Όταν γεννήθηκε, οι γιατροί έδωσαν στη Roona Begum έδωσαν μόνο λίγους μήνες ζωής. Το κεφάλι της, που έφτασε σε μέγεθος τρεις φορές το μέγεθος του κεφαλιού ενός μέσου μωρού, είχε δέκα λίτρα επιπλέον υγρά μέσα, με αποτέλεσμα μετά βίας να μπορεί να κινείται.

Σήμερα οι γονείς της Roona είναι ευτυχισμένοι με τη μεταμόρφωσή της σε ένα χαρούμενο κοριτσάκι που του αρέσει να παίζει. Η μεταμόρφωσή της είναι θαύμα αλλά θαύμα είναι και το πώς επετεύχθη, καθώς τα χρήματα για τις χειρουργικές επεμβάσεις της συγκεντρώθηκαν από πολίτες που έδωσαν ό,τι ο καθένας μπορούσε σε ιστοσελίδα που έστησαν δύο άγνωστοι!

Η 15 μηνών Roona πάσχει από υδροκεφαλία. Λίγο μετά τη γέννησή της, σε ένα απομακρυσμένο χωριό στη βορειοανατολική Ινδία, το κεφάλι της άρχισε να φουσκώνει και τελικά διαγνώστηκε με βαριά μορφή της συγκεκριμένης πάθησης.

Το κεφάλι της έφτασε τα 94 εκατοστά- τριπλάσιο από αυτό ενός μέσου μωρού- και το δέρμα της τεντώθηκε τόσο που δυσκολευόταν να κλείσει τα μάτια της.

Λίγο καιρό μετά, οι γονείς της δεν μπορούσαν πια να τη μεταφέρουν πουθενά, ούτε καν να τη σηκώσουν.

Σήμερα ευτυχώς η ζωή είναι διαφορετική για το κοριτσάκι. Το κεφάλι της παραμένει πολύ μεγαλύτερο από το κανονικό αλλά έχει μικρύνει ούτως ώστε να μπορεί να το κινεί και να ανοίγει τα μάτια της.

Παρότι παραμένει για εκείνη επώδυνο το να σηκώνει το κεφάλι της, φαίνεται να απολαμβάνει την καινούρια της ζωή ενώ έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής στο χωριό της.

Η οικογένεια της Roona δεν μπορούσε να πληρώσει για τη θεραπεία της κι έτσι πολλές οργανώσεις κυκλοφόρησαν τις φωτογραφίες της ζητώντας βοήθεια.

Οι Νορβηγοί φοιτητές Jonas Borchgrevink και Nathalie Krantz ξεκίνησαν μία εκστρατεία online από την οποία συγκεντρώθηκαν 52.000 δολάρια, αναφέρει η Daily Mail.

Έπειτα από πέντε επεμβάσεις, το κεφάλι της μικρής έγινε 598 εκατοστά και η ζωή της έδωσε άλλη μία ευκαιρία.

«Εξεπλάγην όταν την είδα πρώτη φορά, δεν το περίμενα το κεφάλι της να είναι τόσο μεγάλο, παρότι είχα δει φωτογραφίες της», είχε δηλώσει ο Δρ Sandeep Vaishya, Διευθυντής Νευροχειρουργικής στο Fortis Memorial Research Institute, πριν τις επεμβάσεις.

«Όταν γεννήθηκε διερωτήθηκα γιατί τα παιδιά των φτωχών, όπως εμείς, έχουν τέτοια μοίρα», δήλωσε η μαμά της Roona. «Γιατί η μοίρα είναι τόσο σκληρή μαζί μας; Γιατί οι πλούσιοι που μπορούν να πληρώσουν για την ιατρική φροντίδα των παιδιών τους δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις;»

«Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης», εξηγεί, «πήγα στο γιατρό δύο φορές. Μία όταν ήμουν στον πρώτο μήνα της κύησης και μία στον έκτο. Δεν είχαμε λεφτά για να πάω περισσότερες φορές. Γέννησα με καισαρική και οι γιατροί μας είπαν να την μεταφέρουμε αλλού για θεραπεία. Αλλά δεν είχαμε καθόλου λεφτά…»

Ευγνώμων προς όλους όσοι βοήθησαν την κόρη του είναι ο μπαμπάς της, που βγάζει περίπου 2 ευρώ την ημέρα. «Δεν βρίσκω δουλειά κάθε μέρα, είναι δύσκολο να έχουμε έστω φαγητό οπότε η θεραπεία της θα ήταν απλά αδύνατη εάν δεν μας είχαν βοηθήσει», είπε.