Ο τρόπος με τον οποίον έχει διαμορφωθεί το τοπίο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές και στα εθνικά πρωταθλήματα. Η Euroleague δείχνει να ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στα πεπραγμένα του αθλήματος στη γηραιά ήπειρο τόσο με τη διοργάνωση που φέρει το όνομά της όσο και με το Eurocup. Η FIBA, από την πλευρά της, βλέποντας ότι η κατάσταση ξεφεύγει από τα χέρια της, τα τελευταία χρόνια θέσπισε έναν δικό της θεσμό, στον οποίο φιλοξενεί και κάποια εμπορικά ονόματα (από την τρέχουσα σεζόν και την Μπάμπεργκ), ενώ της έδωσε το «βαρύ» όνομα του Champions League. Παράλληλα, «τρέχει» και μια δεύτερης ταχύτητας διοργάνωση, το Europe Cup.

Η αλήθεια είναι πως τα έσοδα της Euroleague για τις ομάδες της δεν τα φτάνει καμία άλλη διοργάνωση στην Ευρώπη, αλλά εκεί τα μπάτζετ είναι τεράστια σε σχέση με αυτών των ομάδων του Champions League και εκ των πραγμάτων οι ισολογισμοί καταλήγουν να είναι αρνητικοί. Όμως, αυτό δεν αποτρέπει τους ιδιοκτήτες τους να συνεχίζουν να επενδύουν στον θεσμό, καθώς είναι ό,τι πιο κερδοφόρο μπορεί να υπάρξει αυτήν τη στιγμή -τουλάχιστον σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια. Με έντεκα εγγυημένα συμβόλαια να υπάρχουν και με δεδομένο ότι οι άλλες ομάδες που εισέρχονται ανά σεζόν πρέπει να πληρούν… ειδικά κριτήρια, ουσιαστικά η Euroleague μετατρέπεται σε ένα κλειστό κλαμπ.

Τα ίδια μπάτζετ και οι ίδιες ομάδες συμμετέχουν -εκ των πραγμάτων- και στα εθνικά πρωταθλήματα, όπου γίνεται εύκολα αντιληπτό πως κυριαρχούν. Και αν στο ποδόσφαιρο το στοιχείο της έκπληξης μπορεί να υφίσταται και να βλέπουμε πρωταθλήτριες τύπου Λέστερ (έστω και σπάνια), στο μπάσκετ κάτι τέτοιο είναι σαφώς πιο δύσκολο, καθώς στις 99 από τις 100 περιπτώσεις ο καλύτερος είναι αυτός που κερδίζει. Έτσι, οι χώρες με παραπάνω από μια ομάδες στη Euroleague, έχουν σχεδόν νομοτελειακά να διαχειριστούν και μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των -κατά τα άλλα- συνεταίρων εκτός των συνόρων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Ισπανία με Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα, αλλά φυσικά και η Ελλάδα με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι «ερυθρόλευκοι» όσο και οι «μερένχες» έριξαν στο τραπέζι το θέμα της αποχώρησής τους από την εθνική Λίγκα, με τους πρώτους να είναι κοντά στο να το κάνουν πράξη.

Η στιγμή που το γυαλί ράγισε για τα καλά

Όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα, ο Ολυμπιακός έχει εδώ και αρκετά χρόνια παράπονα από τη διαιτησία. Μάλιστα, οι αντιρρήσεις είχαν να κάνουν και με το γεγονός ότι στα ματς με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό δεν ορίζονταν ρέφερι Euroleague. Γκόντας, Φούφης, Κορομηλάς και Παπαπέτρου είχαν τιμωρηθεί από την ΚΕΔ/ΕΟΚ και ουσιαστικά ήταν «κομμένοι», με αποτέλεσμα να προσφύγουν στο ΑΣΕΑΔ, όπου και δικαιώθηκαν. Από την άλλη, στα μεταξύ τους παιχνίδια σφύριζαν διαιτητές τους οποίους στο Λιμάνι θεωρούσαν ότι ευνοούν με τις αποφάσεις τους προς το «τριφύλλι».

Μετά από χρόνια διαμάχης με την Ομοσπονδία, ήρθε το παιχνίδι της 13ης Φεβρουαρίου για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. «Πράσινοι» και «ερυθρόλευκοι» θα έδιναν άλλη μια μάχη στη σεζόν, στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Οι φιλοξενούμενοι είχαν από την αρχή εκφράσει τους ενδοιασμούς τους για τον ορισμό Αναστόπουλου, Μάνου και Παναγιώτου. Κάποια σφυρίγματα, ιδίως στην αρχή του ματς, έφεραν την αντίδρασή τους. Έτσι, με το «τριφύλλι» να προηγείται με 15 πόντους στο ημίχρονο, από τον σύλλογο του Πειραιά ενημέρωσαν πως ως ένδειξη διαμαρτυρίας δεν θα βγουν στην επανάληψη.

Ακολούθησε ένα «ράλι» ανακοινώσεων και τοποθετήσεων, με την ΚΑΕ Ολυμπιακός να ενημερώνει ΕΟΚ και ΚΕΔ ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανέναν αγώνα εγχώριας διοργάνωσης στον οποίο θα οριστεί ένας εκ των διαιτητών οι οποίοι σφύριξαν την περίφημη -πλέον- αναμέτρηση Κυπέλλου. Επίσης, ξεκαθάρισαν πως δεν πρόκειται να κατέβουν και σε κανένα ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό, εάν δεν οριστούν ξένοι διαιτητές. Το αίτημά τους αυτό δεν έγινε δεκτό, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί ποτέ ο αγώνας της 17ης Μαρτίου μεταξύ των δύο «αιωνίων» στο ΣΕΦ, στα πλαίσια της Basket League. Το «τριφύλλι» πήρε το ματς στα γραφεία του ΕΣΑΚΕ με 0-20.

Η λύση της Αδριατικής Λίγκας και το συμβόλαιο

Όλα αυτά έκαναν τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο να ψάξουν τη διαφυγή σε άλλη συλλογική διοργάνωση, στην οποία ο Ολυμπιακός θα συμμετέχει και θα… προπονείται παράλληλα με τη Euroleague. Η πιο προσιτή λύση φαινόταν -και είναι- η Αδριατική Λίγκα, για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά κυρίως για τρεις. Αρχικά, επειδή είναι αρκετά κοντά στην Ελλάδα. Κατά δεύτερον, επειδή δεν είναι εθνικό πρωτάθλημα, αλλά πρόκειται για ένα συνεταιρισμό στον οποίον οι σύλλογοι που συμμετέχουν, το κάνουν με την υπογραφή συμβολαίου. Έτσι, δεν χρειάζεται οι Πειραιώτες να δημιουργήσουν κάποια αθλητική οντότητα εκτός συνόρων, αλλά απλώς πρέπει να «κουβαλήσουν» την ήδη υπάρχουσα. Και κατά τρίτον, επειδή εκεί θα είναι πιο απλό να τους δεχθούν, καθώς υπάρχει και προηγούμενο.

Ο λόγος για τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία είχε λάβει μέρος στον θεσμό που δημιουργήθηκε τη σεζόν 2001-02 δύο φορές. Αλλά, στη συνέχεια οι Ισραηλινοί αποχώρησαν, καθώς θεώρησαν ότι είναι καλύτερο για εκείνους να συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα που γίνεται εντός συνόρων της χώρας τους. Οι δύο συμμετοχές που είχε η «ομάδα του λαού» ήταν με μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους, ενώ ήρθε και ένας τίτλος. Η μια αφορά την περίοδο 2002-03, που τερμάτισε στη δεύτερη θέση (με πρωταθλήτρια τη Ζαντάρ από την Κροατία) και η άλλη την αγωνιστική χρονιά 2011-12, στην οποία κατέκτησε και τον τίτλο κόντρα στην Τσεντεβίτα (επίσης από την Κροατία).

Για να διασφαλίσει η Αδριατική Λίγκα ότι δεν θα έχει… νέα Μακάμπι, η οποία θα αποφασίσει να αποχωρήσει έτσι ξαφνικά, οι επιτελείς της ζήτησαν από τον Ολυμπιακό να μπει υπογραφή σε κλειστό τριετές συμβόλαιο. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Πειραιώτες ζήτησαν αυτό να είναι διετούς διάρκειας. Το τι θα συμβεί (και εάν συμβεί) θα ξεκαθαρίσει το επόμενο διάστημα. Η «ερυθρόλευκη» συμμετοχή στον θεσμό περνά από την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, με τη διαδικασία να αναμένεται αμέσως μετά την ολοκλήρωση των τελικών. Η ολοκλήρωση της σειράς ανάμεσα σε Ερυθρό Αστέρα και Μπούντουτσνοστ θα σημάνει την αυλαία για τη σεζόν 2018-19 και στο επόμενο διάστημα θα αποφασιστεί εάν θα γίνει το άνοιγμα προς Ελλάδα.

Στις συζητήσεις που έγιναν, ήταν λογικό να αναλυθούν και κάποια από τα ζητήματα που μπορεί να προκύψουν, όπως τα ταξίδια των ομάδων στην Ελλάδα και αυτό των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ολυμπιακός είναι σε θέση να εξασφαλίσει κάποιες χορηγίες για τον θεσμό, οι οποίες θα έρθουν παράλληλα με τη συμμετοχή του. Εφόσον κλείσει το deal και οι Πειραιώτες λάβουν μέρος στην Αδριατική Λίγκα, η διοργανώτρια Αρχή θα προσθέσει άλλες δύο ομάδες, ώστε να φτάσουν τις 14, ανέφεραν τα σχετικά ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών.

Η πάντα ανοικτή ελληνική επιστροφή και η Α2

Το ενδεχόμενο ο Ολυμπιακός να παίξει τελικά στην Αδριατική Λίγκα συγκεντρώνει το συντριπτικό ποσοστό των πιθανοτήτων. Ωστόσο, υπάρχει και η περίπτωση να μην προχωρήσει αυτό το σχέδιο, είτε γιατί δεν θα θέλουν τα μέλη του συνεταιρισμού, είτε γιατί ίσως να κάνουν πίσω οι «ερυθρόλευκοι». Το να μην θελήσουν οι υπόλοιποι Βαλκάνιοι τους Έλληνες, δεν πρέπει να αποκλειστεί, αλλά μοιάζει σίγουρο πως οι όποιες επιφυλάξεις υπάρχουν και έχουν να κάνουν με το οπαδικό κομμάτι, θα καμφθούν από το πολύ εμπορικό όνομα που θα φιλοξενεί η διοργάνωση.

Να αναφέρουμε εδώ ότι στο τρέχον πρωτάθλημα, εκτός από τους φιναλίστ Ερυθρό Αστέρα και Μπούντουτσνοστ, έλαβαν μέρος επίσης οι Παρτιζαν, ΚΚ Βελιγραδίου, Μέγκα Μπέμαξ (Σερβία), Τσεντεβίτα, Τσιμπόνα, Ζαντάρ (Κροατία), Κρκα, Ολίμπια Λιουμπλιάνα (Σλοβενία), Μόρναρ (Μαυροβούνιο) και Ιγκοκέα (Βοσνία/Ερζεγοβίνη). Μάλιστα, η ιστορική Ολίμπια υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία και η επίσης με «βαρύ» όνομα Ζαντάρ δίνει πλέι οφ με τη ΜΖΤ Σκοπίων. Κοινώς, μια πιθανή αναδιάρθρωση λόγω Ολυμπιακού ίσως φανεί βολική και για τον θεσμό.

Επίσης, όσον αφορά τους Πειραιώτες, προκειμένου να μην χάσουν την ιδιότητα του σωματείου στην Ελλάδα, η οποία έρχεται με την αγωνιστική απραξία για δύο σεζόν, υπάρχει η πρόθεση να συμμετάσχουν στις εγχώριες διοργανώσεις με… αναπτυξιακή ομάδα νεαρών παικτών, στα πρότυπα του ΝΒΑ. Έτσι, αθλητές όπως ο Ποκουσέφσκι θα πάρουν την ευκαιρία τους να αναδειχθούν και να διεκδικήσουν τη θέση τους στη μεγάλη ομάδα.

Η κατηγορία στην οποία θα παίξει ο Ολυμπιακός είναι το ζητούμενο αυτήν τη στιγμή. Και αυτό γιατί δεν έχει να κάνει με δική τους απόφαση, αλλά με τις εξελίξεις που θα προκύψουν τις επόμενες εβδομάδες. Και αυτές έχουν να κάνουν με το κομμάτι της διαιτησίας. Εάν στα επόμενα ματς τους και ιδίως στα πλέι οφ της Basket League οριστεί έστω και κάποιος από τους τρεις ρέφερι (Αναστόπουλος, Μάνου ή Παναγιώτου), τότε δεν θα κατέβουν. Αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που θα το κάνουν σε διοργάνωση της ΕΣΑΚΕ (και όχι της ΕΟΚ, όπως είναι το Κύπελλο Ελλάδας), κάτι που σημαίνει πως θα επέλθει ο αυτόματος υποβιβασμός. Αντίστοιχα, κάτι τέτοιο θα συμβεί εάν το σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ φτάσει μέχρι τον τελικό και εκεί δεν οριστούν ξένοι διαιτητές. Προς το παρόν, η τριάδα των «ανεπιθύμητων» δεν έχει μπει σε κανένα ματς, ούτε καν αυτό με την ΑΕΚ το Σάββατο (20/04) που υπήρχε πιθανότητα να συμβεί, με αποτέλεσμα να προκληθεί η επίσημη αντίδραση του Παναθηναϊκού. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει στο εγγύς μέλλον…

Η μεγάλη ζημιά στο ελληνικό μπάσκετ

Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει εύλογα το συμπέρασμα πως οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το μπασκετικό τμήμα των «ερυθρόλευκων», παρά τη φημολογία που είχε επικρατήσει το προηγούμενο διάστημα. Μάλιστα, και τα ρεπορτάζ από το Φάληρο σε αυτό συγκλίνουν. Κοινώς, υπάρχει σχέδιο από πλευράς της διοίκησης να προχωρήσει στις εναλλακτικές λύσεις. Όμως, αυτή η εξέλιξη είναι σίγουρο ότι θα κάνει ζημιά στο ελληνικό μπάσκετ, διότι ένα από τα δύο «βαριά» χαρτιά του δεν θα αγωνίζεται στις διοργανώσεις εντός συνόρων, τουλάχιστον με τους αθλητές που λογίζονται ως βασικοί και δεδομένα αποτελούν πόλο έλξης για το φίλαθλο κοινό.

Ουσιαστικά, ο Παναθηναϊκός θα παίζει για κάποια χρόνια… μόνος του, γιατί εκτός από την ΑΕΚ που επενδύει αυτήν τη στιγμή αρκετά στο άθλημα, αλλά ακόμη δεν μπορεί να φτάσει σε αυτό το επίπεδο -ειδικά με το χάντικαπ της μη συμμετοχής της στη Euroleague- δεν θα υπάρχουν ομάδες που μπορούν να βλέπουν στα ίσα τους «πράσινους». ΠΑΟΚ και Άρης δεν έχουν τη λάμψη τους παρελθόντος, ενώ τα οικονομικά του δεν είναι στο επίπεδο που απαιτείται για να πρωταγωνιστούν, Περιστέρι  και Προμηθέας Πάτρας δεν μοιάζουν με μεγέθη που μπορούν να μπουν στη μάχη του τίτλου, ενώ δεν υφίσταται και η ίδια δυναμική στις υπόλοιπες ομάδες, όπως παλαιότερα με Ηρακλή, Πανιώνιο, Μαρούσι και Σπόρτινγκ. Έτσι, η αποχώρηση του Ολυμπιακού θα αποτελέσει ένα μεγάλο πλήγμα, που θα αλλάξει άρδην τον χώρο του ελληνικού μπάσκετ.