«Το αγόρι μου μού αποκαλύφθηκε ως τρανς γυναίκα – και δεν ήταν το τέλος του κόσμου». Η Taylor O’Connell, μια επίδοξη συγγραφέας που ζει στην Καλιφόρνια, μοιράζεται στο ozy.com την ιστορία της. Διαβάστε την προσωπική της μαρτυρία: «Ο Άλεξ, σύντροφός μου για περισσότερα από δύο χρόνια, υπήρξε πάντα ρομαντικός, με ένα απρόσμενο, άχαρο τρόπο όμως. Οπότε, τα άπειρα μηνύματα που άρχισε να μου στέλνει μέσα στα χαράματα, ενώ εγώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου στη Σανγκάη, χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα… μπορεί κανείς να το πει και κάτι απρόσμενο. Ίσως περισσότερο απρόσμενο ήταν το περιεχόμενο εκείνων των μηνυμάτων. Ο Άλεξ είχε μια συναισθηματική συνειδητοποίηση στη διάρκεια ενός ταξιδιού του με τον καλύτερό του φίλο. Αυτό που μου έστειλε ήταν: Θέλω να σε παντρευτώ. Αυτό κι αν ήταν κάτι το καινούργιο! Η πρώτη μου απάντηση δεν ήταν “ναι” ή “όχι”, αλλά… “γιατί;”. Μου εξήγησε ότι είχε κάνει μια σε βάθος συζήτηση με τον φίλο του, μια συζήτηση που είχε κάνει θαύματα. “Ειλικρινά, αισθάνομαι καλύτερα. Δε μπορούσα να φανταστώ ένα μέλλον για τον εαυτό μου. Όταν ήμουν νεότερος, φανταζόμουν πως το τέλος μου θα ήταν η αυτοκτονία και δεν μπορώ πραγματικά ακόμη και μεταφέρω το πώς απελευθερωμένος ένοιωσα χθες το βράδυ όταν σκέφτηκα το μέλλον μας μαζί…”. Η καρδιά μου φτερούγισε από μπερδεμένη ευτυχία όταν διάβασα τα μηνύματα. Η εξ αποστάσεως πρόταση γάμου όμως που έγινε μέσω smartphone, δεν ήταν η μεγαλύτερη εξέλιξη στη σχέση μας. Έξι βδομάδες νωρίτερα, το τότε αγόρι μου, είχε αποκαλυφθεί ως τρανς γυναίκα. Η αποκάλυψη δεν ήταν η απόλυτη έκπληξη. Είχε υιοθετήσει το στυλ “άντρογυναίκα” στο ντύσιμο και το μόνο στερεοτυπικό “αρσενικό” χαρακτηριστικό ήταν ότι του άρεσε να πίνει μπύρα. Περιστασιακά, έβαφε τα νύχια του και ξύριζε τα πόδια του. Μετά, εκείνος και οι φίλοι του, ανακάλυψαν πόσο τους άρεσαν οι φούστες όταν για πλάκα, του δάνεισα τη δική μου τις απόκριες. Η έλλειψη ανδρισμού του συντρόφου μου δε με ενοχλούσε και τόσο, μιας και μόλις είχα βγει από μια σχέση με έναν τύπο που είχε τρομερό άγχος με τον ανδρισμό του-αρνούνταν να φορά ροζ πουκάμισα και αγόρασε μοτοσικλέτα για να αποδείξει πόσο άντρας ήταν. Πριν αρχίσω να βγαίνω με τον Άλεξ, έβγαινα αποκλειστικά με άντρες. Όχι γιατί μου άρεσαν αποκλειστικά οι άντρες, αλλά μάλλον για να καταστείλω τη σύγχυση που ένιωθα για τη σεξουαλικότητά μου. Πάντα με έλκυαν και οι άντρες και οι γυναίκες- όταν μικρή ήμουν στην κατασκήνωση, η υπεύθυνη έπιασε εμένα και μια φίλη μου να αγγιζόμαστε, και άρχισε να ουρλιάζει ότι αυτά δεν ήταν για κορίτσια. Όταν μου είπε ότι ήταν τρανς, μείναμε ξύπνιοι όλο το βράδυ και κλαίγαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και λέγαμε πόσο αγαπιόμαστε. Συζητήσαμε την προοπτική μιας ανοιχτής σχέσης, αλλά κανείς δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα. Σε ένα σημείο, ο Άλεξ – το πιο ειλικρινές άτομο που γνωρίζω-, μου είπε πως θα έδειχνε κατανόηση αν ήθελα να διακόψω τη σχέση μας. Οι επόμενοι μήνες ήταν εξαντλητικοί. Ο Άλεξ είχε αγοράσει ένα σωρό από φορέματα και φούστες και ομολογώ δεν ήμουν και ιδιαίτερα άνετη. Προσωπικά, δεν με πειράζουν τα γυναικεία ρούχα, αλλά είχα άγχος για το τι θα έλεγαν οι άλλοι για μένα, ειδικά η οικογένειά μου. Αρκετά συχνά, η γνώμη των άλλων με επηρεάζει με πολλούς τρόπους, αλλά το να αφήσω τον έρωτα της ζωής μου γι’ αυτό; Τους επόμενους μήνες, τόσο εγώ όσο και ο Άλεξ παλεύαμε με την κατάθλιψη. Έφτασα στο συμπέρασμα ότι οι φόβοι μου για την απόρριψη από την οικογένεια, δεν ήταν τίποτα μπροστά στον τρόμο του να χάσω τη μοναδική αγάπη πάνω σε κάτι ηλίθιο όπως το φύλο. Ο Άλεξ ήταν πάντα δίπλα μου, όταν έχασα τη δουλειά μου, όταν με κατέβαλε έντονο άγχος… Γιατί κάποιος να πετάξει μια εκπληκτική σχέση, μόνο και μόνο επειδή ο σύντροφός του δεν “τηρεί” κάποια κοινωνικά πρότυπα; Το φύλο δεν αποτελεί πρόβλημα για μένα, αλλά όλο αυτό θα κάνει αρκετούς από τον περίγυρο να αισθάνονται άβολα. Ο κόσμος μπορεί να γίνει ένα τρομακτικό μέρος αν δεν είσαι λευκός και στρέιτ και φοβάμαι για την ασφάλεια του Άλεξ όταν φορά τα γυναικεία ρούχα. Αλλά επιπλέον έχω και ελπίδα. Ο Άλεξ και εγώ, ζούμε μαζί και σκοπεύουμε σύντομα να παντρευτούμε- ο γάμος μας θα γίνει όπως τα στρέιτ ζευγάρια για χάρη των οικογενειών μας. Δεδομένου του ομοφοβικού κλίματος σε αυτή τη χώρα (ΗΠΑ), πασχίζουμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας και να είμαστε μαζί ευτυχισμένοι».