Έπειτα από ένα… άχρωμο, άοσμο και άγευστο πρώτο ημίχρονο και ένα δεύτερο για γερά νεύρα, Λεβαδειακός και ΑΕΛ έμειναν στο 1-1 στο Δημοτικό Στάδιο Λιβαδειάς, με τις δύο ομάδες να μην χάνουν (που ήταν και ο πρωταρχικός τους στόχος) για δεύτερο συνεχόμενο ματς, μετά τις πρώτες νίκες που πέτυχαν την προηγούμενη αγωνιστική. Με το παιχνίδι να βαδίζει ολοταχώς βάσει της εικόνας σε ένα 0-0, το γκολ του Τόνι Σίλβα (55′), άλλαξε τα δεδομένα του αγώνα, αλλά και το ρυθμό του, αφού ανάγκασε τον Άγγελο Αναστασιάδη να κάνει αλλαγές, κάνοντας την ΑΕΛ να διεκδικήσει γκολ και βαθμούς. Το φουλ αμυντικό σύστημα των Θεσσαλών, μετατράπηκε σε ένα πιο ορθολογικό 4-2-3-1 και άμεσα ο Βαρέλα (που πέρασε στο ματς ως αλλαγή) πρόσφερε το γκολ στην ομάδα του, καθώς από δική του εξαιρετική σέντρα ο Ντοντό με κεφαλιά ισοφάρισε, πετυχαίνοντας το πρώτο τέρμα με τα «βυσσινί». Το τελικό αποτέλεσμα αφήνει και τις δύο ομάδες ικανοποιημένες (όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις των δύο τεχνικών με τη λήξη του αγώνα), καθώς δεν ηττήθηκαν, πηγαίνοντας ήρεμες στη διακοπή του πρωταθλήματος.

Πώς έπαιξαν

Με τους ίδιους έντεκα που έφεραν την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα κόντρα στην Κέρκυρα παρατάχθηκε ο Λεβαδειακός, με τον Ράτκο Ντόστανιτς να επιλέγει το κλασικό 4-2-3-1. Από την άλλη μεριά, ο Άγγελος Αναστασιάδης επέλεξε τριάδα στην άμυνα (Αναστασόπουλο, Γκόλια, Φάρκας), τον Ντοντό στο δεξί άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής και τον Ναζλίδη στην κορυφή, έχοντας σαφή πρόθεση να χτυπήσει σε κάποια αντεπίθεση, ποντάροντας στην ταχύτητά τους.

Το ματς

Οι προπονητές των δύο ομάδων, προερχόμενοι από νίκες, ήθελαν να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο και για αυτό το λόγο ο σκοπός… αγίαζε τα μέσα, αφού δεν πήραν ουσιαστικά ρίσκα το παιχνίδι τους, με την τακτική να παίζει κυρίαρχο ρόλο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην συμβαίνει το παραμικρό μπροστά στις δύο εστίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λεβαδειακός (που είχε μια ανούσια κατοχή), είχε δύο υποψίες δημιουργίας με δύο πολύ μακρινά σουτ του Μιλιάζες (12’ και 21’) και πέραν αυτών τίποτα διαφορετικό. Αυτή η λογική του ματς, βόλευε σε μεγάλο βαθμό την ΑΕΛ, που ήθελε κατά βάση να μην απειλείται αμυντικά και αν μπορεί σε κάποια ανύποπτη στιγμή να δοκιμάσει την τύχη της. Η πρώτη ουσιαστική τελική προσπάθεια δημιουργήθηκε στο 27’ με την ατομική ενέργεια του Ναζλίδη, αλλά από το σουτ που επιχείρησε από το ύψος της μεγάλης περιοχής, η μπάλα πέρασε δίπλα από το δεξί δοκάρι της εστίας του Μοσχονά, που έλεγχε τη φάση. Η μοναδική ευκαιρία του α’ ημιχρόνου δεν καταγράφεται καν ως τελική, όταν στο 45’ ο Ρέντζας έκανε την κίνηση σαν εξτρέμ από τα δεξιά, γύρισε την μπάλα στον αμαρκάριστο Ντοντό, αλλά ο τελευταίος βρήκε… αέρα, δίνοντας την ευκαιρία στους αμυντικούς του Λεβαδειακού να απομακρύνουν. Το β’ ημίχρονο άρχισε με ακριβώς τις ίδιες συνθήκες και τον ίδιο ρυθμό, με το οποιοδήποτε ρίσκο να αποτελεί κάτι το «απαγορευμένο» και για τους δύο προπονητές και ειδικότερα για τους φιλοξενούμενους που αγωνίζονταν με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τα μπακ να μην προωθούνται ιδιαίτερα. Με το ματς να έχει όλες τις… προοπτικές για ένα από τα πιο ήσυχα 0-0 της Super League, ο Λεβαδειακός στο 55’ βρήκε δίχτυα, βάζοντας «φωτιά» στην εξέλιξη του αγώνα. Ο Ζεζίνιο από τα αριστερά σέντραρε άψογα και ο Τόνι Σίλβα που έκανε την κίνηση στην πλάτη του Γκόντορ, με προβολή νίκησε τον Καβουσάκη. Με την αλλαγή δεδομένων στο σκορ, ο Άγγελος Αναστασιάδης προχώρησε εύλογα σε αλλαγές, περνώντας στο ματς τον Βαρέλα και διαφοροποιώντας την αρχική του προσέγγιση σε 4-2-3-1, βάζοντας στην κορυφή τον Ντοντό, δεξιά τον Βαρέλα, αριστερά τον Αβραάμ και τον Ναζλίδη ως δεύτερο επιθετικό, πίσω από τον Βραζιλιάνο φορ. Η παρέμβαση του προπονητή των φιλοξενούμενων είχε άμεση επίδραση, ακόμα κι αν η ισοφάριση δεν προέκυψε από καθαρή ροή παιχνιδιού, αλλά από στημένη φάση. Στο 66’ ο Βαρέλα εκτέλεσε πολύ ωραία το φάουλ από αριστερά και ο Ντοντό πέτυχε το πρώτο του γκολ στην Ελλάδα, πατώντας πολύ αποφασιστικά, «γράφοντας» το 1-1 με κεφαλιά. Πηγή: sport-fm.gr