Διάφορες θεωρίες σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου υποδηλώνουν ότι γενικότερα η προδιάθεση για πληρωμή κάποιας προσφερόμενης υπηρεσίας, εμφανίζεται όταν πράγματι υπάρχει η προοπτική να πάρουμε κάτι ως αντάλλαγμα, ενώ αντιθέτως η γενναιοδωρία προέρχεται από την απλή συνεργασία.
Συγκεκριμένα θεωρούν, ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί στο να πιστεύουν ότι είναι καλύτερα να ρισκάρουν να φανούν γενναιόδωροι και να πάρουν κάτι ως αντάλλαγμα, παρά να καταστρέψουν οποιαδήποτε εν δυνάμει θετική συνεργασία με το να είναι τσιγκούνηδες.
Ο καθηγητής Max Krasnow, του πανεπιστημίου της Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, παραθέτει στοιχεία μιας έρευνας, κατά την οποία οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αποδείχθηκαν πιο γενναιόδωροι από ότι πιστευόταν, μέχρι τώρα, από τις διάφορες οικονομικές και βιολογικές θεωρίες.
Ανακάλυψαν ότι η γενναιοδωρία αποτελεί όντως τμήμα της εξέλιξης του ανθρώπου και θα μπορούσε να είναι, τελικά, έμφυτο ανθρώπινο χαρακτηριστικό στην πλειονότητα του πληθυσμού.
Η διαπίστωση αυτή, εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί διάφοροι άνθρωποι ακόμα και όταν επισκέπτονται εστιατόρια σε διάφορες πόλεις, όπου ενδεχομένως και να μην ξαναπεπισκεφτούν, αφήνουν φιλοδώρημα.
Ο συνεργάτης του καθηγητή Krasnow, δρ. Andrew Delton, ανέφερε πως ο λόγος που ορισμένοι άνθρωποι είναι γενναιόδωροι είναι η «εγγενής αβεβαιότητα» για τη ζωή, δηλαδή ότι δεν μπορείς με βεβαιότητα να γνωρίζεις ότι η επαφή σου με έναν άνθρωπο θα είναι για μία και μόνο φορά και δεν ενδέχεται να τον ξανασυναντήσεις σε κάποια άλλη στιγμή.
Μέχρι τώρα οι εξελικτικοί ψυχολόγοι υποστήριζαν ότι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εντυπωσιάσουν τους γύρω τους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να βρουν κάποιο ταίρι ή περισσότερους φίλους.
Τέλος, κάποιοι άλλοι ερευνητές δηλώνουν υποστηρικτές της άποψης ότι η γενναιοδωρία είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών και αμοιβαίων πιέσεων.
