Στα Τάρταρα, με τα οποία ολοκληρώνεται η μυθική Κοσμογραφία, είναι το «μέγα χάσμα» που το τρέμουν και οι ίδιοι οι θεοί, καθώς και τα Ύδατα της Στυγός, όπου οι αθάνατοι έδιναν όρκο ιερό στη φοβερή Ωκεανίδα όταν επιβαλλόταν. Γράφει η Χαρά Κιούση Τα λαμπερά της δώματα, στηριγμένα με κολώνες αργυρές στον ουρανό, βρέχονταν από τα νερά του υποχθόνιου ποταμού, που χάριζαν την αθανασία σε όποιον λουζόταν σ’ αυτά. Στα ‘Υδατά της επίσης έκαναν την ποινή τους και οι επίορκοι θεοί. Έτσι τιμωρούσαν τότε όποιον Άρχοντα είχε παραλείψει όρκο, να κείτεται σε κώμα εκεί στη Στύγα. Ο Παυσανίας είδε το νερό της επίγειας Στύγας να καταρρέει από ψηλό βράχο στο πετρώδες έδαφος των Αροανίων. «Μαυρονέρια» γίνονται και σήμερα τα νερά των θαλασσών με τους αμέτρητους πνιγμένους, στοιχείο που συνδέει παρελθόν και παρόν μέσα από την αξιόλογη χορευτική παράσταση του Παύλου Κουρτίδη. Η εννεαμελής ομάδα (φανερή η σημασία του αριθμού 9 για τις κοσμικές και βιολογικές λειτουργίες, καθώς και για τα εννιά μέρη του νερού γύρω από τη Γη, χωριστά από το δέκατο, το νερό της Στύγας) βουτά στον ιστορικό μας χρόνο επικοινωνώντας τους θεατές με την καταγωγή της φυλής μας. Η χορογραφία του Π. Κουρτίδη χαρακτηρίζεται από την προσωπική του ταυτότητα, που περικλείει και εκφράζει την δύναμη της καταγωγής του. Είναι μια οπτική αναπαράσταση τρόπον τινά, των παθών των ξεριζωμένων συνανθρώπων μας στον σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο. Οι χορευτές με γυμναστικές, ρυθμικές, κινήσεις αλλά και εκτελέσεις πολεμικού χαρακτήρα, με ρωμαλέα πατήματα σε μια ιεροτελεστία τέχνης, καταδεικνύουν τους συμβολισμούς και την μυθολογική αλληγορία της ζωής. Η γέννεση, ο θάνατος, ο έρωτας, η καταστροφή εξωτερικεύονται με μια πηγαία εσωτερικότητα. Πρόσωπα συγκινησιακά φορτισμένα, με έκδηλα συναισθήματα αγωνίας, πόνου, θλίψης,πένθους αλλά και χαράς, συνδέονται με πνεύμα ομαδικό. Η φόρτιση στις έμπυρες αισθήσεις των χορευτών αντανακλάται στον περιβάλλοντα εικαστικό χώρο, αποτέλεσμα επίπονης πολύμηνης προετοιμασίας. Μια ειδική κατασκευή που καταλαμβάνει τις διαστάσεις της σκηνής με νερό, όπου και χορεύουν οι πειθαρχημένοι καλλιτέχνες. Ακριβείς κινήσεις, αυτοσυγκέντρωση και σκληρή δουλειά που απαιτεί άριστη φυσική κατάσταση προς αποφυγή τραυματισμών, καθ’ όσον υπάρχουν απρόβλεπτοι παράγοντες κινδύνου, σ’ ένα χώρο υδάτινο και περιορισμένο. Η μεγαλόσχημη ιδέα του χορογράφου που έχει και την ευθύνη του συμβολικού φωτισμού (σκότος, φως, καταχνιά με αίσθηση τρισδιάστατη) είναι μια υπέροχη εμπειρία. Τα ηχητικά ερεθίσματα και τα πρωτότυπα μουσικά ποτάμια με προεξέχουσα τη λύρα λειτουργούν σαν «αποθεραπεία». Η μόνη μου επιφύλαξη είναι το μοιρολόι, δίχως βέβαια αυτό να αφαιρεί την αξία της υψηλής αισθητικής της παράστασης.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία, Χορογραφία, Φωτισμοί: Παύλος Κουρτίδης Μουσική Σύνθεση: Βασίλης Τσεντούρος Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη Βοηθός Χορογραφίας: Ζωή Σωτηροπούλου Οργάνωση Παραγωγής: Σοφία Καραγιάννη Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ Βίντεο: Ζαφείρης Χαϊτίδης Μοντάζ: Μαριάνθη Ματζίρη Φωτογραφία: Σταύρος Χαμπάκης Επί σκηνής: Παύλος Κουρτίδης, Ζωή Σωτηροπούλου, Ιωάννα Κορίνα Παλάσκα, Όλια Μουρουζίδου, Άγγελος Αντωνάκος, Alex Gotch, Στεφανία Σωτηροπούλου, Μαρία Βάθη, Ελενα Τσικαλά – Βαφέα Θέατρο ΠΚ, Κασομούλη 30, μετρό Ν. Κόσμος Τηλέφωνο Κρατήσεων: 210 9011677 Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.15 Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (γενική είσοδος), 13 ευρώ (φοιτητικό, παιδικό, άνω των 65), 10 ευρώ (ανεργίας, ατέλειες) * Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 15 ατόμων Έναρξη προπώλησης: 20 Μαρτίου Προπώληση: στο ταμείο του θεάτρου & στο www.pktheater.gr
