Όποιος ζει σε χώρα που εφαρμόζονται δραστικά περιοριστικά μέτρα τύπου lockdown ίσως έχει παρατηρήσει πως τα όνειρά του έγιναν κομματάκι πιο παράξενα.
Και είναι το στρες λόγω πανδημίας και η απώλεια της κανονικότητας οι δύο σημαντικότεροι παράγοντες για την αλλαγή στη φύση και την ποιότητα του ύπνου.
Αυτό μας λέει η καθηγήτρια νευροεπιστήμης και ψυχολογίας Roxanne Prichard και είναι μάλιστα εντελώς φυσιολογικό: «Είναι στην πραγματικότητα μια εξελικτική προσαρμογή. Δεν θα ήθελες να κοιμάσαι για 10 ώρες αν βρισκόσουν στο πεδίο της μάχης ή σε μια περιοχή με μεγάλο αριθμό νυκτόβιων αρπακτικών», ισχυρίζεται, βρίσκοντας αναλογίες με τους φόβους λόγω κορονοϊού.
Ο ύπνος με διαλείμματα είναι αυτός που μπορεί να σε κρατήσει ζωντανό στο πεδίο της μάχης και το ίδιο κάνει ασυναίσθητα ο οργανισμός μας και στις μέρες της καραντίνας, παρά το γεγονός ότι ο εχθρός είναι εδώ αόρατος.
Επιπλέον, το στρες λόγω της αβεβαιότητας και της κλεισούρας δεν βοηθάει καθόλου, παρατηρεί πάντα η Prichard, επηρεάζοντας ακόμα και τα όνειρά μας.
Που γίνονται πιο ζωντανά και πιο περίεργα, αντικατοπτρίζοντας ακριβώς τις ανησυχίες μας…
