«Είμαστε μία καταγεγραμμένη περιοχή πανελλαδικά με υψηλό ποσοστό καρκίνων, μας γνωρίζουν δηλαδή…»

Στο μεγαλύτερο ενεργειακό κέντρο στην Ελλάδα θέλει να μετατρέψει ο όμιλος «Μυτιληναίος» την μικρή περιοχή της Αντίκυρας. Πρόκειται για μία απόφαση που έχει προκαλέσει τεράστιο κύμα αντιδράσεων μιας και η περιοχή σύμφωνα με μελέτες που επικαλούνται οικολογικές οργανώσεις είναι ήδη επιβαρυμένη περιβαλλοντικά.

Η Ομοσπονδία Αλκυών που εδρεύει στην περιοχή του Κορινθιακού κόλπου εδώ και περίπου 40 χρόνια, είναι η Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου και μέλη της είναι περιβαλλοντικές οργανώσεις που εδρεύουν στις περιοχές γύρω από τον Κορινθιακό.

Η «Αλκυών» τα τελευταία χρόνια κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την περιβαλλοντική μόλυνση που συντελείται στον Κορινθιακό Κόλπο, με τους αντιπροσώπους της να τονίζουν μιλώντας στο newsbeast.gr ότι αν δεν αλλάξει κάτι η περιοχή δε θα είναι πλέον βιώσιμη.

Ο Ευθύμιος (Θύμιος) Σκαρίμπας είναι ο πρόεδρος της «Αλκυών» τα τελευταία έξι χρόνια ενώ με την Ομοσπονδία ασχολείται περίπου τα τελευταία δέκα χρόνια. Ο ίδιος μίλησε αποκλειστικά στο newsbeast.gr για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή της Αντίκυρας.

Ακολουθεί η συνέντευξή του…

– Τι συμβαίνει στον Όρμο Αντίκυρας και εσείς (ως Ομοσπονδία) γιατί εναντιώνεστε;

Στον όρμο της Αντίκυρας μετατρέπεται συν τω χρόνω σε μία περιοχή στην οποία αναπτύσσονται δραστηριότητες που δεν τις θέλει κανένας στον τόπο του, δραστηριότητες που το παραγόμενο προϊόν έχει υψηλό περιβαλλοντικό κόστος παραγωγής που εκεί παραβιάζονται ή κάνοντας τα στραβά μάτια ή ευθέως πολλές προδιαγραφές σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και όχι μόνο, με αποτέλεσμα αυτοί που παραβιάζουν αυτές τις προδιαγραφές να έχουν ένα μεγάλο κόστος από το περιβαλλοντικό να τους μένει στην τσέπη. Άρα είναι πολύ συγκεκριμένο το κίνητρο.

Είναι το τριτοκοσμικό μοντέλο ότι «εδώ δεν αναγκαζόμαστε να προστατέψουμε το περιβάλλον άρα εδώ μας κοστίζει φθηνότερα άρα βγαίνουμε στην διεθνή αγορά με το προϊόν μας πιο ανταγωνιστικοί και είμαστε μάγκες».

Και αποτέλεσμα αυτής της συνθήκης είναι πολύ συγκεκριμένο και ορατό στον καθένα. Δηλαδή από περιβαλλοντικής απόψεως έχουμε πολύ μεγάλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος και πολλά προβλήματα. Οι επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων κατ’ εμάς είναι πάρα πολύ αρνητικές και για αυτό ζητάμε επίμονα εδώ και πάρα πολλά χρόνια περιβαλλοντική μελέτη την οποία φυσικά αποφεύγουν συστηματικά να κάνουν.

Όσον αφορά το οικονομικό μέρος που συνήθως λένε «όλα καλά και από εκεί θα ζήσουμε» πληθυσμιακά η περιοχή μειώνεται συνεχώς. Τα παιδιά στα σχολεία μειώνονται συνεχώς που για εμάς είναι μία απόδειξη ότι και οικονομικά όσον αφορά τον πληθυσμό των Ελλήνων που μένουν εκεί είναι επίσης αποτυχημένο μοντέλο.

Δηλαδή δεν έχουμε από πουθενά κάποιες βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θετικές είτε για τον πληθυσμό είτε οικονομικά είτε όσον αφορά την υγεία του, ούτε επίσης για το περιβάλλον. Το μοναδικό που έχουμε είναι μία ευημερία οικονομική του συγκεκριμένου ομίλου που δραστηριοποιείται εκεί και κάθε χρόνο επίσης αποτυπώνεται στο ότι έχουμε μία πολύ αξιόλογη αύξηση κερδών.

– Στον όρμο Αντίκυρας τι υπάρχει αυτή την στιγμή;

Στον όρμο Αντίκυρας υπάρχει ο όμιλος «Μυτιληναίος» που έχει το εργοστάσιο αλουμίνας και αλουμινίου, την πρώην γαλλική Πεσινέ, την οποία την πήρε λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Ο κ. Μυτιληναίος προσπαθεί με έναν πολύ ενδιαφέρον τρόπο προσπαθεί να το μετατρέψει σε ένα ενεργειακό κέντρο, δηλαδή να παράγει και ηλεκτρική ενέργεια και επίσης στον κόλπο αυτό, σε αυτή την πλευρά έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια (μια δεκαετία και λίγο ακόμα), επίσης, μία εταιρεία ιχθυοκαλλιεργειών και έχει αναπτύξει μονάδες πάνω στην ακτογραμμή, δηλαδή, δίπλα στην παραλία που λέμε, με αποτέλεσμα ακόμα και κάποια κομμάτια που θα ήταν εκτός του αυστηρού κόλπου και της βιομηχανικής περιοχής -που θα μπορούσαν να συμβάλλουν διαφορετικά με μία ανάπτυξη τουριστική και βασισμένη στα τοπικά τους προϊόντα- όλος ο κόλπος έχει απαξιωθεί τουριστικά. Έχει απαξιωθεί όσον αφορά τα αγροτικά προϊόντα που παρήγαγε κάποτε.

[sidequote]Να βγει κάποιος ο οποίος να αναλαμβάνει την ευθύνη ότι αυτό που συμβαίνει δεν έχει αρνητικές μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες στο περιβάλλον ή στην υγεία στο οικοσύστημα[/sidequote]

– Υπάρχει κάποιο νέο αίτημα για μονάδα παραγωγής ρεύματος;

Έχει από πέρσι και περισσότερο, πολλούς μήνες που ο κ. Μυτιληναίος θέλει να φτιάξει μία ακόμα μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Έχουν παρθεί μία σειρά αποφάσεων από πολλούς δήμους γύρω από τον Κορινθιακό που αντιτίθεται σε αυτό. Έχουμε ήδη εκκρεμότητες από τις υπάρχουσες δραστηριότητες που δεν απαντώνται, δεν εξασφαλίζονται, δεν ξέρουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις. Παρόλα αυτά έχουν άδεια και λειτουργούν. Θέλει να φτιάξει ένα ακόμα εργοστάσιο. Φυσικά, παλαιότερα είχε εκδηλώσει και είχε ανακοινώσει την πρόθεση του να φτιάξει και λιγνιτικό εργοστάσιο που για την ώρα την έχει αποσύρει την πρόταση. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να το μετατρέψει σε ένα ενεργειακό κέντρο.

– Εσείς τι ζητάτε ακριβώς;

Εμείς ζητάμε αρχικά την εφαρμογή του νόμου. Ζητάμε κάθε περιβαλλοντική επίπτωση από τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες για να μιλάμε για καινούργιες να έχει αξιολογηθεί από κάποιον υπεύθυνα. Δηλαδή να βγει κάποιος ο οποίος να αναλαμβάνει την ευθύνη ότι αυτό που συμβαίνει δεν έχει αρνητικές μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες στο περιβάλλον ή στην υγεία στο οικοσύστημα.

Γιατί έχουμε τη ρύπανση της περιοχής γενικά του περιβάλλοντος χωρίς να μας έχει πει κανείς τι επιπτώσεις έχει αυτό που συμβαίνει. Εμείς ζητάμε να υπάρξει ένα μοντέλο στο οποίο να επιτρέψει στον κόσμο να ζήσει χωρίς να έχουμε τη μονοκαλλιέργεια και κατ’ επέκταση την ερήμωση που παρακολουθούμε τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια στην περιοχή. Όταν μειώνονται τα παιδιά στο σχολείο σταθερά σε όλα τα σχολεία της περιοχής και όταν έχει φτάσει μία τεράστια περιοχή γεωγραφικά να έχει έναν ελάχιστο πληθυσμό – από τις πιο αραιοκατοικημένες παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας. Για εμάς αυτό είναι απόδειξη ότι το παραγωγικό μοντέλο και οικονομικά είναι αποτυχημένο.

– Εσείς πώς γνωρίζετε για την περιβαλλοντική μόλυνση; Έχουν γίνει έρευνες; Έχετε στοιχεία;

Τα πρώτα στοιχεία τα έχουμε από τις μελέτες των αδειοδοτήσεων. Από τις μελέτες των αδειοδοτήσεων θα σας πω επιγραμματικά όπως μου έρχονται στο μυαλό όσον αφορά τους ρύπους που λέμε εμείς γιατί από εκεί ξεκινάμε, όσον αφορά το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων έχουμε τη λάσπη που είναι το βιομηχανικό απόβλητο του εργοστασίου αλουμινίου, την κόκκινη λάσπη.

Μετά από αγώνες της «Άρτεμις» και της Ομοσπονδίας μας να φιλτράρεται η σκόνη από την κόκκινη λάσπη να αποτίθεται έξω από το εργοστάσιο σε μία περιοχή και το ζουμί από τη λάσπη το αρχικό απόβλητο να αποβάλλεται μετά από κάποιες φορές που επαναχρησιμοποιείται ίσως, στη θάλασσα σύμφωνα με τις μελέτες σε κάποιες χιλιάδες κυβικά ας πούμε το χρόνο. Έχουμε την ανάλυση του τι περιέχει αυτό μέσα. Δεν έχουμε καμία αξιολόγηση του τι επιπτώσεις έχει. Έχουμε τους αέριους ρύπους όπου έχουμε μία συνθήκη που και εσείς να πάτε σήμερα που δεν φυσάει κάποιος βοριάς δυνατός να σπρώχνει τους αέριους ρύπους προς την Πελοπόννησο θα πάτε και φτάνοντας στον κόλπο της Αντίκυρας μετά από μισή ώρα το πολύ θα αρχίσει να κλείνει η φωνή σας.

Όσον αφορά τα θερμικά εργοστάσια που παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Έχουμε ένα εργοστάσιο το οποίο ψύχεται με νερό της θάλασσας. Δηλαδή 20κάτι χιλιάδες κυβικά την ώρα νερό της θάλασσας, το ρουφάει μέσα ένας αγωγός ψύχει την εγκατάσταση του εργοστασίου και το ξανάαποβάλλει, σύμφωνα με τις ίδιες τις μελέτες που έγιναν οι αδειοδοτήσεις, δέκα βαθμούς υψηλότερη θερμοκρασία.

Δέκα βαθμοί είναι πολύ για την ισορροπία ενός συστήματος. 25.000-23.000, δεν θυμάμαι ακριβώς, κυβικά την ώρα είναι επίσης μία τεράστια ποσότητα μόνιμα σε 24ωρη βάση, 365 μέρες το χρόνο αποβάλλεται. Έχουμε δηλαδή μία εκθερμική επιβάρυνση του κόλπου και της Αντίκυρας και της θάλασσας του Κορινθιακού που κανείς δεν έχει πει τι επιπτώσεις έχει. Υπάρχουν καταγραφές από κάποιους επιστημονικούς φορείς που λένε ότι ήδη γύρω γύρω από εκεί που εκβάλλει ο αγωγός έχει αρχίσει και αναπτύσσονται οργανισμοί – οικοσύστημα που είναι τροπικών θαλασσών.

– Αυτό που συμβαίνει εκεί έχει επηρεάσει εσάς (τους κατοίκους) και τη φύση;

Υπάρχει μία πάθηση, από πλευράς καρκίνου και διάφορων ασθενειών οι οποίες οφείλονται μεταξύ άλλων πιθανόν και σε έκθεση σε βαρέα μέταλλα θεωρούμε ότι είναι μεγάλα τα ποσοστά πολύ μεγαλύτερα από το μέσο όσο της Ελλάδας μία πάθηση, η πάθηση του κεντρικού νευρώνα λέγεται, όπου σιγά σιγά ακινητοποιείται το σώμα, κοκαλώνει το σώμα, σταματά να υπάρχει ευελιξία λόγω του νευρικού συστήματος και αυτό φτάνει στα σπλάχνα και την καρδιά και πεθαίνει ο άνθρωπος.

Υπάρχει ένα δείγμα 1 περίπτωση στο εκατομμύριο. Εδώ μεταξύ Ιτέας και Αντίκυρας και του πληθυσμού αυτού που όλοι μαζί δεν είμαστε 20.000 έχουμε 6 περιπτώσεις τα τελευταία πολλά χρόνια. Τώρα αυτά είναι στοιχεία που κατά καιρούς εγώ έχω συγκρατήσει από κουβέντες ανθρώπων του ιατρικού χώρου.

Και εσείς αν απευθυνθείτε στις ογκολογικές κλινικές της Αθήνας και επειδή κατά τη γνώμη μας υπάρχει ένα ζήτημα συμφέροντος, ζήτημα ομερτά, αν πάτε και ψάξετε χωρίς να τεθεί θέμα ότι θα θιχτεί κάποιο συμφέρον, πιστεύω οι γιατροί θα σας πουν ότι είμαστε μία καταγεγραμμένη περιοχή πανελλαδικά με υψηλό ποσοστό καρκίνων, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μας γνωρίζουν δηλαδή σαν περιοχή.

Αυτό που ζητάμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι απλό. Να κάνουν μία επιδημιολογική μελέτη καταγράφοντας από σήμερα και προς τα πίσω και των εργαζόμενων τον πληθυσμό αλλά και των μόνιμων κατοίκων της περιοχής από αυτούς που πέθαναν από τι πέθαναν. Και από εκεί και πέρα είναι πολύ απλό να βγάλει κάποιος τα συμπεράσματα του.

Τερατογενέσεις είχαμε σε πολύ μεγάλη κλίμακα παλαιότερα που είχαν αποδοθεί στο φθόριο που αποβαλλόταν από τους αέριους ρύπους από το εργοστάσιο Αλουμινίου. Εκεί ήταν μία περίοδος που στην περιοχή της Αντίκυρας και της Δεσφίνας που υπήρχε τότε μεγάλη κτηνοτροφία – τώρα έχει εξαφανιστεί σχεδόν – εκεί υπήρχαν στα πρόβατα τρομερές τερατογενέσεις σε εκπληκτικό βαθμό και ρυθμό, διπλές σειρές δόντια, περισσότερα πόδια και διάφορα τέτοια.

Όσον αφορά στον ανθρώπινο οργανισμό, εμείς έχουμε όλες τις ενδείξεις για να είμαστε πεπεισμένοι ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Γνωρίζουμε τα φυσικά πρόσωπα που έχουν περάσει για κάποιο συγγενή ή κάποιο πρόβλημα από κλινικές ογκολογικές της Αθήνας. Στο άκουσμα ότι είμαστε από αυτή την περιοχή υπάρχουν προσωπικές αντιδράσεις που κουνάνε το κεφάλι τους. Είμαστε σεσημασμένοι ας πούμε, σεσημασμένα θύματα κάποιας έξτρα κατάστασης και για αυτό ζητάμε και την επιδημιολογική μελέτη που είναι εύκολο να γίνει, δεν υπάρχει όμως βούληση. Εμείς τους λέμε «κάντε την για να δούμε αν εμείς είναι φαντασιόπληκτοι ή αν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα».

[sidequote]Είμαστε μία καταγεγραμμένη περιοχή πανελλαδικά με υψηλό ποσοστό καρκίνων, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μας γνωρίζουν δηλαδή σαν περιοχή[/sidequote]

– Όλο αυτό επηρέασε το φαινόμενο με τις τσούχρες;

Το φαινόμενο με τις τσούχτρες που είδαμε τα τελευταία δυο χρόνια σηματοδότησε το επί δεκαετίες φαινόμενο της τσούχτρας μία φορά στα 12 με 15 χρόνια – αυτό γνωρίζουν και οι επιστήμονες.

Οι τσούχτρες οι συγκεκριμένες που είναι τοξικές – όχι οι άλλες οι ακίνδυνες που υπάρχουν στον Κορινθιακό -το ίδιο τους το όνομα απαρτίζεται από δυο λατινικές λέξεις η μία τις κατατάσσει στο πλαγκτόν και η άλλη τις κατατάσσει είναι πελάγικα- ότι είναι πελαγίσιες, ζουν σε πελάγη ανοιχτά – οι τσούχτρες αυτές ζουν, αναπαράγονται στα πελάγη, ταξιδεύουν με τα ρεύματα των ανοιχτών πελαγών και κάποια στιγμή μία φορά στα 12 – 15 χρόνια υπάρχει ζήτημα υπερπληθυσμού οπότε από τα πελάγη μπαίνουν και σε ρεύματα στα οποία μπαίνουν και σε κλειστούς κόλπους όπως ο Κορινθιακός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από το ’80 τουλάχιστον που θυμάμαι εγώ τις θάλασσες μας, τις κολυμπάω κάθε χρόνο πολλές μέρες, ξέραμε ότι κάθε 10 με 15 χρόνια κάποια χρονιά θα είχαμε αυτές τις τσούχτρες σε έναν πληθυσμό όπου δεν τις έβλεπες από κάποιο μόλο, από την προβλήτα να είναι πολλές.

Ήταν μεμονωμένες και οι οποίες «χτυπάγανε» κάποιον λουόμενο, την επόμενη χρονιά είχε πολύ λιγότερο πληθυσμό και πολύ λιγότερα φαινόμενα – εγώ που έκανα κατάδυση τις έβλεπα – οι άνθρωποι που κολυμπούσαν δεν τις έβλεπαν, έβλεπαν μόνο το αποτέλεσμα. Και μετά πάλι ξεχνιόταν το ζήτημα για τα επόμενα 10 – 15 χρόνια. Αυτό που συνέβη πριν από λίγα χρόνια ήταν το ότι ο πληθυσμός τους ήταν τεράστιος, σμήνη τεράστιας έκτασης και με πολύ μεγάλη πυκνότητα που ήταν απαγορευτικό να μπεις στη θάλασσα. Και το φαινόμενο αυτό κράτησε 4 χρόνια.

Φέτος ευτυχώς είδαμε ότι το σύστημα κατάφερε και τις ξανά ισορρόπησε και δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα. Αλλά ήταν κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, που δεν το ξανά θυμάται κανείς, που σημαίνει ότι για εμάς όχι για εμάς για όποιον έχει αντίληψη περιβαλλοντικής ισορροπία και ισορροπίας οικοσυστήματος ήταν ένας συναγερμός. Η τσούχτρα, λοιπόν, επειδή είναι της οικογένειας του πλαγκτόν έχει κάποια χαρακτηριστικά.

Η τσούχτρα όταν κάνει τα αυγά, τα αυγά κολλάνε σε σταθερές επιφάνειες του βυθού βραχώδεις επιφάνειες ή και τσιμεντένιες αν έχει φτιάξει ο άνθρωπος, περιμένουν εκεί και όταν κάνει το περιβάλλον ο ίδιος, οι θερμοκρασίες και οι αέρηδες είναι κατάλληλοι τότε αυτά τα αυγά σκάνε. Στην αρχή είναι σε μορφή πλαγκτόν και στη συνέχεια μεταμορφώνονται στη γνωστή τσούχτρα την τοξική η οποία κάνει τον κύκλο της, ταξιδεύει με τα ρεύματα και κάποια στιγμή αναπαράγεται. Έχουμε δυο παράγοντας στον κόλπο της Αντίκυρας, οι οποίοι έχουν σχέση με τον κύκλο αναπαραγωγής της τσούχτρας και που δεν έχουν αξιολογηθεί οι επιπτώσεις τους. Ο ένας παράγοντας είναι η θερμοκρασία.

Οι τσούχτρες ευνοούνται από τις υψηλές θερμοκρασίες. Εκεί έχουν 25 – 22 χιλιάδες κυβικά την ώρα πολύ ζεστού νερού να αποβάλλονται στη θάλασσα. Δεν ξέρουμε που πάει αυτό το νερό. Δεν μας έχει πείσει κανείς ότι δεν συσσωρεύεται κάπου, δημιουργώντας μία περιοχή ευρύτερη με σταθερά υψηλή θερμοκρασία, δηλαδή μία πολύ καλή θερμοκοιτίδα τσουχτρών.

Δεύτερος παράγοντας αναπαραγωγής τσουχτρών που έχει σχέση με τον Κορινθιακό είναι το γεγονός πως το ¼ του Κορινθιακού του βυθού που είναι το ανατολικό, δηλαδή μεταξύ Ιτέας και Λουτρακίου, ο μισός βυθός είναι καλυμμένος με λάσπη.

Αυτή η κάλυψη έχει γίνει κυλώντας η κόκκινη λάσπη από εκεί που αποβάλλεται στον αγωγό στα Αντίκυρα προς τα βαθύτερα. Έχει φτάσει μέχρι έξω από την Κόρινθο. Οι Κορίνθιοι την πρωτοανάκαλυψαν στα δίχτυα τους και από εκεί ξεκίνησε κάποια στιγμή την προηγούμενη δεκαετία ο αγώνας. Σε αυτή την κάλυψη που γίνεται στον βυθό από την κόκκινη λάσπη, δεν καλύπτονται με κόκκινη λάσπη οι βραχώδεις εκτάσεις, δηλαδή, τα βουναλάκια.

Έχουμε λοιπόν βραχώδεις εκτάσεις στις οποίες τα αυγά τις τσούχτρας εκεί θα κολλήσουν ούτως ή άλλως και θα μείνουν, έχουμε όμως έναν βυθό νεκρωμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό από την υπόλοιπη θαλάσσια ζωή που τρώει πλαγκτόν. Άρα για εμάς είναι μία πολύ καλά προστατευόμενη για το πλαγκτόν και για το πλαγκτόν της τσούχτρας. Δεν έχει εξεταστεί, δεν έχει διερευνηθεί και δεν μας έχει απαντήσει κάποιος υπεύθυνα γιατί έτσι θα έπρεπε να γίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα και κανένα πρόβλημα.

– Έναν Αθηναίο αυτή η μόλυνση τον επηρεάζει; Και αν «ναι» πώς;

Όταν έχουμε το ¼ του Κορινθιακού κόλπου, όταν λέω το ¼ το 25% του συνόλου από Ισθμό μέχρι Ρίο Αντίρριο, αυτό το ¼ δεν έχει διαχυθεί σε όλο το μήκος του. Είναι η μισή επιφάνεια του μισού. Είναι από τον Κρισαίο κόλπο μέχρι το Λουτράκι και την Κόρινθο, ο μισός βυθός. Ο μισός βυθός αυτής της περιοχής που σας ανέφερα καλύπτεται από κόκκινη λάσπη. Οι βραχώδεις εξάρσεις, οι μυτούλες που συντηρούν πληθυσμούς ψαριών είναι τοπικά ενυδρεία.

Έχουν ψάρια και ψαρεύονται από εκεί ψάρια. Εμείς ξέρουμε ότι από τον κόλπο της Ιτέας που ο βωξίτης εδώ στην Ιτέα καλύπτει ένα κομμάτι της που είναι προς τις εγκαταστάσεις του βωξίτη που είναι δυτικά της Ιτέας, σπουδαστής που έκανε μία έρευνα για να κάνει επέκταση της διπλωματικής του, πήρε μία πεταλίδα, που είναι επίσημα βιοδείκτης της τροφικής αλυσίδας της θάλασσας και την εξέτασε για βαρέα μέταλλα άτυπα αλλά από τα εργαστήρια του ΕΛΚΕΘΕ. Βρήκαμε ότι όχι από τη λάσπη του βωξίτη την κόκκινη που έχει καλύψει το βυθό αλλά από το βωξίτη σε κρυσταλλική μορφή που θεωρητικά δεν διαλύεται στο νερό αυτή η πεταλίδα ήταν κορυφαία σε βαρέα μέταλλα σε πανελλαδικό επίπεδο.

– Είχατε ποτέ κάποια παρέμβαση κατά τη διάρκεια των διαφωνιών σας;

Υπάρχουν μαρτυρίες για απειλές μόνο που κανείς δεν προτίθεται να τις επιβεβαιώσει και να τις καταθέσει ιδίως από τη στιγμή που το κράτος έχει αποδείξει ότι είναι εντελώς ανύπαρκτο στην περιοχή.