Πρωί Κυριακής, σηκώνεσαι από το κρεβάτι και προετοιμάζεσαι για τον αγώνα. Κάποτε τα ματς παιζόντουσαν μεσημέρι με ήλιο. Μετά έγιναν μεσημέρι και απόγευμα. Τώρα είναι πρωί, μεσημέρι και βράδυ μιας και το τηλεοπτικό προϊόν πρέπει να είναι προσβάσιμο από όλους και να μεταφέρεται σε όλους. Με το αζημίωτο φυσικά, το ποδόσφαιρο δεν είναι λαϊκό σπορ πλέον. Μόνο «λαϊκό» όπιο που κοστίζει όσο ένα ακριβό ναρκωτικό στη πιάτσα. Αυτό επιτάσσει το «μοντέρνο ποδόσφαιρο» και όσοι κινούνται, παρασιτούν και πλουτίζουν από αυτό. Ο Τζον (δεν υπάρχει επίθετο και κατά πάσα πιθανότητα ούτε το «Τζον» είναι πραγματικό όνομα) κάθεται στις κερκίδες του Βολκπαρκστάντιον του Αμβούργου και παρακολουθεί την ομώνυμη ομάδα να ηττάται για μια ακόμα αγωνιστική και τους φιλοξενούμενους οπαδούς ν’ αναφωνούν «η 2η εθνική έρχεται για σας στο Αμβούργο». Παρόλο που είναι ένα από τα πλέον καταζητούμενα άτομα στον κόσμο μπορεί ακόμα να πίνει τις μπύρες του και συμπεριφέρεται σαν απλός οπαδός. Έτσι και αλλιώς αυτό που θέλει ο Τζον είναι να καταστραφεί το «modern football» και η δική του συνεισφορά στο «Against Modern Football» είναι η ιστοσελίδα footballleaks2015.wordpress.com μέσω της οποίας δίνει στη δημοσιότητα έγγραφα που αποδεικνύουν τον πακτωλό χρήματος που διακινείται μεταξύ ποδοσφαιριστών, ατζέντηδων, προέδρων, off shore εταιριών τις περισσότερες φορές «κάτω» απ’ το τραπέζι. Γεννημένος στην Πορτογαλία, ο Τζον μιλάει 5 γλώσσες και του αρέσει να περνάει καλά. Χωρίς απαραίτητα να επιδεικνύει πλουτισμό ή κάτι παρόμοιο. Αρκετή μπύρα να έχει και όλοι όσοι είναι στην παρέα του θα διασκεδάσουν με τις ιστορίες του. Δε θα μείνει ποτέ για πολύ καιρό σε ένα μέρος. Έχει κινήσει το ενδιαφέρον της αστυνομίας, εισαγγελέων και εφοριακών σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Αυτός ωστόσο κάθεται χαλαρός, μετά τον αγώνα, σε έναν καναπέ και πίνει τον καφέ του. Έχει μπροστά του δύο οθόνες υπολογιστή και δίπλα του ένα λάπτοπ. Χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα που έχουν στα χέρια τους εγκληματολόγοι για να βρίσκουν παρανομίες που διαπράττονται ηλεκτρονικά. Τώρα έχει «βάλει στο μάτι» τον ιδιοκτήτη μιας εταιρίας βιτρίνας στη Μάλτα. Θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητα του. Πλέον δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του. Βλέπει μόνο δεδομένα στο μόνιτορ. 
«Για να πέσουν οι μάσκες και ν’ αποκαθηλωθούν τα είδωλα»
Την άνοιξη του 2016 ο Τζον ήρθε σε επικοινωνία με το γερμανικό περιοδικό Spiegel γιατί ήθελε η έρευνα του για τη μαφία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να βρει τον δρόμο της προς την δημόσια σφαίρα. Μέσα στα γνήσια έγγραφα που παρέδωσε στους σκληρούς του δίσκους, που μεταξύ άλλων συμπεριλάμβαναν, παράνομες συμφωνίες μεταξύ εταιριών αθλητικού μάρκετινγκ και ποδοσφαιριστών, αλλά και λογιστικά κόλπα που χρησιμοποιούν οι πολυεκατομμυριούχοι παίκτες για να ξεγελούν την εφορία. Το παραδοτέο υλικό που απέκτησε το Spiegel είναι εντυπωσιακό: 8 σκληροί δίσκοι με emails, αρχεία word και excel, συμβόλαια και φωτογραφίες. Τα αρχεία φτάνουν ημερολογιακά μέχρι το 2016 και πλησιάζουν το 1,9 terabyte μνήμης. Για όλα αυτά ο δημιουργός του Football Leaks δεν ζήτησε χρήματα από το περιοδικό. Παρόλο που οι ατζέντηδες που τον πλησίασαν για να του κλείσουν το στόμα του υποσχέθηκαν αμοιβή μέχρι και 650.000 ευρώ. Αν κάποιος ψάχνει να βρει την «ποδοσφαιρική» εξήγηση γιατί ο Λιονέλ Μέσι έχει κερδίσει 5 φορές τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στον κόσμο και ο Κριστιάνο Ρονάλντο τον ακολουθεί, ή γιατί ο πρώτος σκόραρε 50 γκολ σε μία σεζόν, μάλλον θα ψάχνει για αρκετό καιρό ακόμα. Στην πραγματικότητα δε θέλει να μάθει πως το αγαπημένο του είδωλο έχει γλυτώσει εκατομμύρια ευρώ από αφορολόγητες αμοιβές οι οποίες δεν φαίνονται πουθενά. Ή τουλάχιστον «μαγειρεύονται» με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται νόμιμες. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δίνει απλόχερα τέτοιου είδους ευκαιρίες άλλωστε. Ο άσσος της Μπαρτσελόνα αναγκάστηκε να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για φοροδιαφυγή και εν τέλει τιμωρήθηκε με 21 μήνες φυλακή με αναστολή και πρόστιμο 2 εκατομμυρίων ευρώ. 
«Το σύστημα είναι τελείως διεφθαρμένο»
Το δίκτυο «Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Ερευνητών» ή αλλιώς «EIC» είναι στην πραγματικότητα μία συνεργασία δημοσιογράφων από τα 10 παρακάτω ευρωπαϊκά έντυπα: El Mundo (Ισπανία), Falter (Αυστρία), L’Espresso (Ιταλία), Le Soir (Βέλγιο), Mediapart (Γαλλία), NRC Handelsblad (Ολλανδία), Newsweek Srbija (Σερβία), Politiken (Δανία) και η διαδικτυακή πλατφόρμα RCIJ/The Black Sea (Ρουμανία). Η σύμπραξη ξεκίνησε τις «εργασίες» της το 2015 και για την έρευνα για τα Football Leaks ενισχύθηκε με δημοσιογράφους από την Πορτογαλική εφημερίδα Expresso και την Βρετανική the Sunday Times. To Spiegel έκανε βδομάδες για να επαληθεύσει την αυθεντικότητα των εγγράφων που είχε στην κατοχή του και σε αυτό το τεράστιο «έργο» επανδρώθηκαν δημοσιογράφοι, αναλυτές δεδομένων, γραφίστες, δικηγόροι, μεταφραστές και ειδικοί σε θέματα υπολογιστών. Το περιοδικό και η σύμπραξη για να είναι βέβαιοι πως τα δεδομένα τα οποία εξετάζουν δεν θα διαρρεύσουν ή δεν θα γίνουν στόχος επιθέσεων από πλευράς όσων είχαν συμφέροντα να μείνουν τα στοιχεία στο σκοτάδι, δημιούργησαν μία κρυπτογραφημένη πλατφόρμα στην οποία «ανέβαιναν» τα στοιχεία των αξιολογήσεων. 
