Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή στην Πρετόρια ο υπουργός Εξωτερικών του καθεστώτος του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής Ρέλοφ «Πικ» Μπότα. Ηγήθηκε επί δεκαεπτά χρόνια της νοτιοαφρικανικής διπλωματίας, από το 1977 μέχρι την επίσημη πτώση του απαρτχάιντ το 1994.

Στην συνέχεια εντάχθηκε στην κυβέρνηση του Νέλσον Μαντέλα, του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου μαύρου προέδρου της Νότιας Αφρικής, αναλαμβάνοντας το υπουργείο Ορυχείων.

Το 1996, και έπειτα από δεκαεννέα χρόνια αδιάλειπτης υπουργικής δραστηριότητας, η πολιτική του καριέρα έλαβε τέλος όταν το κόμμα του, το Εθνικό Κόμμα, που είχε εγκαθιδρύσει το καθεστώς του απαρτχάιντ το 1948, αποσύρθηκε από την κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής.

Αποκαλούμενος «Πικ» (πιγκουίνος), ο Μπότα, θεωρούμενος μεταρρυθμιστής στις τάξεις του Εθνικού Κόμματος, είχε παρακινήσει τον πρόεδρο Φρεντερίκ ντε Κλερκ το 1990 να απελευθερώσει τον Νέλσον Μαντέλα, ιστορικό ηγέτη του Αφρικανικού Εθνικού Κονγκρέσου, έπειτα από φυλάκιση είκοσι επτά ετών.

Το 1986 είχε δεχθεί δριμείες επικρίσεις από τον τότε πρόεδρο Πίτερ Βίλεμ Μπότα διότι είχε δηλώσει ότι η Νότια Αφρική μπορεί μια μέρα να έχει μαύρο πρόεδρο.

«Αν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε με τον κατάλληλο τρόπο για την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων χωρίς φυλετικό διαχωρισμό… τότε θα μπορούσε να είναι αναπόφευκτο στο μέλλον η χώρα αυτή να έχει μαύρο πρόεδρο», όπως είχε δηλώσει σε μία εποχή που το καθεστώς του απαρτχάιντ έμοιαζε ακλόνητο, αλλά η διεθνής του απομόνωση αυξανόταν, το καθεστώς των διεθνών κυρώσεων βάραινε επάνω του και η επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης ήταν όλο και συχνότερη.

Ο Πικ Μπότα είχε το βαρύ καθήκον να υπερασπίζεται στη διεθνή σκηνή το καθεστώς του απαρτχάιντ την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν πολλές χώρες της ευρύτερης περιοχής, όπως η Ανγκόλα και η Μοζαμβίκη, είχαν συμμαχήσει με την Μόσχα, και η Πρετόρια επιφύλασσε για τον εαυτό της τον ρόλο της δύναμης ανάσχεσης της κομμουνιστικής εξάπλωσης στη αφρικανική ήπειρο, φροντίζοντας να στήνει και επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης των γειτόνων της.

Ο Πικ Μπότα υπήρξε ικανός διαπραγματευτής των παρασκηνίων που μπορούσε να κάμψει τους συνομιλητές του κερνώντας τους το ένα ποτό μετά το άλλο, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Στα επιτεύγματα του Πικ Μπότα περιλαμβάνεται η ειρηνευτική συμφωνία που έβαλε τέλος στην ανάμειξη της Νότιας Αφρικής στην Ανγκόλα, όπου κουβανικά στρατεύματα είχαν σταλεί για να βοηθήσουν την μαρξιστική κυβέρνηση της Λουάντα στον εμφύλιο τοπικό πόλεμο, που μετατράπηκε σε διεθνούς χαρακτήρα σύρραξη του Ψυχρού Πολέμου. Η συμφωνία άνοιξε τον δρόμο για την ανεξαρτησία της Ναμίμπια το 1990, η οποία είχε επί δεκαετίες κυβέρνηση απαρτχάιντ και τελούσε επί δεκαετίες υπό την κηδεμονία της Νότιας Αφρικής.

Οταν ο Νέλσον Μαντέλα έγινε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής του 1994, ο Πικ Μπότα ανέλαβε το υπουργείο Ορυχείων και Ενέργειας για δύο χρόνια στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας. «Η Νότια Αφρική είναι πολύ προχωρημένη χάρη στην κοινή προσπάθεια τόσο των μαύρων όσο και των λευκών…έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο. Συνήθιζα να λέω ότι είναι σαν την ζέβρα: είτε πυροβολήσεις μια μαύρη ρίγα είτε μια λευκή, το ζώο θα πεθάνει», έλεγε το 1997, αφού είχε αποχωρήσει από την κυβέρνηση.