Η σκόνη ακόμη δεν έχει κάτσει, μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό της Ιταλίας από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένα έθνος θρηνεί (πάντα ποδοσφαιρικά) για μια αποτυχία, που όμοιά της είχε να υπάρξει 60 ολόκληρα χρόνια. Τότε, το 1958, ο αποκλεισμός της «σκουάντρα ατζούρα» ήταν ο πρώτος στην ιστορία της. Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, χρειαζόταν απλά την ισοπαλία απέναντι στη Βόρειο Ιρλανδία, ώστε να πάρει την πρόκριση. Μετά την αναβολή της αναμέτρησης, λόγω μη έγκαιρης προσέλευσης του διαιτητή στο Μπέλφαστ, το παιχνίδι έγινε τελικά ένα μήνα μετά, με την Ιταλία να γνωρίζει την ήττα με 2-1 και να χάνει το εισιτήριο για τα γήπεδα της Σουηδίας. Το 1958 και τα 2018 θα μείνουν για πάντα ως δύο από τις πιο «μαύρες» χρονιές στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου. Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί στο παρελθόν και με άλλες υπερδυνάμεις, που υπέστησαν το σοκ του αποκλεισμού από την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. 1958: Ισπανία Εκτός από την Ιταλία, απούσα από τα γήπεδα της Σουηδίας το 1958 ήταν και η Ισπανία. Οι «φούριας ρόχας» μπορεί να μην είχαν αγωνιστεί ούτε στο προηγούμενο Μουντιάλ, όμως τέσσερα χρόνια μετά φάνταζαν ως φαβορί μέχρι και για την κατάκτηση του τροπαίου. Είχαν στις τάξεις τους τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της εποχής, Αλφρέδο Ντι Στέφανο, ενώ πολλοί από τους διεθνείς αγωνίζονταν στην Ρεάλ Μαδρίτης, που τότε είχε κατακτήσει πέντε συνεχόμενες φορές το κύπελλο πρωταθλητριών. Μία ισοπαλία κόντρα στην Ελβετία, στο ξεκίνημα των προκριματικών, έμελλε να στοιχήσει την πρόκριση στην Ισπανία, με την Σκωτία να τερματίζει πρώτη και να παίρνει το εισιτήριο για το Μουντιάλ. 1970: Αργεντινή Η μοναδική φορά που η «αλμπισελέστε» πήρε μέρος σε προκριματική φάση και δεν κατάφερε να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας βρισκόταν σε… σύγχυση, κάτι που μεταφέρθηκε και στους ποδοσφαιριστές, εντός αγωνιστικού χώρου, αφού μέσα σε μια διετία (1967-1969) άλλαξε τέσσερις (!) προπονητές. Οι δύο ήττες στα ισάριθμα πρώτα ματς των προκριματικών αποδείχθηκαν καθοριστικές, όμως ακόμα κι έτσι, η Αργεντινή είχε την ευκαιρία να προκριθεί, εφόσον νικούσε στο τελευταίο παιχνίδι το Περού. Το τελικό 2-2 στο Μπουένος Άιρες έστειλε στο Μουντιάλ του Μεξικού τους Περουβιανούς και την Αργεντινή να μαζεύει τις πληγές της από την μεγαλύτερη αποτυχία στην ιστορία της. 1974: Αγγλία Οκτώ χρόνια μετά τη μοναδική κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου από τα «λιοντάρια» ήρθε και η πρώτη αποτυχία τους να περάσουν το «σκόπελο» των προκριματικών. Αν και ξεκίνησαν με εκτός έδρας νίκη απέναντι στην Ουαλία, στη συνέχεια δεν κατάφεραν να επικρατήσουν σε κανένα άλλο παιχνίδι του ομίλου. Η Αγγλία είχε την ευκαιρία να προκριθεί, σε περίπτωση νίκης την τελευταία αγωνιστική, απέναντι στην Πολωνία, όμως οι δύο ομάδες έμειναν στο 1-1 και το εισιτήριο για τα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας πήραν οι Πολωνοί. 1978: Τσεχοσλοβακία Δύο χρόνια πριν το Μουντιάλ της Αργεντινής είχε κατακτήσει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ενώ δύο χρόνια μετά έφτασε στην 3η θέση της Ευρώπης. Ωστόσο, στο μεσοδιάστημα δεν κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου (μοναδική τέτοια περίπτωση στην ιστορία). Σε έναν όμιλο απέναντι σε δύο ομάδες της Μεγάλης Βρετανίας, την Σκωτία και την Ουαλία, η Τσεχοσλοβακία αξιοποίησε πλήρως την έδρα της (2 στα 2), όμως δεν κατάφερε να πάρει ούτε πόντο μακριά από τη χώρα της, με αποτέλεσμα να τερματίσει πίσω από την Σκωτία και να χάσει την πρόκριση. 1986: Ολλανδία Μετά από δύο συνεχόμενες παρουσίες στον τελικό της διοργάνωσης (1974, 1978), ακολούθησε μία πτώση για τους «οράνιε», μέχρι να στεφθούν πρωταθλητές Ευρώπης, το 1988. Μετά την απουσία από το Μουντιάλ του 1982 και το Euro του 1984, ακολούθησε μια ανανέωση για την εθνική Ολλανδίας. Μάρκο Φαν Μπάστεν, Ρουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ ενσωματώθηκαν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας τους, με τις «τουλίπες» να αποκτούν δυναμική και να φαντάζουν ξανά ως φαβορί. Σε όμιλο με Ουγγαρία, Αυστρία και Κύπρο, η Ολλανδία ήρθε δεύτερη, με αποτέλεσμα να μπει στη διαδικασία μπαράζ. Σε έναν άτυπο εμφύλιο των «κάτω χωρών» το Βέλγιο επικράτησε με 1-0 στο πρώτο ματς. Στον επαναληπτικό, η Ολλανδία έφτασε σε σκορ πρόκρισης, όμως στο φινάλε, οι φιλοξενούμενοι διαμόρφωσαν το τελικό 2-1 και με το εκτός έδρας γκολ πήραν την πρόκριση. 1994: Γαλλία

Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο «κάζο» στην ιστορία των προκριματικών. Δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, η Γαλλία είχε 13 πόντους, η Σουηδία 12 και η Βουλγαρία 10, με τους «τρικολόρ» να έχουν εντός τα δύο τελευταία ματς (Ισραήλ, Βουλγαρία), ενώ από τον όμιλο προκρίνονταν απευθείας στο Μουντιάλ των Ηνωμένων Πολιτειών οι δύο πρώτες ομάδες. Η ήττα με 2-3 από το Ισραήλ (με ανατροπή στο 83’ και στο 90’) «ταρακούνησε» τους Γάλλους, οι οποίοι, ωστόσο, εξακολουθούσαν να κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Τους αρκούσε απλά η ισοπαλία την τελευταία αγωνιστική, κόντρα στην Βουλγαρία, που στο μεταξύ νικούσε την Αυστρία. Το παιχνίδι της 17ης Νοεμβρίου εξελισσόταν ιδανικά για την Γαλλία, η οποία είχε προηγηθεί με τον Καντονά. Ο Κονσταντίνοφ ισοφάρισε για την Βουλγαρία, με το 1-1 να παραμένει μέχρι το 90’ και να εξακολουθεί να στέλνει τους γηπεδούχους στο Μουντιάλ. Μία λάθος μεταβίβαση, όμως, του Ζινολά έδωσε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενους να βγουν στην αντεπίθεση και με το δεύτερο γκολ του Κονσταντίνοφ να διαμορφώσουν το τελικό 1-2, «σκοτώνοντας» τους Γάλλους. Πηγή: gazzetta.gr