Η Σέριφος αδιαμφισβήτητα είναι από τα πιο όμορφα νησιά των Κυκλάδων. Η χώρα της, όμως, κατά κοινή ομολογία είναι εκείνη που κλέβει τις εντυπώσεις, με τους περισσότερους να παραδέχονται ότι πρόκειται αντικειμενικά για την πιο όμορφη σε όλες τις Κυκλάδες. Μοιάζοντας με πραγματική πάλλευκη πινελιά στο άγριο τοπίο του νησιού, είναι ένας οικισμός πραγματικό κόσμημα και ένας τόπος που αξίζει κανείς να ανακαλύψει από κοντά.
Νωχελικά απλωμένη σε δύο πλαγιές ενός λόφου σε υψόμετρο 200 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, αποτελεί μια πάλλευκη αστραφτερή νότα στο άγονο και άγριο τοπίο ολόγυρά της που στην κυριολεξία συναρπάζει.
Αμφιθεατρικά χτισμένη στο βραχώδες ύψωμα του όρμου του Λιβαδιού, αποτελεί πρότυπο μεσαιωνικού οχυρωμένου οικισμού, ενώ στο εσωτερικό της κρύβει αμέτρητες εκπλήξεις για τον επισκέπτη που έχει όλη την διάθεση να την ανακαλύψει εκ των έσω. Δαιδαλώδη γραφικά σοκάκια, πάλλευκα κτίρια παραδοσιακής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, γραφικές πλατείες και γουστόζικα μαγαζιά συνθέτουν την σύγχρονη εικόνα της.
Οι δύο συνοικίες στη χώρα της Σερίφου
Η Χώρα της Σερίφου είναι χωρισμένη σε δύο συνοικίες, την Άνω και την Κάτω Χώρα, με τους ανοιχτούς δημόσιους χώρους να συναντώνται σπάνια, λόγω της «σφιχτής» δόμησης των κτιρίων της.
Έτσι, στην Άνω Χώρα σημείο αναφοράς αποτελεί η Πάνω Πιάτσα (πλατεία του Δημαρχείου), σε σήμα κατατεθέν της το κτίριο του Δημαρχείου που χρονολογείται από το 1908 και το ναό του Αγίου Αθανασίου. Στην Άνω Χώρα συναντάται, επίσης, και η πλατεία των Μύλων με τους τρεις χαρακτηριστικούς, αναπαλαιωμένους παραδοσιακούς ανεμόμυλους να πρωταγωνιστούν σε όλες τις φωτογραφίες της.
Στην Κάτω Χώρα μπορεί να παρατηρήσει κανείς την εκκλησία της Ευαγγελίστριας στην κεντρική πλατεία και να επισκεφτεί το Λαογραφικό Μουσείο και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Σερίφου.
Στην κορυφή της Χώρας δεσπόζει το Κάστρο της Σερίφου, που δημιουργήθηκε προκειμένου να προστατευτούν οι κάτοικοι από τις επιθέσεις των πειρατών. Στο ψηλότερο σημείο του συναντάται ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου με την απρόσκοπτη θέα, που φτάνει μέχρι την Κίμωλο και τη Σύρο, να κόβει την ανάσα.
