Νέα ευκαιρία στη ζωή για το αγόρι που δεν μπορούσε να κρατήσει το κεφάλι του όρθιο

Την ιστορία του 40χρονου Claudio Viera de Oliveira από τη Βραζιλία, που πάσχει από αρθρογρύπωση, θυμίζει η περίπτωση και του 13χρονου Mahendra Ahirwar από την Ινδία. Το αγόρι γεννήθηκε με μια σπάνια διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα το κεφάλι του να κρέμεται σε γωνία 180 μοιρών επειδή οι μύες του είναι πολύ αδύναμοι στο λαιμό. Οι γονείς του, ο 41χρονος Mukesh Ahirwar και η 36χρονη Sumitra Ahirwar επισκέπτονταν επί χρόνια διάφορους γιατρούς με την ελπίδα να βρεθεί μια λύση για το παιδί τους αλλά μάταια, κανείς δεν μπορούσε να τους βοηθήσει. Ήταν τόσος ο πόνος του και οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε που έλεγαν πως θα προτιμούσαν πια να τον δουν να πεθαίνει παρά να συνεχίζει να βασανίζεται με τον τρόπο αυτό. Μέχρι που βρέθηκε ο χειρουργός Rajagopalan Krishnan από το νοσοκομείο Apollo Hospital στο Δελχί, ο οποίος ανέλαβε να εγχειρήσει το αγόρι. Για να γίνει αυτό ωστόσο χρειάστηκε η σωτήρια παρέμβαση της Julie Jones, μιας μητέρας από το Λίβερπουλ που κατάφερε μέσω crowd-funding να συγκεντρώσει περισσότερα από 15.000 ευρώ. Η ιστορία του αγοριού προβάλλεται στην εκπομπή «Extraordinary People» του Channel 5 και η κάμερα ακολουθεί την οικογένειά του καθώς ταξιδεύει από το χωριό της στην πρωτεύουσα της Ινδίας για να υποβληθεί ο Mahendra στη σοβαρή επέμβαση- που μπορεί να απειλήσει και τη ζωή του. Ο Δρ Krishnan εργαζόταν για το βρετανικό σύστημα υγείας επί 15 χρόνια πριν επιστρέψει στην Ινδία και με την ομάδα του χειρούργησαν τον Mahendra στο μπροστινό μέρος του λαιμού του. Η σπονδυλική του στήλη έμεινε εντελώς εκτεθειμένη λόγω του πολύ λεπτού δέρματός του. Το αγόρι έμεινε στο χειρουργείο επί δέκα ώρες καθώς η ιατρική ομάδα αφαιρούσε οστά από το λαιμό του και τα αντικαθιστούσε με οστικό μόσχευμα από τη λεκάνη του τοποθετώντας παράλληλα μια μεταλλική πλάκα που θα κρατά το λαιμό όρθιο. Ο Mahendra ήταν απολύτως εξαρτημένος από τη μητέρα του για να ντυθεί, να πλυθεί και να ντυθεί. Όσο τα μικρότερα αδέλφια του ήταν στο σχολείο και ο μεγαλύτερος αδελφός του αναζητούσε δουλειά, εκείνος έμενε μόνος στο σπίτι. Ακόμα και τους φίλους του μόνο να τους κοιτούσε μπορούσε όταν έπαιζαν, αφού ο ίδιος δεν μπορούσε να συμμετάσχει. Όταν η ιστορία του έφτασε στα αυτιά της Julie Jones εκείνη αποφάσισε να βοηθήσει. «Ήταν τραγικό. Το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν ο δικός μου γιος και πώς θα ένιωθα αν εκείνος περνούσε ό,τι περνούσε και ο Mahendra», εξηγεί. «Πολλοί μιλούσαν για βοήθεια αλλά κανείς δεν έκανε κάτι. Έτσι αποφάσισα να ανοίξω λογαριασμό σε ιστοσελίδα crowd-funding». Μέσα σε 28 ημέρες συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 15.000 ευρώ αλλά ποτέ δεν φανταζόταν πως οι ενέργειές της θα οδηγούσαν τελικά στο χειρουργείο. Τρεις ημέρες μετά την επέμβαση η γυναίκα ταξίδεψε στο Δελχί για να γνωρίσει τον Mahendra από κοντά. «Δεν ήμουν προετοιμασμένη για την αγάπη που θα ένιωθα για εκείνον. Ήταν απίθανο να γνωρίζω από κοντά το αγόρι που είχα δει μόνο από φωτογραφίες, ήταν εκπληκτικό. Δεθήκαμε πολύ, στεναχωρήθηκα πολύ που μπορεί να μην τον ξαναδώ ποτέ». Δύο εβδομάδες αργότερα ο Mahendra έκανε το ταξίδι της επιστροφής στο χωριό του. Ανώνυμος τού προσέφερε αναπηρικό αμαξίδιο και πλέον το αγόρι γράφει, βλέπει τηλεόραση και παίζει με τους φίλους του. Θα πρέπει να επισκεφθεί πολλές φορές ακόμα τον Δρ Krishnan αλλά το μέλλον του δείχνει σίγουρα πιο φωτεινό. «Δεν είχα καμία ελπίδα να βελτιωθεί η ζωή μου αλλά τώρα είμαι καλά, θέλω να επιτύχω στη ζωή μου, έχω όνειρα», εξομολογείται το αγόρι.