Στη Σλοβενία βρίσκεται η παρέα του Love Van από τις 17/8 με στόχο τη διάσχιση της χώρας από τα βουνά της (Slovenian mountain trail), αλλά και την καταγραφή οπτικοακουστικού υλικού που θα αποτελέσει μέρος του ντοκιμαντέρ του με τίτλο «LookWIthIn».
Το Love Van, το βανάκι της ανθρωπιάς που κινείται στους δρόμους της Αθήνας στηρίζοντας με την αγάπη του τους άστεγους πολίτες, φτιάχνει τη δική του ταινία μικρού μήκους που το καλοκαίρι του 2022 θα προβληθεί σε όλη τη χώρα.
Ο Λευτέρης Παρασκευάς, ο εμπνευστής του Love Van αλλά και βασικός πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ έφτασε στη Σλοβενία την Τρίτη (17/8) και αμέσως ξεκίνησε την ανάβαση στο βουνό. Στόχος η διάσχιση των 617 χιλιομέτρων 43.000 θετικής υψομετρικής διαφοράς ημιαυτόνομα σε 14 ημέρες, όταν ο μέσος ορειβάτης χρειάζεται 37 ημέρες.
Το Love Van στη Σλοβενία: Η 14η ημέρα
«Μετά το πέρασμα από την ψηλότερη κορυφή πριν μερικές ημέρες, κινούμαστε πια σε χαμηλά υψόμετρα, περνάμε από περισσότερα χωριά, τα χιλιόμετρα περνάνε πιο γρήγορα λόγο του πιο εύκολου τερέν και εμείς βρίσκουμε περισσότερο χρόνο να μιλήσουμε με άλλους ορειβάτες και ντόπιους. Μέσα από τις συζητήσεις που γίνονται γνωρίζουμε την διαφορετικότητα του κάθε πολιτισμού,τον χαρακτήρα του ανθρώπου και πολλά άλλα στοιχεία που εμείς σαν Έλληνες ίσως να μην έχουμε» αναφέρει στο Newsbeast ο Λευτέρης Παρασκευάς.
«Η χθεσινή ημέρα ήταν μια πολύ δύσκολη μιας και διανύσαμε 43 χιλιόμετρα εκ των οποίων τα μισά μέσα στην βροχή. Η μυρωδιά των ρούχων τα βρεγμένα παπούτσια και η απλυσιά που έχουμε κάποιες ημέρες λόγω τις έλλειψης νερού η της μη ύπαρξης ζεστού αυτού στα καταφύγια μας αναγκάζουν να είμαστε σε κακή κατάσταση. Αναρωτιόμαστε αρκετές φορές αν πρέπει ο άνθρωπος που θα μας βάλει στον χώρο του πρέπει να κάνει τα στραβά μάτια και να μας βάλει» επισημαίνει.
«Εχθές ήταν μια τέτοια ημέρα. Μετά από ώρες βροχής πολλών χιλιομέτρων σε λάσπες φτάσαμε αργά το απόγευμα σε καταφύγιο που βρίσκεται δίπλα στον δρόμο και που μέσα στην ημέρα πολύς κόσμος το επισκέπτεται» προσθέτει.
«Όταν φτάσαμε το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να βγάλουμε παπούτσια ,κάλτσες και να τις απλώσουμε στην μισή ώρα ζέστης και ηλίου που είχε μείνει. Απευθείας μετά ξυπόλητος με τα διαβατήρια στο χέρι μπήκα στην σάλα του καταφυγίου για να μιλήσω με τον υπεύθυνο για την κράτηση που έχουμε κάνει. Μας υποδέχτηκε ένας κύριος που άνετα θα μπορούσε να ήταν ο Αστερίξ στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ. Ο κύριος ήταν καλοσυνάτος, χαρούμενος που μας είχε και κατευθείαν προσπάθησε να μας εξυπηρετήσει. Μας αντιμετώπισε με πολύ ευγένεια και η φιλοξενία του ήταν τρομερή! Λες και μας περίμενε» τονίζει ο Λευτέρης Παρασκευάς.
«Μας έδωσε το μπάνιο του που είχε ζεστό νερό μιας και δεν υπήρχε στο κανονικό καταφύγιο, μας κέρασε φαγητό και πριν από κάθε γεύμα ερχόταν από πάνω μας και μας ευλογούσε. Ήταν πάντα χαρούμενος και χαμογελαστός.
Με τέτοιους ανθρώπους νιώθεις ότι αξίζει να γνωρίζεις νέα μέρη και κουλτούρες» σημειώνει κλείνοντας.
Φωτογραφίες: Emmanouil Armoutakis
