Η Κέλλυ Ηρακλή είναι μία Ελληνίδα, μητέρα δύο παιδιών, που βρέθηκε στη Ρουάντα, ξεκινώντας μία εντελώς νέα ζωή και καριέρα. Είναι μία από τους μόλις πέντε Έλληνες που ζουν στη Ρουάντα και τη Δευτέρα (12/9) περιέγραψε στη Μάριον Μιχελιδάκη και στην εκπομπή του Open «Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον» πώς από τη Θεσσαλονίκη βρέθηκε στην Αφρική, αλλά και πώς είναι η ζωή εκεί.

Η ίδια ήταν στρατιωτικός – νοσηλεύτρια στην Ελλάδα και παραιτήθηκε για να ζήσουν οικογενειακώς στο Μόναχο, την πρώτη στάση του ταξιδιού τους, πριν τη Ρουάντα.

Μετακόμισε από το Μόναχο της Γερμανίας, με την οικογένειά της, στην πρωτεύουσα το Κιγκάλι, το Μάρτιο του 2020, λίγο πριν από το μεγάλο lockdown στη χώρα. Οι λόγοι οικονομικοί όπως ανέφερε, καθώς ήθελε να δημιουργήσει μια δική της επιχείρηση. Απασχολείται πλέον η ίδια στον τουριστικό τομέα διοργανώνοντας ταξίδια από την Ελλάδα στην αφρικανική χώρα.

Η Ρουάντα, είναι ένα μικρό κράτος 12 εκατομμυρίων, (το 1/5 περίπου της Ελλάδας) στα νοτιοανατολικά της ηπείρου και συνορεύει με την Ουγκάντα, την Τανζανία, το Κονγκό και το Μπουρουντί.

Τα πάντα είναι καταπράσινα και οι ρυθμοί χαλαροί. Η χώρα είναι στις 10 καλύτερες διεθνώς στην ισότητα των δυο φίλων – μαζί με Σουηδία, Δανία κλπ. Και ο δείκτης εγκληματικότητας χαμηλότερος από της Ελλάδας. Είναι μάλιστα τώρα η πιο ασφαλής χώρα της Αφρικής. Η ασφάλεια και η συστηματικότητα συν το γεγονός ότι πρόκειται για μια χώρα που βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης ήταν οι λόγοι που την οδήγησαν στον συγκεκριμένο προορισμό.

Η Ρουάντα δεν έχει ψηλά κτήρια και έχεις πάντα θέα από παντού. Η φύση είναι πανέμορφη, είναι καταπράσινη και η επαρχία θυμίζει λίγο μια τροπική Ελβετία με μπανανόδεντρα παντού.

Η μουσική είναι αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας των κατοίκων της. Δεν μπορείς να περπατήσεις πολύ μακριά χωρίς να ακούσεις μουσική να έρχεται από κάπου. Πολλές φορές βγάζουν μεγάφωνα έξω από τα μαγαζιά τους και βάζουν δυνατά μουσική, περπατάς και θέλεις να χορέψεις.

Ο πιο εύκολος, οικονομικός και γρήγορος τρόπος να μετακινηθεί κάποιος είναι με τα moto taxi. Ταυτόχρονα είναι ίσως και το πιο επικίνδυνο πράγμα που θα κάνει κανείς στη Ρουάντα. Παρότι πολύ καλύτερα από άλλες αφρικανικές χώρες, δεν έχουν σωστή οδηγική παιδεία και βλέπεις συχνά τρελά πράγματα στους δρόμους.

Όλα μεταφέρονται στο κεφάλι. Κουβαλάνε στο κεφάλι απίστευτα πράγματα. Από φρούτα και λαχανικά που είναι το πιο σύνηθες, μέχρι στρώματα, καρέκλες, κάλτσες, παπούτσια, τούβλα, τραπέζια και άλλα έπιπλα… Αν μπορούν να ισορροπήσουν κάτι στο κεφάλι το προτιμούν από το να το κουβαλάνε στα χέρια ή στην πλάτη. Αυτό είναι ένα skill που έχουν αποκτήσει με τα χρόνια και με εκπαίδευση από μικρή ηλικία. Το κλειδί είναι στην ισορροπία.

Ο καιρός είναι ιδανικός. Δεν έχει ποτέ κρύο, ούτε υπερβολική ζέστη. Η θερμοκρασία είναι σταθερή όλο τον χρόνο με μικρότερη τους 17 βαθμούς και ύψιστη τους 28. Θυμίζει ένα αέναο, δροσερό καλοκαιράκι. Όλα είναι πεντακάθαρα, δεν υπάρχουν σκουπίδια στους δρόμους. Οι πλαστικές σακούλες έχουν απαγορευτεί στη χώρα από το 2008.

Όλα τα τοπικά προϊόντα είναι πάμφθηνα και μόνο οτιδήποτε εισαγόμενο είναι πανάκριβο. Αγαπούν πολύ τους ξένους. Είναι πολύ φιλόξενος λαός. Είναι μια φτωχή χώρα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει κάνει άλματα. Πήγε από το απόλυτο μηδέν της γενοκτονίας (1994) σε μια χώρα με ραγδαία ανάπτυξη σε μόλις 2 δεκαετίες. Και όπως αναφέρει η Travel Planner Κέλλυ Ηρακλή πρόκειται πλέον και για έναν ανερχόμενο τουριστικό προορισμό.