Υπάρχουν εφευρέσεις και εφευρέσεις, αυτές όμως έχουν φτιαχτεί αναμφίβολα για να εξοργίσουν την επιστήμη και να φέρουν τα πάνω-κάτω στα καλά τακτοποιημένο σύμπαν μας.

Για κάθε λοιπόν ανθρώπινο δημιούργημα με ξεκάθαρο και ρητό σκοπό σύλληψης και παραγωγής, υπάρχει άλλο ένα που φτιάχτηκε λες μόνο και μόνο για να κάνει κόμπο το μυαλό μας και να σε αφήνει να αναρωτιέσαι τι στο καλό συνέβη μόλις!

Εφευρέσεις χωρίς πρακτική σημασία δηλαδή (ή σχεδόν), που κυκλοφόρησαν απλώς και μόνο για να τεστάρουν τα όρια της ανθρώπινης περιπέτειας με τον Ορθό Λόγο.

Πράγματα δηλαδή όπως…

Το Gomboc

Το Gomboc είναι ένα αντικείμενο που απλά δεν μπορείς να το αφήσεις κάτω με λάθος τρόπο! Αν το κάνεις, θα γυρίσει αυτόματα και σχετικά θυμωμένα. Διαθέτει ένα και μόνο ένα σημείο ισορροπίας, χάρη στα πανέξυπνα μαθηματικά που κρύβονται πίσω από τη λειτουργία του, κι αν αυτό δεν μοιάζει και πολύ εντυπωσιακό, τότε τα 200 ευρώ που κοστίζει θα πείσουν και τον πλέον άπιστο για τη μαγεία που κρύβει!

Το Rattleback

Σαν το Gomboc, το Rattleback έχει φτιαχτεί για να κάνει τους άλλους να νομίζουν ότι είσαι μάγος. Το αντικείμενο έχει φτιαχτεί για να περιστρέφεται είτε από τη μία είτε από την άλλη φορά (ανάλογα με τον σχεδιασμό του) κι αν προσπαθήσεις να το περιστρέψεις από την άλλη, θα διαπιστώσεις ότι όχι μόνο ανθίσταται σθεναρά στη δύναμη που του ασκείς, αλλά θα περιστραφεί τελικά από την πλευρά που θέλει αυτό. Κι αυτό γιατί γράφει τη Φυσική εκεί που δεν πιάνει μελάνι!

Το «ανάποδο» σιντριβάνι

Πνευματικό παιδί του εφευρέτη James Dyson (ναι, του τύπου με τις ηλεκτρικές σκούπες!), ο μηχανικός έφτιαξε το γλυπτό για να δει απλώς αν γίνεται, άσχετα που του πήρε έναν χρόνο για να το κατασκευάσει. Με τίτλο που δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία («Wrong Garden»!), το σιντριβάνι αποκαλύφθηκε το 2003 και άφησε άπαντες με το στόμα ανοιχτό. Πώς γίνεται το νερό να τρέχει στον ανήφορο, αψηφώντας κάθε έννοια βαρύτητας; Το μυστικό είναι ο πεπιεσμένος αέρας που πυροδοτεί την παράλογη αυτή κίνηση του νερού, με την ψευδαίσθηση της φυσικής ροής να βασίζεται κατόπιν σε έναν περίπλοκο μηχανισμό…

Το αλεξίσφαιρο τζάμι μονής κατεύθυνσης

Δεν μιλάμε για θεωρητικό πρωτότυπο ή σχεδιασμό τρελού επιστήμονα, αλλά για πρακτικότατη εφαρμογή που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Το αλεξίσφαιρο κρύσταλλο μονής κατεύθυνσης αποτελεί γρίφο για τους φυσικούς καθώς είναι σε θέση να διατηρεί τη δομική του ακεραιότητα την ώρα που πυροβολείται από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις ταυτοχρόνως. Από τη μία πλευρά λοιπόν οι σφαίρες περνούν ανενόχλητα, από την άλλη όμως συναντούν τοίχο! Είναι η σύνθεση των υλικών και η διάταξή τους που κάνουν το ιδιαίτερο αυτό μαγικό, με τους εφευρέτες να σπάνε πράγματι δεσμούς με τα παλιά…



Το «αβίαστο» τσεκούρι

Το τεμάχισμα του ξύλου απαιτεί μούσκουλα ζηλευτά και τεχνική δεινότητα στα χέρια, εκτός κι αν τύχει φυσικά να έχεις αυτό το τσεκούρι. Κατασκευασμένο από τον φιλανδό εφευρέτη Heikki Karna, το Leveraxe μπορεί να μετατοπίζει ελαφρά το κέντρο βάρους του, κάτι που σημαίνει ότι όχι μόνο κάμπτει κάθε αντίσταση του ξύλου, αλλά το κάνει αβίαστα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και δύναμη φυσικά από τον επίδοξο ξυλοκόπο!

Η μηχανή που μαγειρεύει παγωτό

Φανταστείτε μια συσκευή ικανή να κρύψει μια ολόκληρη μπάλα παγωτού μέσα σε φρεσκοψημένη ζύμη. Όχι, δεν μιλάμε για την κουζίνα του Παραδείσου, αλλά για υπαρκτή πραγματικότητα! Το «Oxymoron Maker 2» εφευρέθηκε και σχεδιάστηκε από τον Andreu Carulla για λογαριασμό του φημισμένου ισπανικού εστιατορίου El Celler de Can Roca. Η λειτουργία του είναι μυστική και μόνο ένα υπάρχει στον κόσμο, κανείς δεν ξέρει λοιπόν ακριβώς πώς κάνει το μαγικό, να σφραγίζει δηλαδή μια μπάλα παγωτού μέσα σε φρεσκότατο μπριός σε δευτερόλεπτα, μην υπονομεύοντας φυσικά τη γεύση αλλά και τη σύνθεση των δυο τους. Η μηχανική ποτέ δεν ήταν νοστιμότερη…

Το ποτήρι που σου λέει τι περιέχει

Δεν θα ήταν υπέροχο αν το ποτήρι αναγνώριζε αυτόματα το περιεχόμενό του, κόβοντας έτσι κάθε συζήτηση και ενοχλητική εικασία για το τι πίνεις; Όχι, δεν μιλάμε για κόμικ επιστημονικής φαντασίας, αλλά για τα ποτήρια της Cipher! Το κομψό ποτηράκι μοιάζει διακοσμημένο με χιλιάδες μικροσκοπικές βούλες, όταν όμως το γεμίσεις με υγρό, τότε αυτομάτως κάποιες από τις τελείες εξαφανίζονται και αυτές που απομένουν γράφουν πια το όνομα του περιεχομένου! Και πριν ρωτήσετε, ναι, η υγρή μαγεία μπορεί να ξεχωρίσει ακόμη και τις διαφορές μεταξύ Coca Cola και Pepsi…

H Σούπερ Κούπα



Εδώ μιλάμε για ταξιδιωτική κούπα που δεν καταλαβαίνει από μπουνιές! Χρησιμοποιώντας αυτό που οι εφευρέτες της αποκαλούν «Smartgrip Technology», η Mighty Mug δεν μετακινείται από τη θέση της όταν θρονιαστεί σε κατάλληλη επιφάνεια, κάνοντας κάθε προσπάθεια πρακτικά αδύνατη. Η κατά τα άλλα κανονικότατη κούπα δεν απαιτεί καμία εξτρά κίνηση για να μετακινηθεί, συμπεριφέρεται δηλαδή σαν τις κούπες που ξέρουμε, όταν όμως προσαρμοστεί σε μια επιφάνεια, τότε δεν μετακινείται χιλιοστό! Χτύπα τη, κλότσα τη, ταρακούνησέ τη, δεν νιώθει από τέτοια. Πώς καταλαβαίνει όμως πότε πρόκειται για απλή προσπάθεια να τη σηκώσεις και πότε για τον αγκώνα σου που τη σπρώχνει κατά λάθος πάνω στο ολοκαίνουριό σου laptop; Κανείς δεν ξέρει, αν και οι φήμες λένε ότι συνεργάζεται με τον Σατανά για να αψηφά δυνάμεις, νιούτον και βαρύτητες!

Το σούπερ υδροφοβικό σπρέι

Χωρίς να γίνουμε ιδιαίτερα περιγραφικοί, όταν ένα αντικείμενο καλυφθεί με υδροφοβική επίστρωση, τότε δεν μπορεί πρακτικά να προσβληθεί από κανενός είδους υγρό! Και όταν λέμε από τίποτα το εννοούμε: νερά, λάδια, υγρά τσιμέντα, μπογιές, λάσπες, πετρέλαια και ό,τι άλλο σκεφτεί ο νους. Το εν λόγω σπρέι διατίθεται βέβαια μόνο για βιομηχανική και εμπορική χρήση, σε χονδρική δηλαδή. Αλλιώς θα το είχαμε ήδη χρησιμοποιήσει, καθώς οι εκπληκτικές του χρήσεις είναι ανεξάντλητες. Δεν θα είχατε ήδη ψεκάσει τις κάλτσες σας πριν πάτε για μπανάκι στη θάλασσα;



Το Starlite

Το Starlite είναι ένα ανθεκτικότατο στη θερμότητα πλαστικό που κατασκευάστηκε πίσω στη δεκαετία του 1980 από τον κομμωτή Maurice Ward! Μην αφήσετε βέβαια το γεγονός ότι ο τύπος είναι κομμωτής να σας κάνει να πιστέψετε ότι πρόκειται για φάρσα, καθώς μιλάμε για το είδος του πλαστικού που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. Αν βέβαια ξέραμε πώς να το φτιάξουμε. Έπειτα από αεροπορική τραγωδία το 1985, ο Ward αποφάσισε να φτιάξει ένα άκαυστο πλαστικό υλικό που να μην καταλαβαίνει από φωτιά. Και τα κατάφερε! Αφού το έδειξε στο κοινό, με το πείραμα να παραμένει μνημειώδες (είχε καλύψει ένα αυγό με Starlite και το έβαλε κατόπιν μπροστά από καμινέτο και όταν το έσπασε 5 λεπτά αργότερα, ήταν ακόμα ωμό), πέρασε από άπειρους ελέγχους, καθώς οι επιστήμονες παραήταν δύσπιστοι. Τι σε λέιζερ το έβαλαν, τι σε πιέσεις αντίστοιχες με πυρηνική έκρηξη το υπέβαλαν(!), το πράγμα δεν πάθαινε τίποτα. Κι έτσι η επιστημονική κοινότητα απεφάνθη ότι το υλικό θα ήταν πράγματι εξαιρετικά επωφελές για την ανθρωπότητα! Το μόνο κακό, ότι ο Ward έγινε παρανοϊκός ότι θα του έκλεβαν την ιδέα, κι έτσι έλεγε συνεχώς «όχι» σε πατεντάρισμα της εφεύρεσης αλλά και στα παχυλά συμβόλαια, καθώς ακόμα και ο αμερικανικός στρατός και η NASA τον προσέγγισαν, με τα εκατομμύρια που έπεφταν στο τραπέζι να παραείναι πολλά. Ο τύπος όμως αρνιόταν να υπογράψει σύμφωνα εχεμύθειας και πέθανε τελικά το 2011, παίρνοντας το μυστικό στον τάφο. Κι έτσι εκατοντάδες επιστήμονες προσπάθησαν μάταια να βρουν κατόπιν το μυστικό του υλικού του κομμωτή, το οποίο είχε μάλιστα φτιάξει χρησιμοποιώντας το μπλέντερ της κουζίνας του…