Για στήριξη της Μέρκελ στην Ελλάδα επειδή είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ σε γεωπολιτικά ευαίσθητη περιοχή κάνει λόγο ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών Χανς Γεργκ Σέλινγκ.

Σε συνέντευξή του στο νέο τεύχος του μηνιαίου περιοδικού «Forbes Austria», ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών κάνει λόγο για ανησυχίες στο θέμα της Ελλάδας, που προκαλεί το γεγονός ότι «όλοι μας δεν έχουμε καμία απάντηση και όλες οι προοπτικές τις οποίες έχουμε είναι δυσάρεστες».

Παρατηρεί δε, πως μία από αυτές, το σενάριο ενός Grexit, θα μπορούσε πλέον να το διαχειριστεί η ΕΕ, ωστόσο θα χρειαζόταν ένα νέο νόμισμα για την Ελλάδα, που θα είχε το ήμισυ της αξίας του ευρώ και κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε αύξηση του ελληνικού χρέους στο 400% του ΑΕΠ.

Μια δεύτερη προοπτική, όπως λέει, θα ήταν μια διαγραφή του χρέους, η οποία δεν θα είχε άμεσες επιπτώσεις στον προϋπολογισμό, αλλά -λόγω των μαζικών αναλήψεων- η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών- που το τελευταίο διάστημα ανέρχεται στα 78 δισεκατομμύρια ευρώ- θα εξανεμιζόταν μεμιάς.

Σε σχέση με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, ο Χανς Γεργκ Σέλινγκ αναφέρει ότι πρέπει να τον σεβαστεί ως συνομιλητή του, ότι τον θεωρεί πολύ έξυπνο άνθρωπο και ο οποίος του είναι προσωπικά συμπαθής, ενώ θεωρεί πως το συνολικό πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης είναι η πολιτική απειρία, αλλά ο Γιάννης Βαρουφάκης με την ευφυία του είναι εύκολα σε θέση να τα μάθει όλα.

Προειδοποιώντας πως χωρίς μεταρρυθμιστικά μέτρα η Ελλάδα δεν θα μπορεί να σταθεροποιηθεί μεσοπρόθεσμα, ο Σέλινγκ παρατηρεί ότι είναι αυτονόητο αυτό που ακούγεται συνεχώς, πως, δηλαδή, πρέπει να γίνει αποδεκτό το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών, ωστόσο, όπως σημειώνει και η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί ότι και ο ίδιος φέρει ευθύνη έναντι των ψηφοφόρων του και αυτοί δεν θέλουν πλέον να διαθέσουν περαιτέρω χρήματα για την Ελλάδα.

Ο ίδιος τονίζει ακόμη ότι η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις και μάλιστα με το κατάλληλο χρονοδιάγραμμα και τότε μπορεί να παραταθεί η πληρωμή μέρους του χρέους, επιπρόσθετα, όμως, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τα πλεονάσματα, που θα έχουν πραγματικά επιτευχθεί, σε επιθετικά και όχι αμυντικά μέτρα, όπως είναι η εγγύηση της κατώτατης σύνταξης.