Τελικά έχει και πιο κάτω. Όπως –δυστυχώς-είχα προβλέψει ότι θα γίνει στο τελευταίο μου blog στο gazzetta. H ομάδα είναι με το ενάμισι πόδι εκτός κυπέλλου από την φάση των ομίλων. Δεν το είχαμε δει μέχρι τώρα , αλλά το είδαμε και αυτό. Παναθηναϊκός λέγεται η ομάδα, αλλά είναι ντροπή απέναντι στην ιστορία της , που έχει αυτό το όνομα. Φυσικά την πρώτη και την κύρια ευθύνη έχει ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος , που δεν φαίνεται να μαθαίνει από τα λάθη του. Και με κάνει να απορώ πως είναι δυνατόν να έχει βάλει τόσα λεφτά και να μην προστατεύει την προσπάθεια, που έχει κάνει , για να σώσει την ομάδα από τα χρέη; Πως είναι δυνατόν να φαίνεται, ότι ο Στραματσόνι θα οδηγήσει στην …διάλυση την ομάδα και αυτός να τον κρατάει; Εγώ από πέρυσι και περισσότερο από το καλοκαίρι το είχα γράψει και εδώ και το είχα πει και στο ραδιόφωνο, ότι είναι λάθος η παραμονή Στραματσόνι. Και μάλιστα έλεγα τότε ότι θα ήμουν ευτυχής αν έπεφτα έξω. Ενας άνθρωπος , που όλο αυτό τον καιρό το μόνο, που τον ένοιαζε ήταν η προσωπική του καλή παρουσία προς τον κόσμο (μέσω του Τύπου) και να μην φταίει ποτέ ο ίδιος, αλλά μόνο οι άλλοι. Την μία το χορτάρι στα γήπεδα στο Κορωπί, την άλλη το γεγονός, ότι οι παίκτες δεν έχουν πληρωθεί τον Οκτώβριο (ανέχτηκε παίκτη να του πει ότι δεν παίζει χωρίς να έχει τίποτα και ο οποίος πρόσφατα είχε κάνει και άλλο παράπτωμα), την άλλη ο Στιλ, χθες ο Κουλιμπαλί. Ολο οι άλλοι έφταιγαν στον Στραματσόνι. Το καλοκαίρι κάπως πήγε να το σώσει με τις προκρίσεις με την ΑΙΚ και την Μπρόντμπι, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς , αν οι Δανοί δεν έμεναν με παίκτες λιγότερους στην Λεωφόρο, ούτε αυτή η πρόκριση δεν θα είχε έρθει. Οι λέξεις οργάνωση και πειθαρχία ήταν άγνωστες για τον Στραματσόνι . Όποιος ήθελε έκανε προπόνηση, όποιος ήθελε αργούσε στην προπόνηση, όποιος ήθελε δήλωνε τραυματίας και δεν έπαιζε , ενώ στην προπόνηση η λέξη ένταση ήταν άγνωστη(όλα αυτά δεν τα λέω τώρα, αλλά εδώ και μήνες και στο ραδιόφωνο και εδώ και μάλιστα τότε γινόμουν κακός και κάποιοι έλεγαν ότι κάνω πόλεμο στον Ιταλό). Τον ενδιέφερε πολύ να τα έχει καλά με τους παίκτες και κυρίως με τους πρωτοκλασάτους. Απογευματινή προπόνηση θέλετε παιδιά , απόγευμα θα την κάνουμε, πρωινή προπόνηση θέλετε παιδιά, πρωί θα την κάνουμε, ρεπό θέλετε παιδιά , ρεπό θα πάρετε. Η δικαιολογία , για τα κακά δεύτερα ημίχρονα της ομάδας και το σβήσιμο μετά το 65 ήταν ότι ήθελε να έχει φρέσκια την ομάδα το καλοκαίρι, για να μπει στους ομίλους και μετά η δικαιολογία ήταν , ότι δεν μπόρεσε να δουλέψει στην φυσική κατάσταση, διότι είχε τραυματισμούς παικτών , που προερχόντουσαν κυρίως από τον κακό αγωνιστικό χώρο στο γήπεδο στο Κορωπί. Για όλα δικαιολογίες ο Ιταλός, για όλα. Οι θλάσεις ; Ρεκόρ, έσπασε όλα τα ρεκόρ. Στην πράξη; Μηδέν. Αν εξαιρέσουμε κάποιες εμφανίσεις με την Θέλτα και στην Σταντάρ εκτός (χωρίς να έρθει η νίκη )και ένα, δύο καλά παιχνίδια στην Ελλάδα σε όλα τα άλλα το απόλυτο μηδέν. Και με παίκτες στην διάθεσή του πολύ καλύτερους από τα προηγούμενα χρόνια. Και όσοι γελάτε με αυτό σήμερα, θυμηθείτε να γελάσετε, όταν έρθει και ένας κανονικός προπονητής και αξιοποιήσει αυτό το υλικό. Δεν λέω έχει κενά και θέλει μεταγραφές. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό το ράστερ για να χάνει από την Ξάνθη , τον ΟΦΗ, και να πηγαίνει μέσα στο Καραΐσκάκη και να χάνει με 3-0 από τον Ολυμπιακό. Εκεί, όπου ο Στραματσόνι- που έπαιζε και με τα Γιάννενα στην Λεωφόρο με τρεις κεντρικούς αμυντικούς πίσω -….θυμήθηκε να παίξει στο Καραΐσκάκη με τέσσερις και την άμυνα στην σέντρα. Κάτι, που είχε κάνει το 2005 ο Μαλεζάνι μέσα στην Βαρκελώνη και μαζέψαμε πέντε αντί για δέκα. Και ουσιαστικά ο Στραματσόνι με τα «εγκλήματα» στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ανέστησε την ομάδα του Πειραιά. Νόμος στο ποδόσφαιρο. Όταν οι παίκτες σου παίζουν κάτω από αυτό που μπορούν φταίει ο προπονητής. Και καλός είναι ο προπονητής, που παίρνει, ότι καλύτερο μπορεί από τους παίκτες. Όλα αυτά και τα όσα κάνει και δεν κάνει στην προπόνηση, αλλά και την απειθαρχία και την έλλειψη οργάνωσης οι συνεργάτες του Αλαφούζου του τα είχαν πει. Αλλά ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού άκουγε μόνο τον Στραματσόνι και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε σήμερα. Να έχουμε ξεφτιλιστεί σαν σύλλογος , να έχουμε γίνει ο περίγελος των αντιπάλων, να πλακωνόμαστε μεταξύ μας οι Παναθηναϊκοί και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι. Την στιγμή, που οι κακομαθημένοι παίκτες της ομάδας βγάζουν selfie και ανεβάζουν βιντεάκια στα social media. Πραγματικά με όλα αυτά, που έχουμε ζήσει με τον Στραματσόνι, πιστεύω ότι αδικήσαμε τον Αναστασίου. Ο οποίος στο κάτω-κάτω είχε και χειρότερους παίκτες στην διάθεσή του , αλλά τελευταίος σε όμιλο κυπέλλου Ελλάδας δεν έφθασε ποτέ να είναι ρε αδερφέ. Ο Στραματσόνι μετά και το νέο κάζο και την ήττα από τον ΟΦΗ θα έπρεπε να είχε φύγει ήδη για την πατρίδα του. Το γεγονός, ότι μπορεί να γίνει σήμερα μετά το ραντεβού με τον Αλαφούζο είναι νέο χάσιμο χρόνου . Ας γίνει τέλος πάντων διότι αν μείνει προλαβαίνει η ομάδα να μην είναι ούτε στην πεντάδα. Και ποιος να έρθει; Ουζουνίδης, η Δώνης, που και την ομάδα ξέρουν , και τον Παναθηναϊκό ξέρουν και το συγκεκριμένο υλικό μπορούν να αξιοποιήσουν. Αυτή την εποχή η ομάδα χρειάζεται Ελληνα προπονητή, που να νοιώθει. Και ο Μαρίνος και ο Γιώργος νοιώθουν διότι έχουν τιμήσει αυτή τη φανέλα και με το παραπάνω και ο δικός τους Παναθηναϊκός ήταν όπως τον θέλουμε, όπως τον ονειρευόμαστε και όχι αυτό το χάλι, που βλέπουμε σήμερα. Εγώ πιστεύω πολύ και στους δύο σαν προπονητές(τους έχω ζήσει σαν παίκτες και έχουν μεγάλη προσωπικότητα) απλά είναι δύσκολο ο Δώνης να φύγει τώρα άμεσα από εκεί που είναι , ενώ ο Ουζουνίδης είναι ελεύθερος και περιμένει την ευκαιρία του. Πιστεύω ότι έφθασε η ώρα και αν αναλάβει ο Μαρίνος η διαφορά στον πάγκο θα φανεί, όσο και αν θα είναι πολύ δύσκολο το έργο του, διότι βρίσκει μία ομάδα αδούλευτη και απείθαρχη. Περισσότερα σε λίγες ώρες… Το άρθρο του Τάσου Νικολογιάννη δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr
