Απογοητευμένοι είναι οι δήμαρχοι από την προσπάθεια που καταβάλλουν οι κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, ενώ απαισιοδοξία τους διακατέχει και για το μέλλον της περιοχής τους.

Τα πιο πάνω προκύπτουν από την έρευνα που πραγματοποίησε το τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών για λογαριασμό του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Από την έρευνα αυτή εξάγονται πολύτιμα συμπεράσματα και για τους τομείς που επιθυμούν οι δήμαρχοι να αναπτυχθούν άλλα και για τα προβλήματα στην περιφέρειά τους.

Δήμαρχοι: Οι κυβερνήσεις δεν προσπαθούν για την αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων

Στην ερώτηση «πόσο πολύ θεωρείτε ότι η εκάστοτε κυβέρνηση προσπαθεί να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση της περιοχής σας;» το 22,2% των δημάρχων από τους 103 δήμους απάντησαν καθόλου και το 42,9% λίγο. Μόλις 1 στους 5 απάντησε αρκετά/πάρα πολύ.

Μικρό είναι και το ενδιαφέρον των κυβερνήσεων για τη βελτίωση της κοινωνικής κατάστασης αφού οι δήμαρχοι υποστηρίζουν σε ποσοστό 68,3% ότι οι κυβερνήσεις προσπαθούν λίγο ή καθόλου.

Η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση βαραίνει τις κυβερνήσεις

Στην ερώτηση «ποιος ευθύνεται για τη σημερινή πολιτοοικονομική κατάσταση;» η πλειονότητα απάντησε ότι την ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις των 30 τελευταίων ετών και η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού. Λίγοι έριξαν το βάρος της ευθύνης στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

Τομείς ανάπτυξης. Το βάρος στον τουρισμό και την υγεία

Οι τομείς που οι τοπικοί άρχοντες θεωρούν κριτικό ζήτημα για την ανάπτυξη της περιοχής τους κατά συχνότητα απάντησης είναι οι ακόλουθοι:

Ανάπτυξη τουρισμού: 44,3%
Υποδομές υγείας: 43,3%
Αναζωογόνηση υπαίθρου: 32,1%
Βελτίωση μεταφορών: 29,1%
Γεωργία: 27,6%
Κτηνοτροφία:25%
Ορυκτός πλούτος 17,3%

Κυρίαρχη η απαισιοδοξία για την κατάσταση στην επόμενη 5ετία

Απαισιοδοξία διακατέχει τους δημάρχους για την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στην περιφέρειά τους την επόμενη πενταετία. Το 20,6% απάντησε ότι η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη ενώ το 54% υποστήριξε ότι θα είναι μάλλον χειρότερη. Μόλις το 25,4% είναι αισιόδοξο για το μέλλον.

Ανεργία, φτώχεια, ακρίβεια τα σημαντικότερα προβλήματα στην περιφέρειά τους

Ακολούθως καταγράφονται οι απαντήσεις των δημάρχων για τα προβλήματα που θεωρούν πολύ σημαντικά για την περιφέρειά τους.

Ανεργία: 86,4%
Φτώχεια:73,7%
Ακρίβεια: 67,3%
Εγκατάλειψη Υπαίθρου: 51,9%
Υποδομές: 51,8%
Εγκατάλειψη γεωργίας: 49,1%
Ασφάλεια: 44,6%
Διαφθορά: 43,6%
Λαθρομετανάστευση: 32,1%
Δημογραφικό: 27,3%
Αποβιομηχάνιση: 22%
Δυσκολία εκμετάλλευσης ορυκτού πλούτου: 12%

Υγεία, τουρισμός, νέες τεχνολογίες οι επιθυμητοί τομείς ανάπτυξης

Οι δήμαρχοι ρωτήθηκαν και για το αν θα επιθυμούσαν ή όχι την ανάπτυξη μιας σειράς δραστηριοτήτων που θα καταστήσουν ευοίωνο το μέλλον της περιφέρειάς τους. Οι δήμαρχοι θα επιθυμούσαν πάρα πολύ την ανάπτυξη των ακόλουθων τομέων:

Υπηρεσίες Υγείας 75,9%
Τουριστικές δραστηριότητες 72,1%
Νέες Τεχνολογίες 68,5%
Γεωργίας 60,7%
Εμπορικές δραστηριότητες 63,3%
Κτηνοτροφικές δραστηριότητες 47,2%
Πολιτιστικές δραστηριότητες 44,2%
Αθλητικές δραστηριότητες 36%
Βιοκαύσιμα 34,7%
Βιομηχανικές δραστηριότητες 26,5%
Ναυτιλιακές δραστηριότητες 23,8%
Ορυκτό πλούτο 17,4%

Γεωργία,κτηνοτροφία,τουρισμός το τρίπτυχο της ανάπτυξης

Η γεωργία, η κτηνοτροφία και ο τουρισμός αποτελούν κατά την πλειονότητα των δημάρχων τις τρεις δραστηριότητες που είναι οι πιο σημαντικές για τη μελλοντική ανάπτυξη της περιφέρειάς τους.

Ενέργειες που πρέπει να υλοποιηθούν για την ανάπτυξη

Η ενίσχυση της δημιουργίας νέων επιχειρήσεων και η διαμόρφωση φορολογικών κινήτρων αποτελούν τα δυο μέτρα που κατά τους δημάρχους θα αλλάξουν την κατάσταση. Σημαντική βέβαια κρίνεται και η αξιοποίηση των κοινωνικών δικτύων για τη διάχυση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής, η ενημέρωση ταλαντούχων νέων για την επιχειρηματικότητα και η επιμόρφωση στελεχών επιχειρήσεων.

Αναγκαίος ο διάλογος με πολίτες, παραγωγικούς και επιστημονικούς φορείς

Για να διαμορφωθούν οι κατάλληλες αναπτυξιακές ενέργειες, οι δήμαρχοι κρίνουν πολύ σημαντική τη συμμετοχή των πολιτών σε ποσοστό 76,7%, το διάλογο με τους παραγωγικούς φορείς σε ποσοστό 69,5% και το διάλογο με τους επιστημονικούς φορείς σε ποσοστό 73,3%.