Για τον 25χρονο Έλληνα ομογενή, που πέθανε ενώ βρισκόταν υπό κράτηση σε αστυνομικό τμήμα του Βούπερταλ της Γερμανίας, μιλά στο Newsbeast η εργοδότριά του, Χριστίνα Γραμματικά. Η κυρία Γραμματικά μιλά για ένα παιδί «καλό και αξιοθαύμαστο» και δυσκολεύεται να πιστέψει αυτό που έχει συμβεί. «Είναι όντως πολύ σοκαριστικές και βίαιες οι εικόνες που είδαμε» λέει αναφερθείσα στα βίντεο που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και προσεύχεται να διαλευκανθεί η υπόθεση.

Της Δήμητρας Τριανταφύλλου

«Ήταν καλό παιδί και αξιοθαύμαστο. Ήταν αγαπητός σε όλους εδώ πέρα. Μας λείπει. Έξι χρόνια τον είχαμε κοντά μας. Δεν θέλω να μιλήσω ακόμα για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, δεν μπορούμε ακόμα να μιλήσουμε. Προσευχόμαστε στον Θεό να διαλευκανθεί η υπόθεση και να μας βοηθήσει. Ο Θεός να βάλει το χέρι του για να αναπαυτεί η ψυχούλα του προπάντων και μετά η οικογένεια του να αισθανθεί ότι υπάρχει δικαιοσύνη. Είναι όντως πολύ σοκαριστικές και βίαιες οι εικόνες που είδαμε» αναφέρει η εργοδότρια του 25χρονου.

«Εμείς εδώ γεννηθήκαμε, στην Γερμανία. Τον ήξερα από όταν εκείνος ήταν 9 χρονών, τότε που είχε έρθει στην αρχή στη χώρα για δύο εβδομάδες με την μαμά του. Όταν αποφάσισε να έρθει η μαμά του για δουλειά στην Γερμανία ξεκίνησε να δουλεύει σε εμάς. Της είχαμε πει: ο, τι χρειαστείς εμείς είμαστε εδώ. Πήραμε και την αδερφή του και μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο Γιώργος σε εμάς. Κάθε μέρα με γέλιο. Ο άντρας μου ήταν πολύ κοντά του, τον συμβούλευε» περιγράφει συγκινημένη.

Θάνατος Έλληνα στη Γερμανία: «Νιώθω απόγνωση και αγανάκτηση – Δεν μας αφήνουν να τον κηδέψουμε» λέει η αδελφή του

«Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκφραστώ, κυρίως τηλεφωνικά ίσως και ζωντανά. Είμαι η Μαρία και αυτή τη στιγμή που σας μιλώ, νιώθω απόγνωση και αγανάκτηση» λέει εμφανώς φορτισμένη συναισθηματικά η αδερφή του 25χρονου μιλώντας στο Tlive

«Προσπαθώ να πάρω κάποιες απαντήσεις και δεν μπορώ να βρω άκρη. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμπαράσταση. Τόσες ημέρες δεν μας έχουν αφήσει να τον δούμε τον αδελφό μου, να τον κηδέψουμε. Βρίσκεται σε ένα ψυγείο μόνος του χωρίς να μπορούμε να του πούμε ένα τελευταίο αντίο. Νιώθω τα χέρια μου δεμένα και δεν έχω από κάπου να πιαστώ. Θέλω να μάθω τι πραγματικά έγινε» λέει η γυναίκα σχεδόν κλαίγοντας.

Στη συνέχεια, θέτει μια σειρά αναπάντητων ερωτημάτων σχετικά με την υπόθεση θανάτου του αδελφού της. «Θέλω να μάθω τι έγινε εκείνες τις δύο ώρες στο αστυνομικό τμήμα από την στιγμή που μας χώρισαν μέχρι τη στιγμή που έφυγε; Εφόσον βγήκε 3 Νοεμβρίου το πόρισμα γιατί δεν τον άφησαν ελεύθερο; Γιατί μου είπανε μόνο ότι δεν υπήρχαν εξωτερικά χτυπήματα; Γιατί το δελτίο Τύπου να ενημερώσει τα ΜΜΕ έξι ημέρες μετά και έμεινε τόσες ημέρες κρυφό το περιστατικό; Γιατί δεν τον πήγαν μαζί μου στο νοσοκομείο; Πού είναι η μπλούζα και το παντελόνι του αδελφού μου; Γιατί δεν μας αφήνουν να τον δούμε;» λέει με τρεμάμενη φωνή η αδελφή του.