Όχι και τόσο ευγενικοί, όχι πάντα πολύ έντιμοι και συχνά ελαστικοί με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, οι οδηγοί ταξί στην Ευρώπη δεν έχουν την τιμητική τους σε έρευνα που έγινε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, τα αποτελέσματα της οποίας δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Κατά την έρευνα αυτή εξετάστηκαν 220 οδηγοί ταξί σε 22 μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις μεταξύ της 7ης Μαΐου και της 22ας Ιουνίου.

«Για να είμαστε ειλικρινείς, οι ερευνητές μας μπήκαν μερικές φορές και σε ταξί που τηρούσαν τις προδιαγραφές και τα οδηγούσαν εξαιρετικοί οδηγοί. Ωστόσο πολύ συχνά οι διαδρομές με ταξί ήταν προβληματικές εξαιτίας των δυσάρεστων οδηγών, των βρώμικων αυτοκινήτων και της έλλειψης της δυνατότητας πληρωμής με πιστωτική κάρτα», σημειώνει σε ανακοίνωση στην οποία παρουσιάζεται η έρευνα αυτή ο Τζέικομπ Μπανγκσγκαάρντ, γενικός διευθυντής του γραφείου της FIA στις Βρυξέλλες.

Η χειρότερη εμπειρία ήταν αυτή που έζησε ένας ερευνητής στη Ρώμη: ο οδηγός του ταξί που πήρε έχασε δύο φορές το δρόμο σε διαδρομή μεταξύ του αεροδρομίου και ενός συνεδριακού κέντρου, προσπάθησε να τον κλέψει σε σχέση με την τιμή που έδειχνε το ταξίμετρο και το αυτοκίνητο που οδηγούσε είχε ένα σπασμένο παράθυρο και φθαρμένα καθίσματα.

Η καλύτερη ήταν στη Βαρκελώνη, στην Ισπανία, σε διαδρομή μεταξύ του αεροδρομίου και του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Ωστόσο σε καμία πόλη οι υπηρεσίες ταξί δεν κρίθηκαν ως εξαιρετικές από τους ερευνητές. Σε 7 πόλεις (Βαρκελώνη, Βερολίνο, Κολωνία, Λισαβόνα, Μιλάνο, Μόναχο και Παρίσι) θεωρήθηκαν «καλές», σε 8 (Βρυξέλλες, Γενεύη, Αμβούργο, Όσλο, Ρότερνταμ, Σάλτσμπουργκ, Ζάγκρεμπ και Μόναχο) κρίθηκαν «ανεκτές», σε 6 πόλεις (Άμστερνταμ, Λουξεμβούργο, Μαδρίτη, Πράγα, Ρώμη και Βιέννη) θεωρήθηκαν «κακές». «Πολύ κακές» κρίθηκαν σε μία πόλη: τη Λιουμπλιάνα.
Το βασικό μειονέκτημα που διαπιστώθηκε ήταν οι παρακάμψεις – έγιναν 82 στις 220 «κούρσες»- που επιμηκύνουν τη διαδρομή. Η πλειοψηφία αυτών γινόταν τη νύχτα. Η μεγαλύτερη παράκαμψη καταγράφηκε στο Αμβούργο, όπου η διαδρομή που έγινε ήταν η εικοσαπλάσια από την απευθείας που θα μπορούσε να έχει ακολουθηθεί.

Οι μισοί επίσης από τους οδηγούς ταξί δεν μπορούσαν να μιλήσουν ή να καταλάβουν αγγλικά, το οποίο δεν διευκόλυνε την κατανόηση ή την ανταλλαγή πληροφοριών με τους πελάτες. Άλλα μειονεκτήματα που εντοπίστηκαν είναι η οδήγηση, το παζάρεμα και οι προσπάθειες αισχροκέρδειας σε βάρος του πελάτη όσον αφορά την τιμή και η άρνηση των οδηγών ταξί να πάρουν πελάτες που ήθελαν να κάνουν διαδρομές που θεωρούνται «πολύ μικρές».

Οι ερευνητές ήταν εξοπλισμένοι με πλοηγούς για να τους βοηθήσουν να συγκρίνουν το δρομολόγιο που έκανε ο οδηγός σε σχέση με την πιο άμεση διαδρομή και να κάνουν μια αξιολόγηση σχετικά με το σεβασμό στα όρια ταχύτητας και στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, καταλήγει η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου.