Για την ικανότητά του να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διερωτάται η συντηρητική εφημερίδα Frankfurter Allgmeine Zeitung.

Όσοι τον συνόδευαν στο αεροπλάνο για το Σεντάι της Ιαπωνίας για τη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών των G7 έζησαν έναν άνθρωπο που εκπέμπει χαρά και ικανοποίηση για τη δουλειά του. Αλλά για πόσο ακόμα διερωτάται η εφημερίδα της Φρανκφούρτης.

Σε δεκαέξι μήνες θα γίνουν εκλογές. Κατά τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης ο Σόιμπλε θα είναι 75 ετών. Πολιτικοί φίλοι και αντίπαλοι αναρωτιούνται συνεχώς αν θα συνεχίσει ή θα σταματήσει. Στο Βερολίνο δεν μπορούν να υποθέσουν ούτε αν θα μπορέσει να αντέξει ακόμα μια βουλευτική περίοδο, αλλά ούτε και να φανταστούν ότι θα σταματήσει αφού η πολιτική είναι η ζωή του, όπως γράφει χαρακτηριστικά η FAZ, η οποία κάνει μια αναδρομή στην πολιτική του καριέρα. Ο Σόιμπλε είχε επιστρέψει λίγες βδομάδες μετά την επίθεση εναντίον του στην δουλειά του και ανέλαβε την ηγεσία του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Μετά τον Κολ έγινε μεν πρόεδρός του, αλλά έχασε τη θέση του λόγω του σκανδάλου δωροδοκίας του κόμματός του και διάδοχός του έγινε η Άνγκελα Μέρκελ. Το 2005 έγινε υπουργός Εσωτερικών και το 2009, αυτό που πάντα επεδίωκε, δηλαδή υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού με τους σοσιαλδημοκράτες.

Ο Σόιμπλε κατάφερε να ισοσκελίσει τον κατά 80 δισ. ευρώ ελλειμματικό γερμανικό προϋπολογισμό και έμελλε να αντιμετωπίσει μετά από λίγους μήνες την ελληνική κρίση. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή οι δυνάμεις του εγκατέλειψαν τον θεληματικό αυτό άνθρωπο, όπως τον χαρακτηρίζει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, και έπρεπε όντας καθοδόν προς μια κρίσιμη συνάντηση στις Βρυξέλλες να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Την δύσκολη αυτή στιγμή σκέφτηκε να παραιτηθεί, αλλά τον απέτρεψε η καγκελάριος Μέρκελ η οποία τηλεφώνησε στη σύζυγό του και της είπε ότι μπορεί να απόσχει των καθηκόντων του όσο καιρό χρειαστεί. Μπορεί να τον περιμένει. Τον χρειάζεται. Αυτή η πράξη φαίνεται πως ήταν καθοριστική για τη μεταξύ τους σχέση. Μετά τον δύσκολο πρώτο χρόνο ο Σόιμπλε γινόταν ολοφάνερα καλύτερα. Πέτυχε το μηδενικό έλλειμμα και κατάφερε τουλάχιστον να περιορίσει την κρίση στην Ευρωζώνη. Μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας συνεχίζεται η ατελείωτη αυτή ιστορία. Ο επόμενος γύρος της συνεχίζεται την επόμενη Τρίτη στις Βρυξέλλες.

Μπορεί ο Σόιμπλε όμως να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του υπουργείου Οικονομικών και μάλιστα καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι; Ο Σόιμπλε γνωρίζει ότι η κοινή γνώμη θα θέσει τέτοια ερωτήματα. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ο Σόιμπλε θα πάρει θέσει δημόσια για το θέμα αυτό όσο γίνεται αργότερα. Αν το κάνει στις επόμενες μέρες θα προκαλέσει μια μακρά συζήτηση κατά τις καλοκαιρινές διακοπές. Αν γνωστοποιούσε την απόφασή του να αποχωρήσει θα γινόταν αυτό που αποκαλούν οι Αμερικανοί «lame duck» (καμμένο χαρτί). Αν αντίθετα περιμένει μπορεί να ελπίζει ότι θα τον βοηθήσει ο Πρόεδρος Γιόακιμ Γκάουκ, ο οποίος είναι κατά τι μεγαλύτερος, 76 ετών. Αν αποφασίσει να είναι ξανά υποψήφιος, όπως τον πιέζουν όλα τα κόμματα, τότε ο Σόιμπλε θα μπορεί να παραπέμψει στο παράδειγμά του.