Αν η Jazz γεννιόταν σήμερα, θα είχε αυτόν ακριβώς τον ήχο. Λίγο σκοτεινή, πηγαία δημιουργική, με έκδηλη την τάση για πειραματισμό και προφανή τον σκοπό για ταξίδι, μέσα από μια κάπως έθνικ προσέγγιση της ambient post. Η μπάντα που χάρισε στην παγκόσμια μουσική κοινότητα τον καλύτερο Jazz δίσκο για το 2007 σύμφωνα με το λονδρέζικο TimeOut, και έκανε την Guardian να τους χαρίσει πέντε αστέρια για την εμφάνισή τους στο York Hall, έρχεται στην Αθήνα και τη σκηνή του gazArte για να μας μεταφέρει μέσα από την πιο απροσδόκητη πολυρρυθμία και τη μελωδικότητα του μπαλινέζικου μεταλλόφωνου Hang που έγινε σήμα κατατεθέν τους, στην πιο μίνιμαλ εκδοχή της Jazz. Η πιο ιδιαίτερη μουσική πρόταση του gazArte για φέτος είναι οι Portico Quartet.

Λίγα λόγια για την μπάντα

Οι Jack Wyllie, Duncan Bellamy, Milo Fitzpatrick και Keir Vine έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μία μπάντα η οποία ξεκίνησε από το μηδέν και έχει καταφέρει να χαρακτηριστεί από πολλούς ως η μουσική της νέας εποχής, αλλά και η αφρόκρεμα της πειραματικής σκηνής παγκοσμίως.

Σχηματίστηκαν το 2005. Ήταν λάτρεις του busking (έκφραση που χρησιμοποιείται για να εκφράσει τη δράση των μουσικών σχημάτων του δρόμου) και κάπως έτσι ξεκίνησαν να γίνονται ευρέως γνωστοί στη μουσική σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου. Πριν αρκετά χρόνια, μπορούσες να τους βρεις να κάθονται έξω από το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου και να μαγεύουν τους περαστικούς με μια ακουστική εκδοχή της μουσικής που πλέον έχει αποτελέσει σταθμό για τον ήχο της σύγχρονης Jazz.

Με επιρροές από τον Steve Reich μέχρι τον Philip Glass και από τους Weather Report μέχρι τους Radiohead, οι Portico ελίσσονται επιδέξια ανάμεσα στα όρια της ethnic, της ambient και της jazz και γίνονται σύμβολο εσωτερικότητας, συλλογικής δημιουργίας και αυτοσχεδιασμού.

Ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο “Knee-deep in the North Sea” κέρδισε nomination για βραβείο Mercury το 2008, ενώ μόλις δύο εβδομάδες αργότερα τοποθετήθηκε ανάμεσα στα 200 καλύτερα album της βρεττανικής σκηνής. Το TimeOut χαρακτήρισε τον δίσκο τους, ως την καλύτερη Jazz κυκλοφορία για το 2007. Πέραν αυτών, ακολούθησαν δύο ακόμα δισκογραφικές δουλειές με τίτλο Isla και Portico Quartet, καθώς και μία σειρά συναυλιών στα μεγαλύτερα Music Halls του κόσμου, που έκαναν τους Portico Quartet να χαρακτηριστούν ως το σημάδι του 21ου αιώνα στην πορεία της Jazz μουσικής. Ένας τίτλος βαρύς, αλλά δίκαιος.