Ένας γιατρός πέρασε μια σεξουαλική περιπέτεια με ασθενή του και αισθανόταν ένοχος. Να σου οι τύψεις, να σου οι λογισμοί περί επαγγελματικής δεοντολογίας. Όσο κι αν προσπαθούσε να το ξεπεράσει, δεν μπορούσε. Η ενοχή και το αίσθημα προδοσίας ήταν ακατανίκητα. Μια εσωτερική φωνή προσπαθούσε να τον παρηγορήσει:
«Γιάννη, μην σκας ρε παιδί μου. Ούτε ο πρώτος, ούτε κι ο τελευταίος γιατρός είσαι που κοιμήθηκε με ασθενή του. Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν έχεις και κανένα δεσμό, είσαι μόνος. Ας πάει στο καλό».
Αλλά αμέσως μια φοβερή φωνή τον ξανάφερνε στην ζοφερή πραγματικότητα και του ψιθύριζε:
«Γιάννη, είσαι κτηνίατρος».
