Η ιστορία της μαγικής νταντάς που πετούσε στα ουράνια αρχίζει μια νύχτα του 1913, βαθιά στη φαντασία ενός 13χρονου και γενναίου κοριτσιού, που ήταν στο σπίτι μόνο με τις δύο μικρότερες αδερφές του.
Ο αλκοολικός πατέρας της ήταν πια νεκρός και η πενθούσα μητέρα της είχε βγει έξω, μέσα στην καταιγίδα που μαινόταν, με σκοπό να πνιγεί στο ποταμάκι του αυστραλέζικου New South Wales. Η Έλεν μάζεψε τις αδερφές της δίπλα στο τζάκι για να τους διηγηθεί το παραμύθι που σκάρωνε την ώρα που το διηγιόταν: για ένα μαγικό λευκό άλογο που μπορούσε να πετάξει δηλαδή παρά το γεγονός ότι δεν είχε φτερά.
Ήταν η πρώτη φορά που το νεαρό κορίτσι ονειρευόταν μια ιστορία, την ίδια τη βάση μιας ιδέας που κάπου 26 χρόνια αργότερα θα έδινε υπόσταση στη μαγική γκουβερνάντα Μαίρη Πόπινς, την ανάρπαστη και κλασική πια παιδική ιστορία που θα έστελνε στα ουράνια ο Ουόλτ Ντίσνεϊ το 1964 με την ομώνυμη ταινία!
Ο σπουδαίος καρτουνίστας κυνηγούσε μανιασμένα τη συγγραφέα για δύο δεκαετίες σχεδόν ώστε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ιστορίας της, συνώνυμο της παιδικότητας, της ανεμελιάς και της γλυκιάς ανατροφής από μια εκλεπτυσμένη νταντά, αν και η συγγραφέας της Πόπινς μόνο χαρούμενη και ανέμελη δεν ήταν.
Και μπορεί εμείς να τη γνωρίσαμε από την πρόσφατη ταινία «Savings Mr Banks» («Η Μαγική Ομπρέλα»), μια σαφώς ωραιοποιημένη εκδοχή της ζωής της, η πραγματική Πόπινς όμως έζησε μια μυστηριώδη και αινιγματική ζωή, με την πλοκή της να θυμίζει κι αυτή με τη σειρά της κινηματογραφική ταινία (αν και όχι ανάλαφρο μιούζικαλ!).
Από τα πλούτη στα φτώχεια και γνωρίζοντας την οικογενειακή τραγωδία από νωρίς στον βίο της, η Έλεν Λίντον Γκοφ αναγκάστηκε να επανεφεύρει όχι μόνο τη ζωή της αλλά και το όνομά της, αφήνοντας την Αυστραλία για την Αγγλία, όπου θα πάρουν τα πράγματα μια αλλόκοτη τροπή για την ίδια…
«Αν αναζητείτε αυτοβιογραφικά μου στοιχεία, η Μαίρη Πόπινς είναι η ιστορία της ζωής μου», είχε πει αδιάφορα κάποια στιγμή η αινιγματική Πάμελα Τράβερς…
Πρώτα ταραγμένα χρόνια
Η Έλεν Λίντον Γκοφ γεννιέται στις 9 Αυγούστου 1899 στο Queensland της Αυστραλίας ως κόρη του διευθυντή τράπεζας Τράβερς και της αριστοκρατικής καταγωγής βρετανίδας συζύγου του. Ο αλκοολικός και τζογαδόρος πατέρας πεθαίνει ωστόσο από γρίπη όταν η μεγαλύτερη κόρη του ήταν μόλις 7 ετών, κάτι που βύθισε την οικογένεια στο πένθος.
Η Έλεν καταφεύγει στις παιδικές ιστορίες και τα παραμύθια ως παρηγοριά, με την αχαλίνωτη φαντασία του κοριτσιού να ξεδιπλώνεται από πολύ πρώιμη ηλικία στα ποιήματά της. Παρά το γεγονός ότι είχε περάσει ειδυλλιακά πρώτα χρόνια, ο θάνατος του 43χρονου πατέρα βύθισε τη μητέρα της στο πένθος, αναγκάζοντας το κορίτσι να αποσυρθεί σε έναν φανταστικό κόσμο ανεμελιάς και χαράς: «Η θλίψη βρίσκεται πίσω απ’ ό,τι έχω γράψει σαν καρδιακός παλμός», θα πει χρόνια αργότερα η Τράβερς.
Μακριά από τα αλλοτινά πλούτη και τις ανέσεις, η φαμίλια μετακομίζει σε ένα άθλιο σπίτι στα νότια του Σίδνεϊ. Σύντομα βέβαια θα μαστιζόταν από ανία, γι’ αυτό και θα τα παρατούσε όλα για να πάει στο Σίδνεϊ να γίνει ηθοποιός. Είχε προηγηθεί η απόπειρα αυτοκτονίας της μητέρας, η οποία ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσε πια να αναθρέψει τα παιδιά της, ρόλο που ανέλαβε η θεία της Έλεν, δίνοντας έτσι σιγά σιγά υπόσταση στο μυαλό της για την καλή και πρόσχαρη νανά: τα κορίτσια πέρασαν δέκα χρόνια από τη ζωή τους δίπλα στην καλοσυνάτη θεία και τη μεγάλη φυτεία ζάχαρης που κατείχε.
Αφού άλλαξε λοιπόν το όνομά της σε Πάμελα Λίντον Τράβερς (παίρνοντας ως επίθετο το μικρό όνομα του πατέρα της), η επίδοξη ηθοποιός θα έκοβε περαιτέρω το όνομά της σε Π.Λ. Τράβερς ώστε να κρύβει επιμελώς ακόμα και το φύλο της.
Κι έτσι επιδόθηκε σε μια ζωή αχαλίνωτων ερωτικών ηθών, με τους θυελλώδεις δεσμούς της να μετρούν άντρες και γυναίκες αδιακρίτως, την ίδια στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή του καμπαρέ ως χορεύτρια, γράφοντας παράλληλα ερωτικά ποιήματα για λογαριασμό αυστραλιανών λογοτεχνικών περιοδικών.
Λίγο αργότερα θα ενταχθεί σε περιοδεύων σεξπιρικό θίασο και θα ταξιδέψει εκτεταμένα στην Αυστραλία, ενώ το 1924 θα μετακομίσει στη Βρετανία με μόλις 10 στερλίνες στην τσέπη, αναζητώντας το όνειρο της υποκριτικής. Ζωντανή, φιλόδοξη και ταλαντούχα χορεύτρια και ηθοποιός, ψάχνει την καριέρα μέσα από αρσενικούς μέντορες μεγαλύτερης ηλικίας, λες και αναζητούσε συνεχώς τον πρόωρα χαμένο πατέρα της.
Ταυτοχρόνως, συντάσσει δημοσιογραφικά άρθρα για λογαριασμό αγγλικών εφημερίδων και μέσω των ποιητών εραστών της, όπως ο George Russell, γνωρίζει τον κορυφαίο ποιητή της Ιρλανδίας William Butler Yeats, ο οποίος θα τη μυήσει στον μυστικισμό, σταθερά πια στη ζωή της!
Ταυτοχρόνως, γίνεται διαβόητη στο Λονδίνο για τα ακόλαστα ερωτικά της ήθη, μπλέκοντας συνεχώς σε νέους παθιασμένους δεσμούς με άντρες και γυναίκες. Για μια δεκαετία, μοιραζόταν το σπίτι της στο Λονδίνο με τη Madge Burnand, την κόρη του γνωστού βρετανού θεατρικού συγγραφέα sir Francis Burnand, με την οποία πιθανότατα ήταν ζευγάρι.
Η γέννηση της Μαίρη Πόπινς
Το πρώτο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα της Τράβερς (είχε εν τω μεταξύ δημοσιεύσει διηγήματα και ταξιδιωτικά πεζογραφήματα) κυκλοφόρησε το 1934 («Moscow Excursion»), αν και ήταν το επόμενο που θα την έστελνε στη συγγραφική αθανασία των παιδικών δημιουργών.
Αναρρώνοντας από πνευμονία στην εξοχή του Σάσεξ, συλλαμβάνει την ιδέα της μαγικής νανάς (1932) και ρίχνεται με τα μούτρα στη δουλειά. Η «Μαίρη Πόπινς» κυκλοφορεί το 1934 και γίνεται αμέσως τρομερή επιτυχία!
Η Τράβερς θα γράψει πέντε ακόμα ιστορίες της θρυλικής νανάς σε μια περίοδο 50 ετών, με την τελευταία από δαύτες να έρχεται στον κόσμο το 1985 («Mary Poppins and the House Next Door»).
Το βιβλίο άρεσε πάρα πολύ στην κόρη του Ουόλτ Ντίσνεϊ, τη μικρή Νταϊάν, η οποία δεν δίστασε να του τη δείξει μια μέρα λέγοντάς του «να τι ταινία πρέπει να κάνεις»! Την ίδια εποχή στη Βρετανία, η Τράβερς αποτραβιόταν από τη δημόσια ζωή βρίσκοντας καταφύγιο στην αγκαλιά ενός ακόμα άντρα μεγαλύτερης ηλικίας (αμερικανός βιβλιοπώλης), τον οποίο ωστόσο θα εγκατέλειπε σύντομα για την αγκαλιά άλλου ενός νεαρού και φέρελπι ιρλανδού ποιητή…
Η περιπέτεια με τα δίδυμα
Όταν ο νεαρός την εγκατέλειψε ωστόσο το 1937, η Τράβερς προσπάθησε να βρει παρηγοριά σε κάτι εντελώς καινούριο στη ζωή της: ένα παιδί. Όντας 40 πλέον ετών, προσπάθησε να υιοθετήσει τη 14χρονη οικιακή της βοηθό και όταν απέτυχε ταξίδεψε μέχρι την Ιρλανδία για να υιοθετήσει ένα μωρό από μια φτωχή οικογένεια.
Η εξαθλιωμένη φαμίλια τής παρουσίασε τα δίδυμα αγόρια, αν και εκείνη αρνήθηκε να πάρει και τα δυο, χωρίζοντας έτσι τα δίδυμα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η απόφασή της για το ποιο από τα δύο θα υιοθετούσε βασίστηκε στις συμβουλές καλιφορνέζας αστρολόγου, η οποία είδε την κατάλληλη επιλογή στα ταρό!
Η σχέση της συγγραφέως με τον γιο της, Camillus, μόνο εύκολη δεν ήταν: την ενοχλούσε που έκλαιγε τα βράδια και αποπειράθηκε αρκετές φορές να τον εγκαταλείψει σε ορφανοτροφείο. Αντ’ αυτού, τον έκλεισε κάποια στιγμή σε οικοτροφείο και μέχρι τα 20 του χρόνια το αγόρι είχε προβλήματα αλκοολισμού αλλά και μια 6μηνη ποινή φυλάκισης στο μητρώο του.
Σαν να μην έφτανε αυτό, η μητέρα του δεν του είπε ποτέ για τον δίδυμο αδερφό του, ο οποίος χτύπησε κάποια στιγμή την πόρτα της πολυτελούς οικίας της Τράβερς στο Λονδίνο αναζητώντας τον 17χρονο αδερφό του. Το σοκ ήταν τεράστιο για όλους…
Κι άλλες περιπέτειες
Αποξενωμένη από τον γιο της, η συγγραφέας εντάχθηκε στο δυναμικό του υπουργείου Πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δουλεύοντας για λογαριασμό της βρετανικής προπαγάνδας. Στα τέλη μάλιστα του πολέμου, βρέθηκε να ζει σε ινδιάνικο καταυλισμό της Αριζόνα, όπου απέκτησε ακόμα και ινδιάνικο όνομα (το οποίο κράτησε κρυφό).
Παρά την τεράστια επιτυχία της νανάς της, η Τράβερς συνέχισε να γράφει και άλλο υλικό, από παιδικά διηγήματα και θεατρικά μέχρι μελέτες και δοκίμια, την ίδια ώρα που έδινε διαλέξεις για θέματα μυθολογίας και μυστικισμού, ανησυχώντας πάντα ότι οι συνάδελφοί της δεν την έπαιρναν στα σοβαρά ως συγγραφέα.
Ταυτοχρόνως, ήταν και η μακροχρόνια περιπέτεια με τον Ντίσνεϊ, ο οποίος ήθελε διακαώς τα δικαιώματα της Πόπινς και έφτασε μέχρι και να τη φλερτάρει ανοιχτά για να του τα παραχωρήσει!
Το φορτικό κόρτε του καρτουνίστα θα φέρει τελικά την Τράβερς στο Λος Άντζελες το 1960, έπειτα από είκοσι σχεδόν χρόνια πιέσεων και προσκλήσεων, με τα στελέχη της Disney να κάνουν στη συγγραφέα την προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί: 100.000 δολάρια (περισσότερο από 1 εκατ. δολάρια σε σημερινές τιμές) για τα δικαιώματα της «Μαίρη Πόπινς»! Κάτι που έκανε την Τράβερς μια ιδιαιτέρως ευκατάστατη γυναίκα…
Κι έτσι ο Ντίσνεϊ κυκλοφόρησε τελικά το κλασικό μιούζικαλ το 1964, με την Τζούλι Άντριους να στέλνει τη μαγική νανά στα ουράνια του box office. Η συγγραφέας όμως, που έκλαψε στην πρεμιέρα του φιλμ, κατηγόρησε αμέσως τον Ντίσνεϊ ότι άλλαξε την ιστορία της και δεν σεβάστηκε το όραμά της.
Επιστρέφοντας στην Αγγλία, έγινε έτσι ακόμα πιο καχύποπτη με τους ανθρώπους και αποτραβήχτηκε ακόμα περισσότερο στις παρυφές της κοινωνίας. Για τα επόμενα 30 χρόνια, ζούσε σχεδόν σαν ερημίτισσα. Έβγαινε από το σπίτι της μόνο όταν υπήρχε καλός λόγος, όπως ας πούμε όταν πήγε στην Ιαπωνία για να μελετήσει τα βουδιστικά ιδεώδη.
Σε μια σπάνια συνέντευξη που έδωσε κάποια στιγμή, τα έψαλε στον δημοσιογράφο: «Μπορείς να με ρωτήσεις ό,τι θες για τη δουλειά μου, αλλά δεν θα μιλήσω ποτέ για τη ζωή μου». Τέτοιο ήταν μάλιστα το μένος της για τον τρόπο που κουτσούρεψε το Χόλιγουντ τη Μαίρη Πόπινς που όταν την προσέγγισε λονδρέζος θεατρικός παραγωγός που ήθελε να ανεβάσει το έργο στο σανίδι, εκείνη δέχτηκε υπό τον όρο ότι δεν θα εμπλακεί Αμερικανός στην παραγωγή!
Τελευταία χρόνια
Η εκκεντρική και ιδιαίτερη συγγραφέας πούλησε όλα τα κιτάπια και τα αρχεία της το 1989 σε βιβλιοθήκη του Σίδνεϊ (περιλαμβανομένης της επιστολογραφίας της με τον Ντίσνεϊ), όπου και παραμένουν μέσα σε 28 σκονισμένες κούτες, λιγότερο από 80 χιλιόμετρα μακριά από το μέρος που είχε προσπαθήσει άλλοτε η μητέρα της να δώσει τέλος στη ζωή της.
Η Πάμελα Λίντον Τράβερς έφυγε από τον κόσμο στις 23 Απριλίου 1996, σε ηλικία 97 ετών, χτυπημένη από επιληπτική κρίση στο σπίτι της στο Chelsea του Λονδίνου. Είχε ήδη βραβευτεί με το μετάλλιο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και σκόπευε μάλιστα να γράψει το τελευταίο βιβλίο με την ιπτάμενη νανά («Goodbye, Mary Poppins») όπου θα σκότωνε την Πόπινς, δεν το έκανε όμως από τη γενικευμένη κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι φήμες για την πρόθεσή της!
Στην κηδεία της μάλιστα η Μαίρη Πόπινς πέταξε πράγματι ψηλά στον ουρανό, κάνοντας την ιδιαίτερη ζωή της Τράβερς να παρασυρθεί μακριά από τον αέρα…
Μετά τον θάνατό της, μια πιο πιστή εκδοχή της Πόπινς στα γραπτά της Τράβερς ανέβηκε σε λονδρέζικο θέατρο (2004), κατά τις επιθυμίες της, κάνοντας το περίφημο «supercalifragilisticexpialidocious» να αντηχήσει για άλλη μια φορά στον κόσμο, πριν περάσει τελικά στα αγγλικά λεξικά…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
