Στη σύγχρονη εποχή που ζούμε, με όλες τις ανέσεις αλλά και τα άγχη της, υπάρχει ένας άνθρωπος που προτιμά να ζει σαν ένας άλλος Ροβινσόνας Κρούσος, μακριά από την οχλαγωγία των πόλεων. Ο David Burgess, 63 ετών, εδώ και 26 χρόνια έχει επιλέξει αυτόν τον διαφορετικό τρόπο ζωής.

Κατασκεύασε το κατάλυμά του χρησιμοποιώντας ξύλα που συνέλλεγε κατά μήκος της ακτής, στην επαρχιακή περιοχή του Sommerset. Η καλύβα του απέχει μία ώρα περπάτημα με τα πόδια από τον κοντινότερο δρόμο και μάλιστα για να καταφέρει κάποιος να φτάσει σε αυτή θα πρέπει να διασχίσει ένα αρκετά επικίνδυνο μονοπάτι.

Παρ’ όλη τη σκληρή δουλειά που έχει ρίξει όλα αυτά τα χρόνια, το Εθνικό Πάρκο Exmoor ,στο οποίο ανήκει η ευρύτερη περιοχή, τον θεωρεί παράνομο και του ζητά να το εγκαταλείψει. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε κάτι τέτοιο και μάλιστα είναι διατεθειμένος να διεκδικήσει και νομικά αυτό το κτίσμα.

Η κατασκευή του «σπιτιού» ξεκίνησε το 1985, όταν ανακάλυψε τα ερείπια μιας αγροτικής κατοικίας στο δάσος Empelle κοντά στη Porlοck του Sommerset. Όταν το πρωτοβρήκε είχε μόνο τοίχους και ανοίγματα για παράθυρα. Ξεκίνησε να ολοκληρώνει κατά κάποιο τρόπο την κατοικία χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη ξύλα από την παραλία. Ομοίως η σκεπή του αποτελείται και αυτή από ξύλα και από ένα πράσινο αδιάβροχο. Το στρώμα του δε, αποτελείται από αποξεραμένα φύλλα.

Ο ίδιος δηλώνει ότι η γη δεν μας ανήκει, αλλά εμείς ανήκουμε στη γη.

Τον περισσότερο καιρό τον περνάει σε αυτό το καλύβι, εκτός από ορισμένες περιόδους το χειμώνα, που τον φιλοξενούν φίλοι στην πόλη. Άλλη μία περίπτωση που θα επισκεφτεί την πόλη είναι αυτή του ανεφοδιασμού, που αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος του από κονσέρβες.

Απ’ ότι φαίνεται οι τόνοι μεταξύ του κυρίου Burgess και των υπευθύνων του πάρκου, φαίνεται να πέφτουν, ειδικά αφού ο πρώτος απέσυρε την επιθυμία του για νομική διεκδίκηση της καλύβας. Τώρα το πάρκο θεωρεί ότι μπορεί να βρεθεί μία μέση λύση.