Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται αυτή τη φορά η Γαλλία, που καλείται αν θα σώσει ξανά τον Εμανουέλ Μακρόν, αν θα μετατραπεί σε Γερμανία ή αν θα «καταντήσει» σαν την Ελλάδα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στη Γαλλία έχει ξεσπάσει πολιτική κρίση, επειδή ο πρωθυπουργός δεν λαμβάνει υποστήριξη από τα υπόλοιπα γαλλικά σώματα, όπως η Εθνοσυνέλευση, επειδή η κυβέρνηση δεν διαθέτει την πλειοψηφία.
Πέρυσι, ο Μακρόν οδήγησε τη χώρα σε αιφνιδιαστικές εκλογές και κέρδισε υποστηριζόμενος από συνασπισμό κομμάτων, ώστε να μη βγει η Μαρί Λεπέν. Αυτό όμως, δεν σήμαινε ότι ο πρωθυπουργός που διορίστηκε, θα έκοβε και θα έρανε. Αντιθέτως, μετά από πολλά προβλήματα και αλλαγές προσώπων, η χώρα έφτασε στο σημερινό αδιέξοδο.
Σύμφωνα με το Politico, υπάρχουν τρεις επιλογές που είναι στα χέρια των Γάλλων, παρότι οι Γάλλοι πολιτικοί -ειδικά ο Μακρόν- θέλουν να δείξουν το αντίθετο.
Η πρώτη είναι η χώρα να γίνει σαν τη Γερμανία, κάτι που πρότεινε και ο Γερμανός καγκελάριος στον Γάλλο πρόεδρο στην πρόσφατη συνάντησή τους. Δηλαδή τα κόμματα να μάθουν να συνεργάζονται, παρά τις πολιτικές ή ιδεολογικές διαφωνίες τους, καθώς θεωρητικά έχουν τον ίδιο στόχο, το καλό της πατρίδας τους.
Η δεύτερη επιλογή είναι να γίνουν Ελλάδα. Δηλαδή οι Γάλλοι να διαλέξουν την πολιτική αστάθεια ελπίζοντας κάποια στιγμή να κερδίσει ο πολιτικός της αρέσκειας τους, κάτι που θα οδηγήσει σε οικονομική κρίση, παρόμοια με την ελληνική.
Η τρίτη επιλογή είναι να διώξουν τον Εμανουέλ Μακρόν. Αυτό όμως είναι και το πιο δύσκολο. Η Γαλλία παρότι είναι η χώρα που έφερε τον Διαφωτισμό και υποστήριξε τη δημοκρατία σε μια περίοδο που το Δίκαιο ήταν οι ανάγκες του μονάρχη, λειτουργεί με παράδοξο τρόπο.
Ο πρόεδρος συγκεντρώνει το σύνολο των εξουσιών και μπορεί να λάβει πολλές αποφάσεις, αν και σε αυτή την περίπτωση χρειάζονται γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ουσιαστικά, λειτουργεί σαν εκλεγμένος μονάρχης με σύντομη θητεία, που χρειάζεται τα υπόλοιπα κόμματα για να εφαρμόζει τις λεπτομέρειες που αποφασίζει. Τα μόνα άτομα μέχρι στιγμής που διαθέτουν την πολιτική δύναμη, αλλά και προσωπική ματαιοδοξία για αυτή τη θέση είναι ο Μακρόν και η Λεπέν.
Όσο λοιπόν δεν υπάρχει εναλλακτική και τη στιγμή που το σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει (χρειάζεται κατάργηση του Συντάγματος, δηλαδή του πολιτεύματος και της ίδιας της χώρας) η Γαλλία είναι εγκλωβισμένη και μόνος κερδισμένος ο Μακρόν που δεν απομακρύνεται από την εξουσία για την οποία έδωσε αγώνα να την κατακτήσει.
