Την τελευταία και καθοριστική της εβδομάδα, πριν την κρίσιμη ψηφοφορία της 26ης Ιουνίου, διανύει η προεκλογική αναμέτρηση στην Ισπανία, που θα κρίνει εάν θα σχηματισθεί και με ποιό σχήμα, μία νέα κυβέρνηση: στόχος που δεν επιτεύχθηκε στην προηγούμενη αναμέτρηση του Δεκεμβρίου, αφήνοντας τη χώρα να μετεωρίζεται σε ένα αβέβαιο κυβερνητικό και πολιτικό τοπίο.

Στη νέα τούτη προεκλογική αναμέτρηση, καθοριστικό και καταλυτικό στοιχείο αποτελεί η συντονισμένη κάθοδος, σε έναν εκλογικό κι ίσως κυβερνητικό συνασπισμό, των δύο μεγάλων κομμάτων της ισπανικής Αριστεράς, των Podemos και της Ενωμένης Αριστεράς (IU).

Και των δύο παρατάξεων οι αντίστοιχοι ηγέτες, ο Πάβλο Ιγκλέσιας κι ο Αλβέρτο Γκαρθόν είναι νέοι και χαρισματικοί και με την όλη παρουσία τους και την απ’ ευθείας επικοινωνία τους με την τοπική κοινωνία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κατορθώνουν να πείσουν ότι ενσαρκώνουν το καινούργιο στην πολιτική ζωή της χώρας, η οποία έχει τρωθεί τα τελευταία χρόνια από τα σκάνδαλα και την κακοδιαχείριση των οικονομικών, κοινωνικών, εργασιακών και αυτονομιστικών θεμάτων. Ήδη, η συμμαχία Unidos Podemos θεωρείται ότι θα καταλάβει τη δεύτερη θέση στις εκλογές, με μεγάλες πιθανότητες να είναι εκείνη που θα σχηματίσει την κυβέρνηση, σε περίπτωση που οι Σοσιαλιστές (PSOE), που οι σφυγμομετρήσεις τους δείχνουν να υποχωρούν στην τρίτη θέση, δεχθούν να συμπράξουν μετεκλογικά.

Η Μάιτε Μόλα είναι σημαντικό στέλεχος της κεντρικής επιτροπής της IU κι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς και μίλησε αποκλειστικά στον απεσταλμένο του ΑΠΕ-ΜΠΕ στην Ισπανία Γιώργη-Βύρωνα Δάβο. Εξήγησε τις προοπτικές στο πολιτικό μέλλον της Ισπανίας μετά τις εκλογές, το πρόγραμμα που προτίθεται το κόμμα της να υποστηρίξει σε περίπτωση κυβερνητικής εντολής στους Unidos Podemos, τις σχέσεις με τις Βρυξέλλες και την άποψή της για το προσφυγικό.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Στις εκλογές του Ιουνίου, τα δύο κόμματα της Αριστεράς αποφάσισαν να κατέλθουν στη μάχη για την ψήφο σ’ έναν κοινό συνασπισμό. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις ανεβάζουν τον συνασπισμό τούτο στη δεύτερη θέση. Όμως υπάρχουν ενδείξεις πως για να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση θα χρειασθεί κι η μετεκλογική στήριξη των Σοσιαλιστών (PSOE). Ποιές είναι οι προοπτικές νίκης και κατάκτησης της εξουσίας με βάση αυτά τα δεδομένα;

Οι προοπτικές κινούνται σε πολύ υψηλό επίπεδο, διότι σε τούτη τη σύμπραξη δεν συμμετέχουν μόνον δύο κόμματα, αλλά δίνουν το παρών κι άλλες παρατάξεις της Αριστεράς στην Ισπανία: ο EQUO, οι las Mareas (από τη Γαλικία) , οι Compromís (από τη Βαλένσια) κι οι En comú podém από την Καταλωνία…Το τι θα πράξουν κι οι Σοσιαλιστές παραμένει ένα ερώτημα, διότι έως τώρα η στάση που έχει τηρήσει το κόμμα κι η ηγεσία του δεν έχει γίνει πλήρως σαφής.

Ήδη από την απαρχή της εκλογικής τούτης συνεργασίας, πολλές φωνές εξέφραζαν φόβους για μία ιδεολογική και πολιτική απορρόγηση των άλλων αριστερών δυνάμεων από τους Podemos. Ιδίως μετά και τις δηλώσεις του Πάβλο Ιγκλέσιας ότι εκφράζει την υγιή σοσιαλδημοκρατία κι ότι οι Μαρξ κι Ένγκελς ήταν ουσιαστικά σοσιαλδημοκράτες, οι ανησυχίες τούτες εντάθηκαν. Εσείς τι πιστεύετε;

Η συμμαχία τούτη αποτελεί απλώς ένα εκλογικό μέτωπο και τίποτε παραπάνω.Η συμφωνία προβλέπει ότι κάθε μία από τις παρατάξεις κι οργανώσεις θα διατηρεί τα προγράμματά τους και τις ιδέες τους κι οι Ιγκλέσιας και Podemos θα εφευρίσκουν το πώς θα αυτοχαρακτηρίζονται και τις έννοιές τους. Εμείς η IU αποτελούμε μία αντικαπιταλιστική κι αντι-ιμπεριαλιστική δύναμη κι από εκεί και πέρα ο καθείς ας αναζητήσει το δικό του χώρο.

Με δεδομένη την ελληνική εμπειρία μήπως σας φοβίζει κι εσάς μία ενδεχόμενη αντίδραση και παρέμβαση των Βρυξελλών ενάντια σε μία κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ισπανία (ήδη πολλοί εντός των ιβηρικών τειχών κάνουν συγκρίσεις και με τη Βενεζουέλα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ).

Εκείνο, που τολμώ να πω ότι μας ανησυχεί περισσότερο είναι μην κυβερνήσει γι’ άλλη μία φορά το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Μαριάνο Ραχόι. Εμείς έχουμε διατυπώσει σαφείς ιδέες, δεν επιδιώκουμε και δεν θέλουμε συγκρίσεις με κανέναν. Σύνθημά μας είναι πρώτα ο απλός κόσμος και μετά τα χρέη και η Τρόικα να μείνει έξω από την Ισπανία. Είμαστε εμείς που θα χαράξουμε τη δική μας εμπειρία, που ευελπιστώ ότι θα βοηθήσει και μετέπειτα κι άλλες χώρες όπως η Ελλάδα.

Κατά πόσον θα μπορούσε μία τρικομματική κυβέρνηση (Podemos, IU,PSOE) να χαράξει και να εφαρμόσει μία πραγματικά αριστερή πολιτική, δεδομένου ότι οι Σοσιαλιστές βρίσκονται πολιτικά πιο κοντά στις Βρυξέλλες;

Για τώρα δεν πιστεύω πως μπορεί η κυβέρνηση να είναι έτοιμη, μόνο κερδίζοντας απλώς τις εκλογές ή εξασφαλίζοντας τον μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών. Μόλις αυτή η φάση έχει περάσει κι έχουμε τα στοιχεία, εμείς θα προβάλλουμε τα 50 προγραμματικά σημεία που έχουμε κοινά και επί τη βάσει αυτών θα επιχειρήσουμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση. Ωστόσο, εγώ μιλώ από την πλευρά της IU, εάν δεν υπάρξουν σαφείς θέσεις και δεσμεύσεις, ένα καθαρό πρόγραμμα, δεν προτιθέμεθα να συμμετάσχουμε σε καμμία τέτοια κυβέρνηση.

Σε περίπτωση νέου κυβερνητικού αδιεξόδου; Ποιά θα είναι η εναλλακτική;

Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο ξανά, το βλέπω αδύνατον.

Ποιές θα είναι οι προτεραιότητες μίας κυβέρνησης Podemos-IU, τόσο όσον αφορά τα υπαρκτά οικονομικο-κοινωνικά προβλήματα της Ισπανίας, αλλά κι όσον αφορά άλλα φλέγοντα ζητήματα, που άπτονται του καθεστώτος στις Αυτονομίες;

Αυτές οι προτεραιότητες θα είναι σαφώς τα 50 σημεία του εναλλακτικού μας προγράμματος, η κατάργηση του επονείδιστου άρθρου 135 του Συντάγματος (ΣτΜ. για την κατοχύρωση της Δημοσιονομικής Σταθερότητας, όπως απαιτούν οι Βρυξέλλες), η εγγύηση της πρώτης κατοικίας για όλους, οι επενδύσεις στους τομείς της απασχόλησης και των δημοσίων υπηρεσιών, τα σχέδια για την ισότητα ανδρών-γυναικών, η αναθεώρηση του χρέους ώστε να αποπληρωθεί μόνον το νόμιμο τμήμα του. Εν ολίγοις, αυτό που είπα, η πλήρης εφαρμογή των 50 κοινών σημείων που περιγράφονται στο πρόγραμμα, θα αποτελέσουν τη βάση της εφαρμογής της εναλλακτικής πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Κι η ακύρωση του άρθρου 135 θα δράσει ακριβώς υπέρ της ανάπτυξης των Αυτονομιών και των τοπικών αρχών.

Ποιά θα είναι η εξωτερική πολιτική που μία τέτοια κυβέρνηση θα ασκούσε έναντι των Βρυξελλών, της διατλαντικής εμπορικής συμφωνίας ΤΤΙΡ κλπ;

Κατ’ αρχάς πλήρης κι αδιαπραγμάτευτη απόρριψη της ΤΤΙΡ. Εμείς δεν θα την υπερψηφίσουμε και θα εμποδίσουμε να εφαρμοσθεί με την αρνητική μας ψήφο. Για τα υπόλοιπα, ισχύουν εκείνα που σας περιέγραψα και περιέχονται στο εκλογικό μας πρόγραμμα, σ’ αυτό το σημείο θα παραμείνουμε αταλάντευτοι—ειδεμή δεν προτιθέμεθα να συμμετάσχουμε σε μία κυβέρνηση.

Από καιρού η Ισπανία ώφειλε να έχει συμμορφωθεί ως προς την συμφωνία για την υποδοχή προσφύγων. Πλην όμως κάτι τέτοιο έως τώρα δεν υλοποιήθηκε. Πώς θα απαντήσει μία νέα κυβέρνηση της Αριστεράς σ’ αυτήν την υποχρέωση;

Για εμάς, οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι, όλοι τους. Εμείς θα εργασθούμε προς την κατεύθυνση του κατευνασμού και τερματισμού του πολέμου ση Συρία και για την ακύρωση του απάνθρωπου Συμφώνου ΕΕ-Τουρκίας, που καταπατά κάθε βασική έννοια ανθρωπίνου δικαιώματος. Εμείς θα καταργήσουμε τον φράκτη στη Μελίλια, που αποτελεί το δικό μας όνειδος, σε μία χώρα όπως η Ισπανία που πάντοτε στάθηκε χώρα υποδοχής μεταναστών και κατατρεγμένων.