Αν, υποθετικά μιλώντας πάντα, υπήρχε ένα μουσικό… μίξερ μέσα στο οποίο βάζαμε Metallica (της πρώτης περιόδου), Slayer (επίσης της πρώτης περιόδου), με φωνητικά που θυμίζουν κάτι από black metal τότε το αποτέλεσμα που θα έβγαινε θα είχε το όνομα «Death»! Μπορεί αυτό το… μίξερ να μην υπάρχει, ωστόσο, το υποτιθέμενο αποτέλεσμα πήρε «σάρκα και οστά» και αποτυπώθηκε με εκκωφαντικό τρόπο στο «Leprocy».

Ο δεύτερος δίσκος των Αμερικάνων μπορεί να χαρακτηρισθεί ιστορικός για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος, ωστόσο, είναι πως έδειξε το 1988 πώς θα είναι το death metal μερικά χρόνια αργότερα! Το πόσο σπουδαία είναι αυτή η δουλειά φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός πως φίλοι και εχθροί του συγκροτήματος λένε πως το «Leprocy» είναι ο πιο σημαντικός δίσκος της death metal σκηνής. Πρωτόγονη (για τα σημερινά δεδομένα) παραγωγή, βαρύς και ασήκωτος ήχος, ανατολίτικες κλίμακες, υπερηχητικές ταχύτητες, πάθος και ωμότητα τα κυριότερα χαρακτηριστικά ενός δίσκου που προκαλεί δέος ακόμα και σήμερα 27 χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Ο Chuck Schuldiner είναι ο άνθρωπος που έχει την πλήρη ευθύνη για τα όσα έφτιαξαν μέσα στα χρόνια οι Death. Ο… evil Chuck είναι ο ιθύνων νους και στο «Leprocy» καθώς κάνει τα πάντα στην πιο δημιουργική ίσως περίοδο της, δυστυχώς, σύντομης, ζωής του. Παίζει κιθάρα και… «ξεβράζει» από την κόλαση τα φωνητικά του. Δίπλα του, ο Rick Rozz στην κιθάρα, ο Terry Butler στο απίστευτης βαρύτητας μπάσο και ο «δαιμονισμένος» Bill Andrews στα τύμπανα.

Όταν μιλάμε για τόσο ακραίο ήχο και μάλιστα σε μία περίοδο που αυτά τα ακούσματα δεν είναι τόσο συνηθισμένα όσο σήμερα, είναι μάλλον άδικο να μιλάμε για charts πόσο μάλλον για εμπορικότητα. Παρόλα αυτά ο δίσκος πούλησε αρκετά και σίγουρα είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος αλλά και της συγκεκριμένης σκηνής, γενικότερα.

Ακούστε τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του δίσκου

Ξέρατε ότι…

… πριν οι Death πάρουν αυτό το όνομα, λεγόντουσαν «Mantas»

…το «Leprocy» ηχογραφήθηκε στα θρυλικά «Morrisound Recording studios» στη Florida των ΗΠΑ

… το 2014 το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε έχοντας επιπλέον πολλά ακυκλοφόρητα και live τραγούδια του συγκροτήματος

Δείτε εδώ τα θέματα του μουσικού αφιερώματος «Οι 100 δίσκοι που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική»