Ο συγγραφέας της παρακμής Τσαρλς Μπουκόφσκι

Πραγματικό κομμάτι του περιθωριακού κόσμου που τόσο διεξοδικά περιέγραψε, ο παραγωγικότατος αμερικανός ποιητής, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος απεικόνισε γλαφυρά τη διαφθορά της αστικής ζωής και τους κατατρεγμένους της αμερικανικής κοινωνίας. Κι έτσι τα έργα του άσωτου Μπουκόφκσι δεν είναι γραμμένα με λέξεις, αλλά με συναίσθημα, εμπειρία και φαντασία, χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα, βίαιες περιγραφές και ωμή σεξουαλικότητα, προκαλώντας έτσι τα πουριτανικά ήθη της εποχής. Εργαζόμενος ως ανειδίκευτος εργάτης σε διάφορες δουλειές του ποδαριού και μετρώντας αμέτρητα ειδύλλια, τα οποία έπνιγε κατόπιν στο αλκοόλ και την ήπια παραβατικότητα, κατάφερε να μας χαρίσει χιλιάδες κυριολεκτικά ποιήματα, εκατοντάδες διηγήματα και έξι μυθιστορήματα, εκδίδοντας τελικά περισσότερα από 45 βιβλία! Ο «πρίγκιπας του αμερικανικού περιθωρίου», όπως τον αποκάλεσε το περιοδικό Time το 1986, μάγεψε το βιβλιόφιλο κοινό της Ευρώπης κυρίως, χαρίζοντας ωμές καταγραφές από φέτες ζωής που ανήκουν σε άλλους κόσμους, αυτούς που κρύβονται συνήθως στο σκοτάδι και το περιθώριο της ευημερούσας κοινωνίας… Πρώτα χρόνια Ο Χάινριχ Καρλ Μπουκόφσκι γεννιέται στις 16 Αυγούστου 1920 στο Άντερναχ της Γερμανίας ως γιος αμερικανού αξιωματικού και γερμανίδας νοικοκυράς, με το ζευγάρι να παντρεύεται άρον-άρον έναν μήνα πριν από τη γέννηση του μωρού. Στις 23 Απριλίου 1923 όμως η οικογένεια μεταναστεύει στην Αμερική και εγκαθίσταται στη Βαλτιμόρη, αποκαλώντας πια τον γιο τους με το πιο αμερικάνικο «Χένρι», το οποίο θα αλλάξει κατόπιν ο συγγραφέας σε «Τσαρλς». Το 1930 η φαμίλια θα μετακομίσει για άλλη μια φορά, τώρα στο Λος Άντζελες, την πόλη που θα ζήσει, θα λατρέψει και θα αποτυπώσει τόσο ανάγλυφα ο μικρός Τσαρλς χρόνια αργότερα σε αναρίθμητα γραπτά του. Ο αυστηρός και συχνά άνεργος πατέρας κακοποιεί περιοδικά τον γιο του, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, κάνοντας το αγόρι να κλειστεί στον εαυτό του και να παραείναι συνεσταλμένος στις συναναστροφές του. Τα γειτονόπουλα τον κοροϊδεύουν για τη βαριά γερμανική προφορά του, αλλά και τα ιδιαίτερα ρούχα που τον ανάγκαζαν να φορά οι γονείς του. Ταυτοχρόνως, οι δάσκαλοί του θεωρούν πως το παιδί πάσχει από δυσλεξία, παρά τους επαίνους για το χέρι του που έπιανε στη ζωγραφική. Κι έτσι ήδη από την πρώτη εφηβεία του ο Τσαρλς θα το ρίξει στο αλκοόλ, μυημένος από τον παιδικό του φίλο, γιο αλκοολικού χειρουργού. Ήταν η γένεση του χρόνιου αλκοολισμού του, ή, όπως το ήθελε εκείνος, της χρόνιας μεθόδου που θα τον έκανε να συμφιλιωθεί καλύτερα με τη ζωή και τον εαυτό του. Αποφοιτώντας από το σχολείο, ο Μπουκόφσκι έγινε δεκτός στο τοπικό πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, στο οποίο φοίτησε για δύο χρόνια πριν τα παρατήσει, εκεί στο ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου. Αφού το είχε σκάσει από το σπίτι του αρκετές φορές στα μικράτα του, ήταν πια έτοιμος για άλλη μια απόδραση, που θα τον φέρει στη Νέα Υόρκη για να κυνηγήσει το όνειρο της γραφής. Στις 22 Ιουλίου 1944, με τον φονικό πόλεμο να μαίνεται, ο Μπουκόφσκι είχε την πρώτη του συνάντηση με το FBI (από το οποίο θα γινόταν αργότερα στόχος χρόνιων παρακολουθήσεων): ήταν στη Φιλαδέλφεια όταν συνελήφθη για λιποταξία. Αφού κλείστηκε στη φυλακή για 17 μέρες, δεν πέρασε μετά τα ψυχομετρικά τεστ της στρατολογίας και πήρε έτσι την πολυπόθητη απαλλαγή στράτευσης… Πρώτα γραπτά Ήταν στα 24 χρόνια της ζωής του όταν έγραψε το πρώτο ολοκληρωμένο διήγημα, το «Aftermath of a Lengthy Rejection Slip», το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Story. Δύο χρόνια αργότερα ξαναχτυπά με το διήγημα «20 Tanks from Kasseldown», το οποίο δημοσιεύεται το 1946 σε περιθωριακή επιθεώρηση του καιρού και περνά απαρατήρητο. Αποθαρρυμένος ο Μπουκόφσκι από την υποδοχή των γραπτών του και απογοητευμένος από τα εκδοτικά κυκλώματα, σταμάτησε να γράφει για την επόμενη δεκαετία, μια εποχή που ο ίδιος περιέγραψε ως «δέκα μεθυσμένα χρόνια»! Αυτά τα «χαμένα χρόνια» θα λειτουργήσουν ωστόσο αργότερα ως βάση για τα ημι-αυτοβιογραφικά κείμενά του, καθώς το λογοτεχνικό του όχημα, ο χαρακτήρας Χένρι Τσινάσκι, δεν ήταν παρά το alter ego του ίδιου του Μπουκόφσκι. Τη δεκαετία αυτή ο ποιητής την περνά στον δρόμο, παρέα με το αλκοόλ και τους εφήμερους έρωτες, επιστρέφοντας περιστασιακά στο Λος Άντζελες. Αφού περιπλανήθηκε στην επικράτεια των ΗΠΑ και κανε αναρίθμητες δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει, στις αρχές του 1950 βρήκε δουλειά ως υπάλληλος του ταχυδρομείου του Λος Άντζελες, μια θέση στην οποία παρέμεινε για τρία χρόνια. Το 1955 λίγο έλειψε να πεθάνει, όταν αιμορραγικό επεισόδιο από έλκος στο στομάχι πήγε να του κόψει το νήμα της ζωής. Άπορος και χωρίς μία στην τσέπη, διακομίστηκε σε δημόσιο νοσοκομείο, σε ένα περιστατικό που πρέπει να του άλλαξε πορεία στη ζωή, γιατί βγαίνοντας από το νοσοκομείο άρχισε να γράφει και πάλι, αυτή τη φορά ασχολούμενος εξολοκλήρου με την ποίηση. Το 1957 παντρεύτηκε σχετικά απρόθυμα μια νεαρή ποιήτρια από το Τέξας, την Barbara Frye, χώρισαν ωστόσο έπειτα από 2 χρόνια. Μετά τον χωρισμό, ο Μπουκόφσκι αφιερώθηκε αποκλειστικά στην ποίηση και το ποτό… Δεκαετία του ’60 και λογοτεχνική φήμη Μέχρι το 1960 ο Μπουκόφκσι είχε ήδη επιστρέψει στα ταχυδρομεία του Λος Άντζελες, σε θέση γραφείου που κράτησε για περισσότερο από μία δεκαετία. Το 1962 πέθανε ο πρώτος μεγάλος του έρωτας, η Jane Cooney Baker, που τον άφησε βουτηγμένο στην απελπισία, καθώς ήταν η πρώτη από μια σειρά από μούσες που είχε στη ζωή του. Το 1964 υποδέχθηκε στη ζωή την κόρη του, τη Μαρίνα Λουίζ Μπουκόφσκι, καρπό του δεσμού του με τη «λευκομαλλούσα χίπισσα», όπως την έλεγε ο ποιητής, Frances Smith… Την ίδια εποχή δημοσιεύει μια σειρά από ποιήματά του σε underground αμερικανικά περιοδικά, ενώ από το 1967 αρχίζει να κρατά την «πικάντικη» στήλη που θα τον κάνει καταρχάς γνωστό, τις «Σημειώσεις ενός Πορνόγερου», για λογαριασμό του ανατρεπτικού περιοδικού του Λος Άντζελες Open City… Το 1969 ο Μπουκόφκσι αποδέχτηκε την πρόταση του εκδότη John Martin, ιδιοκτήτη του εκδοτικού Black Sparrow Press, να εγκαταλείψει τη θέση του στα ταχυδρομεία και να αφιερωθεί έναντι μικρής αμοιβής στη συγγραφή. Είναι το γεγονός που θα αλλάξει τον ρου της ζωής του! Ήταν 49 ετών όταν έγινε λοιπόν συγγραφέας πλήρους απασχόλησης, ολοκληρώνοντας το πρώτο του μυθιστόρημα μόλις έναν μήνα μετά την παραίτησή του. Το «Ταχυδρομείο» κυκλοφορεί αμέσως και ο Μπουκόφσκι συνεχίζει να δημοσιεύει ποιήματα και διηγήματα σε ανεξάρτητα περιοδικά και μικρές επιθεωρήσεις με καταιγιστικούς ρυθμούς. Την εποχή αυτή τα εφήμερα ειδύλλιά του γίνονται λογοτεχνικός μύθος, παρέχοντάς του άφθονο υλικό για την πένα του. Το 1976 ο Μπουκόφσκι γνώρισε τη Linda Lee Beighle, ιδιοκτήτρια εστιατορίου υγιεινής διατροφής, την οποία παντρεύτηκε τελικά το 1985 και πέρασε στην αθανασία ως «Σάρα» σε μια σειρά από διηγήματα και μυθιστορήματα του Μπουκόφκι… Λογοτεχνικό έργο Ο παραγωγικότατος Μπουκόφσκι συνέχισε να δημοσιεύει τη δουλειά του σε μικρούς εκδοτικούς και ανεξάρτητα περιοδικά και εφημερίδες από επιλογή μέχρι τον θάνατό του. Τα ποιήματά του εκδόθηκαν τελικά σε χωριστούς τόμους από τον παντοτινό συνεργάτη του, τις εκδόσεις Black Sparrow Press, ενώ δτη δεκαετία του 1980 δεν δίστασε να γράψει ακόμα και κείμενα για κόμικς! Ο Μπουκόφσκι μας χάρισε επίσης ζωντανές ηχογραφήσεις των έργων του: ξεκινώντας το 1962 από ραδιοφωνικό σταθμό του Λος Άντζελες, έκανε μια μακρά σειρά από ηχητικές καταγραφές της φωνής του να απαγγέλει ποιήματα και διηγήματα, κάτι που συνεχίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, το λογοτεχνικό του εισόδημα ήταν τέτοιο που του επέτρεψε να σταματήσει τις ραδιοφωνικές εκπομπές. Από τα κείμενά του ξεχωρίζουν το «Ιστορίες ερωτικής τρέλας», «Τοστ ζαμπόν», «70 χρόνια φαγούρα» και τα αυτοβιογραφικά ποιήματά του φυσικά, τα οποία εκδόθηκαν σε χωριστούς τόμους… Θάνατος Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι πέθανε στις 9 Μαρτίου 1994 χτυπημένος από λευχαιμία. Ήταν 73 ετών και είχε μόλις ολοκληρώσει το νέο του μυθιστόρημα, το «Αστυνομικό». Στην ταφόπλακά του γράφτηκε το «Μην προσπαθείς», η περίφημη συμβουλή που έδινε σε επίδοξους συγγραφείς για την έμπνευση και τη δημιουργία. Από τον θάνατό του κι έπειτα, ο Μπουκόφσκι έγινε αντικείμενο λογοτεχνικής κριτικής, με μια σειρά βιβλίων και ταινιών για τη ζωή του να κυκλοφορούν. Η δουλειά του εξάλλου είχε λάβει πολύ λίγη προσοχή από πλευράς λογοτεχνικής κριτικής, ένα διαχρονικό «αγκάθι» στη συγγραφική καριέρα του Μπουκόφσκι. Τα βιβλία του άλλωστε λατρεύτηκαν στην Ευρώπη, μη βρίσκοντας αντίστοιχη απήχηση στην Αμερική, όπου ένα μικρό αλλά φανατικό κοινό κράτησε ζωντανό το όνομά του στα λογοτεχνικά πράγματα των ΗΠΑ. Το κυρίως αυτοβιογραφικό του έργο περιλαμβάνει περισσότερα από 45 βιβλία ποίησης και πρόζας, καθώς και μυθιστορήματα, αντικατοπτρίζοντας μαεστρικά τον κόσμο του περιθωρίου, τα προσωπικά του βιώματα αλλά και η άναρχη σκοπιά της καθημερινότητας. Το ευρωπαϊκό κοινό είναι αυτό που αγκάλιασε ολόψυχα τον μεγάλο αμερικανό συγγραφέα, το έργο του οποίου έχει μεταφραστεί πλέον σε περισσότερες από 12 γλώσσες, με ένα μεγάλο μέρος των ποιημάτων και των διηγημάτων που είχε σκορπίσει σε αναρίθμητα περιοδικά να παραμένει εν πολλοίς αδημοσίευτο… Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr