Παρά το μέγεθός της, η Ελλάδα διαθέτει μια πανίσχυρη δύναμη πυρός, κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι δέχεται συνεχείς απειλές από τη γειτονική Τουρκία, οπότε θα πρέπει πάντοτε να είναι έτοιμη για παν ενδεχόμενο. Ένα από τα σημαντικότερα όπλα που κατέχουμε τα τελευταία χρόνια, για την κάλυψη της αεράμυνας, είναι οι συστοιχίες πυραύλων εδάφους-αέρος ρωσικής κατασκευής, S-300. Η Ελλάδα διατηρεί δύο πυροβολαρχίες S-300 PMU-1 με 12 εκτοξευτές και 96 βλήματα 48Ν6Ε1, που έχουν μέγιστη ακτίνα εμπλοκής τα 150 χιλιόμετρα. Αυτή τη στιγμή είναι τοποθετημένες σε στρατηγικά σημεία, όπως είναι, για παράδειγμα, η Κρήτη, προκειμένου να προστατεύεται τόσο η αεροναυτική βάση της Σούδας και οι υπόλοιπες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο νησί όσο και η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, ακόμη και πέρα από τα Δωδεκάνησα.

Οι Financial Times σε δημοσίευμά τους αναφέρουν πως ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις σε Ελλάδα αλλά και Ισπανία να ενισχύσουν άμεσα την Ουκρανία με συστήματα αεράμυνας (συμπεριλαμβανομένων και των πυραύλων Patriot). Από τη χώρα μας αυτό που ζητείται πρωτίστως είναι να δώσουμε τους S-300, που είναι παλαιάς τεχνολογίας, επειδή τους ίδιους έχει στο οπλοστάσιό του και το Κίεβο, οπότε θα μπορούσε να τους αξιοποιήσει άμεσα. Η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, διαψεύδει το δημοσίευμα, λέγοντας τα εξής: «Έχουμε δείξει έμπρακτα τη βοήθειά μας στην Ουκρανία, όμως δεν πρόκειται να γίνει καμία κίνηση, που θα διακινδυνεύσει την αποτρεπτική ικανότητα ή την αεράμυνα της χώρας μας».

Εδώ όμως, όπως αναφέρουν πληροφορίες του Newsbeast, μπαίνει ένας αστερίσκος. Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε, εάν συνεχιστούν οι έντονες πιέσεις, να δώσει τη συστοιχία των S-300, αρκεί αυτή να αντικατασταθεί από ένα παρόμοιο οπλικό σύστημα νέας τεχνολογίας. Ήδη παρασκηνιακά έχει πέσει στο τραπέζι το ενδεχόμενο να καλύψουμε την αεράμυνά μας με το ισραηλινό σύστημα Spyder, που παράγει η αμυντική εταιρεία Rafael (προσοχή, δεν πρέπει να συγχέεται το όνομα με τα γαλλικά μαχητικά Rafale).

Πρόκειται για ένα ισχυρό πυραυλικό σύστημα, που εκτοξεύει τον πύραυλο Python-5, έναν από τους πιο προηγμένους στον κόσμο. Αυτό το πυραυλικό σύστημα είναι φιλικό προς τα υπόλοιπα όπλα του ΝΑΤΟ, κάτι που δεν συμβαίνει με τη συστοιχία των S-300.

Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει παραδώσει στην Ουκρανία, προκειμένου αυτή να αντισταθεί στη ρωσική επίθεση, ποσότητες από: α) τυφέκια εφόδου ΑΚ-47 (Καλάσνικοφ), β) αντιαρματικές ρουκέτες RPG-18, γ) ρουκέτες Πυροβολικού 122 mm, δ) 40 τεθωρακισμένα οχήματα ΒΜΡ-1, ε) αναλώσιμο φαρμακευτικό υλικό και κουβέρτες, στ) φυσίγγια διαμετρήματος 7,62 x 39 mm και 7,62 x 54 mm, ζ) βλήματα 73 mm, η) βλήματα Πυροβολικού 155 χιλ., θ) βλήματα Πυροβολικού 203 χιλ., και ι) βλήματα Stinger. Όλα τα παραπάνω όπλα θεωρούνται εύχρηστα, αλλά επισήμως «μη επιχειρησιακά αναγκαία» για τη χώρα μας.