Σε διάγγελμα για τον κορονοϊό προχώρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το απόγευμα της Τρίτης όπου μεταξύ άλλων τόνισε ότι είμαστε σε πόλεμο με έναν εχθρό που είναι αόρατος αλλά όχι ανίκητος και παρότρυνε τον λαό να κάνει «cocooning».

Τι είναι όμως το «cocooning» και πότε επινοήθηκε η συγκεκριμένη τάση;

Με την αναφορά του πρωθυπουργού στον όρο αυτό προκλήθηκε χαμός στα social media καθώς όλοι ήθελαν να μάθουν τι σημαίνει.

Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό που παρέχει η Wikipedia για το cocooning:

«Cocooning is staying inside one’s home, insulated from perceived danger, instead of going out. The term was coined in 1981 by Faith Popcorn, a trend forecaster and marketing consultant. It is used in social science, marketing, parenting, economic forecasting,self-help, religion, and has become part of standard English as defined by multiple dictionaries.»

Δηλαδή: Το Cocooning σημαίνει να μένει κανείς μέσα στο σπίτι του, να απομονώνεται από τον κίνδυνο που έχει γίνει αντιληπτός, αντί να βγαίνει έξω. Ο όρος δημιουργήθηκε το 1981 από την Faith Popcorn, μια σύμβουλο μάρκετινγκ. Ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιείται στην κοινωνική επιστήμη, στο μάρκετινγκ, στη διαπαιδαγώγιση και ανατροφή των παιδιών, στην οικονομική πρόβλεψη, την αυτοβοήθεια, τη θρησκεία, ενώ αποτελεί τυπικό αγγλικό όρο που μπορεί κάποιος να συναντήσει σε όλα τα αγγλικά λεξικά.

Το cocooning, προέρχεται από τη λέξη cocoon, δηλαδή το κουκούλι και είναι η συνειδητή αποχή ενός ατόμου από κάθε κοπιαστική δραστηριότητα και θα μπορούσε να αποδοθεί ως «άραγμα» στο σπίτι.

Ο συγκεκριμένος όρος επινοήθηκε το 1981 από τη συγγραφέα και επιχειρηματία στο μάρκετινγκ, Faith Popcorn.

Η ίδια είχε προβλέψει πως ο όρος θα γινόταν trend, και πράγματι έγινε τάση, κάτι το οποίο κατέγραψε σε άρθρο της το 1986 στον New Yorker.

Με τον καιρό, η λέξη cocooning χρησιμοποιούταν όταν κάποιος ήθελε να περιγράψει τη παραμονή κάποιους στο σπίτι ώστε να περιποιηθεί τον εαυτό του είτε με παρέα για φαγητό, παιχνίδια και ταινία.

Η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η εξής: «Μένουμε, λοιπόν, σπίτι. Αυτό που άλλοτε το είπαν cocooning και έγινε τάση και μόδα για τους νέους, σήμερα είναι ανάγκη και χρέος για όλους.

Ας μείνουμε μόνοι, αλλά όχι μοναχικοί! Προστατευμένοι, όχι πολιορκημένοι! Και απομονωμένοι, αλλά όχι αποξενωμένοι.

Γιατί καλούμαστε να αλλάζουμε μόνο συνήθειες, όχι τον πολιτισμό μας. Να χτίσουμε, δηλαδή, μια νέα κοινωνικότητα βασισμένη στην υπευθυνότητα».