Σαν παιδί που μεγαλώνει στο Μόναχο προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Walter Schels επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το θάνατο, έχοντας δει θύματα δεκάδων αεροπορικών επιδρομών.
«Φοβόμουν τον θάνατο και τα φέρετρα σε όλη μου τη ζωή και απέφευγα να δω τυχόν νεκρά σώματα, ακόμα και εκείνα των γονιών μου», έγραψε μέσω email στο διαδικτυακό περιοδικό slate.com.
Αργότερα, όταν έγινε φωτογράφος, εργάστηκε σε μια σειρά με θέμα τη γέννηση, αλλά συνεχώς υπενθύμισε στον εαυτό του: «στο τέλος μιας γέννησης ακολουθεί πάντα ο θάνατος».
Ο Schels και η σύζυγός του, η δημοσιογράφος Beate Lakotta, είναι μαζί για σχεδόν δύο δεκαετίες. Από τη στιγμή που η Lakotta είναι 30 χρόνια νεότερή του, ο φωτογράφος φοβάται ότι, στατιστικά τουλάχιστον, υπάρχει η πιθανότατα να πεθάνει πρώτος. Για να αντιμετωπίσει αυτό το φόβο, μαζί με το φόβο του θανάτου, το ζευγάρι αποφάσισε να ξεκινήσει μια σειρά πριν από περίπου οκτώ χρόνια με τίτλο («Life after death») («Η ζωή πριν από το θάνατο»). Η σειρά αποτελείται από 26 ανθρώπους που το δίδυμο φωτογράφισε και πήρε συνέντευξη ενώσω βρίσκονταν μια ανάσα από το θάνατο, εξαιτίας της μη αναστρέψιμης κατάστασής τους. Τους φωτογράφησαν επιπλέον, και λίγο μετά το θάνατό τους…
