«Χρειάζεται ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Η Ευρώπη δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει Λατινική Αμερική» επεσήμανε, μεταξύ άλλων, η βουλευτής Α’ Αθήνας και Τομεάρχης Πολιτισμού της Ν.Δ. κ. Όλγα Κεφαλογιάννη στην παρέμβασή της στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, στο πλαίσιο συζήτησης για την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού με τον καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Σιένα, Ugo Pagano.

«Η Ευρώπη, αντιμετωπίζει μία τεράστια κρίση που δεν είναι πλέον μόνο οικονομική. Είναι κρίση αξιών, κρίση που πηγάζει από το πώς η ίδια τοποθετείται απέναντι στα μεγάλα προβλήματά της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να τολμήσει επαναστατικές αλλαγές, με γνώμονα τις σοβαρές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει. Αυτό είναι και το ζητούμενο, αυτό είναι και το διακύβευμα των ευρωπαίων ψηφοφόρων» επεσήμανε εισαγωγικά η κ. Κεφαλογιάννη, αναλύοντας τις έξι προκλήσεις που έχει μπροστά της η Ευρώπη, εάν θέλει να απαντήσει στην άνοδο του ευρωσκεπτικισμού.

Πρόκληση πρώτη: Να διατυπωθεί ένα νέο συνολικό όραμα για το που και πως θα πάει η Ευρώπη, σε μια κατεύθυνση επανεκκίνησης. Να θέσουμε ξανά τα βασικά, υπαρξιακά ερωτήματα: Τι Ευρώπη θέλουμε, πως και με ποιόν τρόπο θα πάμε στον στόχο μας.

Πρόκληση δεύτερη: Η ΕΕ να παραμείνει εγγυήτρια της διασφάλισης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της. Να προστατεύσει τη μεσαία τάξη, εξασφαλίζοντας ανάπτυξη, εργασία, αγοραστική δύναμη. Με πολιτικές μονομερούς λιτότητας, με αύξηση των ανισοτήτων, με εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα δεν υπάρχει μέλλον.

Πρόκληση τρίτη: Να διασφαλίσει το κεκτημένο του κοινωνικού κράτους, της κοινωνικής ασφάλισης, της προστασίας των αδυνάτων. Η Ευρώπη ΔΕΝ είναι Λατινική Αμερική και ΔΕΝ πρέπει να γίνει. Το κοινωνικό κράτος, σε μια σύγχρονη προφανώς μορφή του, είναι στοιχείο της ταυτότητας της.

Πρόκληση τέταρτη: Να εξασφαλίσουμε περισσότερη δημοκρατία, μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών, να πείσουμε ότι Ευρώπη δεν είναι ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός επιβολής οικονομικών μέτρων, αλλά ένας υπερεθνικός φορέας ασφάλειας, ευημερίας και δημοκρατίας. Όλοι μαζί, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, η τρομοκρατία, η μετανάστευση.

Πρόκληση πέμπτη: Η προσφυγική κρίση και η μεταναστευτική πολιτική. Είναι απολύτως αναγκαίο να βρεθεί μία λύση καταμερισμού των βαρών μεταξύ των κρατών-μελών. Οι πολίτες περιμένουν μία ολική συμφωνία για το μεταναστευτικό, ιδανικά πριν τις εκλογές του Μάιου. Οι νέες συνθήκες απαιτούν επικαιροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρώπη.

Πρόκληση έκτη: Οι Ηγεσίες στην Ευρώπη. Η Ευρώπη έχει ανάγκη Ηγεσίας. Η απόφαση της καγκελαρίου Μέρκελ να αποσυρθεί από την αρχηγία των Χριστιανοδημοκρατών, αυξάνει την αβεβαιότητα. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας και την άνοδο του AfD. Όπως, λοιπόν, διαμορφώνεται η κατάσταση, ένα ερώτημα που τίθεται είναι εάν η Γερμανία θα εξακολουθήσει να έχει τον ισχυρότερο ρόλο στην Ε.Ε., κι αν όχι ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση.