«Νά ‘ταν η ζήλεια ψώρα…». Παροιμία που ταιριάζει «γάντι» στη περίπτωση των Βρετανών, οι οποίοι φαίνεται ότι ένιωσαν μειονεκτικά με το γεγονός ότι δεν είχαν και εκείνοι κάτι τόσο επιβλητικό, όπως ο Πύργος του Άιφελ που είχαν οι γείτονές τους οι Γάλλοι.
Ο Πύργος του Άιφελ, κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γκουστάβο Άιφελ, έχει ύψος 325 μέτρα και βάρος 10.100 τόνους. Όταν λοιπόν έριξε τη σκιά της η «σιδηρά κυρία» του Παρισιού, και έγινε διάσημη στα πέρατα του κόσμου, προκάλεσε τον φθόνο σε άλλες χώρες. Μια από αυτές ήταν και η Βρετανία, η οποία ήθελε να χτίσει το δικό της «μεγαλύτερο και καλύτερο», τον Πύργο του Άιφελ του Λονδίνου.
Η ιδέα, ξεκίνησε από το μέλος του βρετανικού κοινοβουλίου, Σερ Edward Watkins, ο οποίος φέρεται ότι είπε το περίφημο «αν κάτι μπορεί να κάνει το Παρίσι, το Λονδίνο θα το κάνει μεγαλύτερο!». Μάλιστα, είχε και το θάρρος, να ζητήσει από τον Γκουστάβο Άιφελ να κατασκευάσει τον πύργο, ωστόσο εκείνος αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι οι συμπατριώτες του θα στραφούν εναντίον του και πως είχε μια εικόνα να προστατέψει ως καλός Γάλλος. Έτσι, οι Βρετανοί θέλησαν να αναθέσουν μέσω διαγωνισμού, το 1890, τον σχεδιασμό του «Μεγάλου Πύργου του Λονδίνου».
Παρακάτω βλέπετε τα σχέδια που κατατέθηκαν, συνολικά 68, και που τελικά ξεχώρισε το νούμερο 37. Πράγματι, το όνειρο του Watkins έγινε πραγματικότητα όταν ξεκίνησε η φιλόδοξη αυτή κατασκευή, το 1893, στο χώρο που τώρα στέκει το στάδιο Γουέμπλεϊ. Ωστόσο, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, δημόσιας στήριξης το έργο εγκαταλείφθηκε και τελικά γκρεμίστηκε με δυναμίτη, το 1907.
