Μια Ιρανή η οποία εξαναγκάστηκε να παντρευτεί σε ηλικία μόλις 12 ετών αντιμετωπίζει άμεσα τον κίνδυνο εκτέλεσης για τον θάνατο του κακοποιητικού συζύγου της. Η Γκόλι Κούχκαν, μια γυναίκα σήμερα 25 ετών, πρόκειται να εκτελεστεί μέσα στον μήνα, όπως προειδοποίησαν την Τρίτη οκτώ ανεξάρτητοι ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών σε κοινή τους ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «η υπόθεση της Κούχκαν αποτελεί παράδειγμα της συστημικής έμφυλης προκατάληψης που αντιμετωπίζουν τα θύματα παιδικών γάμων και ενδοοικογενειακής βίας στο ιρανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης». Οι ειδικοί τόνισαν ότι η εκτέλεση θα συνιστούσε «σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η Κούχκαν εξαναγκάστηκε σε γάμο με τον ξάδελφό της σε ηλικία 12 ετών και έναν χρόνο αργότερα, στα 13 της, γέννησε τον γιο της στο σπίτι, χωρίς καμία ιατρική φροντίδα. Όπως σημείωσαν οι ειδικοί, μεταξύ των οποίων ο ειδικός εισηγητής για την κατάσταση των δικαιωμάτων στο Ιράν και μέλη της ομάδας εργασίας για τις διακρίσεις εις βάρος γυναικών και κοριτσιών, υπήρξε θύμα πολυετούς σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης, ενώ εργαζόταν ως εργάτρια γης, αναφέρει η Daily Mail.
Τον Μάιο του 2018, όταν ήταν 18 ετών, ο σύζυγός της ξυλοκόπησε την ίδια και τον πεντάχρονο γιο τους. Η Κούχκαν κάλεσε έναν συγγενή για βοήθεια, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει συμπλοκή που κατέληξε στον θάνατο του συζύγου της. «Η Γκόλι Κούχκαν είναι επιζήσασα ενδοοικογενειακής βίας και θύμα του συστήματος δικαιοσύνης», ανέφεραν οι ειδικοί, οι οποίοι έχουν διοριστεί από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, αλλά δεν εκπροσωπούν επίσημα τον Οργανισμό. «Η εκτέλεσή της θα συνιστούσε βαθιά αδικία. Το κράτος θα σκότωνε μια γυναίκα που υπέμεινε χρόνια έμφυλης βίας, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό της και το παιδί της», συμπλήρωσαν.
Οι ειδικοί υπογράμμισαν επίσης ότι η Κούχκαν, η οποία είναι αναλφάβητη και δεν είχε πρόσβαση σε νομική εκπροσώπηση, φέρεται να εξαναγκάστηκε να αναλάβει πλήρη ευθύνη για τον θάνατο του συζύγου της. Η οικογένεια του θύματος είχε συμφωνήσει να παραιτηθεί από την απαίτηση εκτέλεσης, εάν η ίδια κατέβαλε το λεγόμενο «αίμα-χρήμα» (blood money), κάτι που επιτρέπεται από τη σαρία του Ιράν. Ωστόσο, όπως τονίζεται, το ποσό που ζητήθηκε, περίπου 90.000 δολάρια, ήταν «σημαντικά υψηλότερο από το προτεινόμενο ύψος και πέρα από τις οικονομικές της δυνατότητες». «Η Κούχκαν κινδυνεύει να εκτελεστεί όχι βάσει δικαιοσύνης, αλλά επειδή δεν μπορεί να πληρώσει για τη ζωή της», ανέφεραν οι ειδικοί, επισημαίνοντας ότι η υπόθεση αντικατοπτρίζει ένα ευρύτερο μοτίβο διακρίσεων εις βάρος των γυναικών στο ιρανικό σύστημα δικαιοσύνης.
Τόνισαν ακόμα ότι σχεδόν οι μισές από τις 241 γυναίκες που εκτελέστηκαν στο Ιράν μεταξύ 2010 και 2024 είχαν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία, κυρίως εις βάρος των συζύγων ή συντρόφων τους. «Πολλές από αυτές τις γυναίκες ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας και παιδικών γάμων ή ενήργησαν σε αυτοάμυνα», ανέφεραν οι ειδικοί. Σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και η Διεθνής Αμνηστία, το Ιράν παραμένει ο δεύτερος πιο ενεργός εκτελεστής παγκοσμίως, μετά την Κίνα.
