Οι… δύσκολοι έρωτες που «απαθανάτισε» με τον τηλεοπτικό του φακό καθήλωσαν μπροστά από τις τηλεοράσεις τους γενιές και γενιές τηλεθεατών. Ο Μανούσος Μανουσάκης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της Τρίτης (22/3) «Αυτός και ο Άλλος» με τους Θοδωρή Βαμβακάρη, Τάκη Γιαννούτσο, για μια εξομολογητική εμφάνιση μπροστά από τις κάμερες.

Ο σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών μίλησε για την επιστροφή στην ΕΡΤ ύστερα από πάνω από τρεις δεκαετίες και για την απόφασή του να δώσει φέτος τηλεοπτική σάρκα και οστά σε τρία κλασικά διηγήματα της ελληνικής λογοτεχνίας.

«Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο στις σειρές μου, ο έρωτας. Ο έρωτας για αυτό που κάνεις. Πάθος όμως από όλο το συνεργείο. Οφείλεται στο γενικό πνεύμα που διακατέχει όλη την ομάδα. Ο έρωτας είναι η κοινή συνιστώσα που σου λέει ότι μπορείς να έχεις επιτυχία» είπε.

«Η ΕΡΤ έκανε ένα άνοιγμα. Μετά από 12 χρόνια απραγίας στη μυθοπλασία, μπήκε πολύ δυναμικά. Τα κλασικά ελληνικά διηγήματα τα αγαπήσαμε πάρα πολύ. Βλέπεις πόσο σύγχρονο είναι το έργο και πόσο όμοια είναι τα πράγματα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν πολύ γενναιόδωρα απέναντί μας» είπε.

Όπως αποκάλυψε, «κουβεντιάζουμε να συνεχίσουμε τα διηγήματα και να κάνουμε τώρα 6 επεισόδια σε κάθε διήγημα αυτή τη φορά που είναι ωραίο. Εμείς το θέλουμε πάρα πολύ» αποκάλυψε ο σκηνοθέτης μιλώντας για τη φετινή συνεργασία του με την ΕΡΤ και πρόσθεσε: «Μια άλλη ιδέα είναι να συνεχιστεί το “Κόκκινο ποτάμι” και να καλύψει την περίοδο 1919-1924. Είναι ένα πράγμα που διαπραγματευόμαστε και κουβεντιάζουμε αυτή τη στιγμή».

Ξεδίπλωσε το πάθος του για τη δουλειά του και εξήγησε γιατί η τηλεόραση «είναι η ψυχή» του.

«Φαίνεται ότι η τηλεόραση δεν με είχε ανάγκη γι’ αυτό έλειπα. Δεν ήταν δικιά μου έπαρση. Είχε αλλάξει η δομή της παραγωγής, το ύφος της τηλεόρασης, η θεματολογία. Θεώρησε η τηλεόραση ότι δεν με είχε ανάγκη. Μπορεί να θεωρούσε ότι δεν μπορούσα να υπηρετήσω αυτό το είδος. Δεν υπήρχαν προτάσεις. Δεν υπήρχε ποτέ περίοδος που να μην θέλω εγώ την τηλεόραση. Η τηλεόραση με ανέδειξε. Είναι το σπίτι μου. Με ανέθρεψε, είναι το ψωμί μου, η ψυχή μου» είπε χαρακτηριστικά.

«Για μια περίοδο δέχομαι ότι είμαι ο σκηνοθέτης του απαγορευμένου έρωτα. Μετά ήμουν ο σκηνοθέτης των ιστορικών ταινιών, μετά της ελληνικής λογοτεχνίας. Είμαι χαμαιλέων» τόνισε με χιούμορ.

Για τα νούμερα τηλεθέασης παραδέχτηκε:

«Κοιτάζω τα νούμερα και με μεγάλη αγωνία. Ασφαλώς και είναι κριτήριο επιτυχίας για μένα. Είναι το μοναδικό κριτήριο. Ήξερα ότι όταν τα νούμερα δεν ήταν καλά όντως και το έργο δεν ήταν καλό. Όπου δεν πήγαινε καλά, ήξερα πού ήταν το λάθος, όχι στρατηγικά αλλά ιδεολογικά, η επιλογή του θέματος π.χ. να μην είναι η σωστή τη σωστή εποχή. Ο θεατής είναι το ανώτατο δικαστήριο, δεν έχει έφεση. Δεν υπάρχει αναστολή» είπε.

Μίλησε για τους «Ψίθυρους Καρδιάς», την τηλεοπτική σειρά που έγραψε ιστορία και διατηρεί ακόμη και σήμερα το ρεκόρ τηλεθέασης και θυμήθηκε αστεία περιστατικά από τα γυρίσματα.

«Ήταν νυχτερινό γύρισμα. Δευτέρα γινόταν το γύρισμα, Δευτέρα παιζόταν και η σειρά. 9.30 βλέπουμε τον κόσμο να φεύγει. Ρωτάω πού πάνε. “Πάμε να δούμε τη σειρά” είπαν και ξαναγύρισαν!».

Αποκάλυψε τον ρόλο που αρνήθηκε ο Απόστολος Γκλέτσος.

«Ο Απόστολος έχει αρνηθεί ρόλο και έκανε καλά, στο “Η αγάπη ήρθε από μακριά”. Και ευτυχώς, γιατί τον πήρε ο Πασχάλης Τσαρούχας και τον έκανε εξαιρετικά. Του έδωσα το σενάριο να το διαβάσει. Με παίρνει τηλέφωνο μετά από κάνα δυο ώρες και μου λέει ότι δεν θέλει να το κάνει. Τον ρώτησα “γιατί ρε Απόστολε;” και μου λέει ότι θα έρθει την άλλη μέρα να μου πει. Έρχεται την άλλη μέρα και μου λέει άμα θες να τελειώσει η σειρά, μη μου δώσεις το ρόλο. Γιατί ο πρώτος που θα μου πει ότι η γυναίκα σου πήγε με άλλον, θα τον σπάσω στο ξύλο και θα σταματήσει η σειρά”».

Τι σκέφτηκε όταν είδε για πρώτη φορά την άγνωστη τότε Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους.

«Αλληλοεπιλεγόμαστε με τους ηθοποιούς. Είναι αμφίδρομο. Η Άννα Μαρία μπήκε στο γραφείο για κάτι άλλο και της είπα ότι οπωσδήποτε στην επόμενη δουλειά που θα κάνω θα είναι πρωταγωνίστρια. Επίσης, με τη Χριστίνα Χειλά που ήρθε τελευταία στιγμή στο γραφείο και έλαμψε ο τόπος. Το ίδιο με την Αναστασία την Παντούση, τη Λίνα τη Σακκά. Και με τον Απόστολο Γκλέτσο που ήρθε για έναν ρόλο βουβό. Μόλις είχε πάει στη σχολή και είπα στον σεναριογράφο να του γράψει μια σκηνή. Ήταν εμπνευστικοί».