κατά της τρομοκρατίας και ειδικότερα κατά του PKK.  Άλλο θέμα που έθιξε ήταν αυτό της συνεχιζόμενης άρνησης της Ε.Ε. να απελευθερώσει τη χορήγηση θεωρήσεων εισόδου για τους τούρκους πολίτες ενώ το κάνει για άλλες μακρινές χώρες όπως η Βραζιλία. Τέλος ζήτησε να προσκαλείται η Τουρκία να μετάσχει στις Συνόδους Κορυφής της Ε.Ε. όπως γινόταν στο παρελθόν πριν την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ε.Ε. το 2007.

Ο κ. Μπαγίς υπογράμμισε τέλος το γεγονός ότι η χώρα του αποτελεί ενεργειακό διάδρομο καθώς και ότι ο πληθυσμός της είναι πιο μορφωμένος και πιο νέος κατά μέσο όρο συγκρινόμενος με το γερμανικό πληθυσμό. Άλλο επιχείρημα που χρησιμοποίησε είναι ότι η ένταξη της Τουρκίας θα ισχυροποιούσε σημαντικά την Ε.Ε. απέναντι στο 1,5 δισ. των Μουσουλμάνων αφού θα έδειχνε ότι η Ένωση δεν αποτελεί «θρησκευτικό κλαμπ» αλλά σχέδιο ειρήνης και ανάπτυξης.